یک مومن باید بگونه ای زندگی کند که همیشه برای مرگ و رفتن به محکمه الهی آماده باشد، اگر انسان اعمال و رفتارش مطابق با موازین دین و شریعت باشد و خود حسابگر اعمالش باشد، نه تنها از مرگ نمی‌ترسد بلکه از آن استقبال خواهد کرد.
یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلى رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً فجر/27و28
ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته! به سوى پروردگارت بازگرد كه تو از او خشنود و او از تو خشنود است
آینه:
حکایت؛ یک شخص گمراهی به آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی تلفن می‌زند و ایشان را تهدید به قتل می‌کند.
آقا در جوابش می‌گویند: پسر جان اگر قصد داری مرا بکشی من رأس ساعت یک ربع به هفت از منزل خارج می‌شوم و مسیر بنده از کوچه مستشار است به سوی مسجد ملا حیدر، که ساعت 7 صبح آنجا باشم.
اگر می‌خواهی کاری بکنی این موقع بهتر است. چون کوچه خلوت و رفت و آمد کمتر است، زهی سعادت است برای اینجانب، زیرا من عمر خود را کرده ام و بهتر از این چیست که به لقاء خدا نائل شوم، فردا بیا و قصد خود را انجام بده. این عالم شریف می‌فرمودند: فردا من رفتم ولی او بدقولی کرد و نیامد.1
پی نوشت: با اقتباس و ویراست از کتاب آیینه اخلاق منبع:حوزه