محمدجواد شرافت، از شاعران آئینی نیز در این روزها تعدادی از سروده‌های خود در رثای مادر سادات را بازنشر کرده که تعدادی از آنها به مناسبت همین ایام منتشر می‌شود:

ای شکوهت فراتر از باور
ای مقامت فراتر از ادراک

وصف تو درک لیله القدر است
فهم ما از تبار ما ادراک

کوثری، بی کرانه دریایی
ما و ظرف حقیر این کلمات

باید از تو نوشت با آیات
باید از تو نوشت با صلوات

آیه در آیه وصف تو جاریست
«فتلقی»، «مباهله»، «کوثر»

در دل «انما یرید الله»
در «فصل لربک و انحر»

***

شبی که آینه‌ام را به دست خاک سپردم
هزار بار شکستم، هزار مرتبه مردم

دو دست از سر حسرت به هم زدم که چگونه
به دست خود همه هستیم را به خاک سپردم؟!

شد اشک غربت و گل کرد روی خاک مزارش
هر آنچه داغ که دیدم، هر آنچه غصه که خوردم

شب آمدم که بگریم تمام درد دلم را
سحر به غربت خانه، جز اشک و آه نبردم

بدون فاطمه سخت است زندگی و پس از او
برای آمدن روز مرگ، لحظه شمردم