خداوند به برکت وجود آن حضرت(عج) ما و هر موجودی را آفرید و اگر او نبود هیچ کس نبود، بلکه اگر او نبود نه زمین وجود می یافت و نه فلک، شاهد این گفتار روایاتی است که در ادامه می آید.

در توقیعات شریفه آن حضرت(عج) است که فرمودند: «نَحنُ صَنايِعُ رَبِنا و الخَلقُ بعدُ صَنايِعُنا...؛ همانا ما ساخته شده پروردگارمان هستیم و مردم برای ما ساخته شده اند.»(1)

البته معنی این سخن بر دو وجه وارد است: وجه اول این که امام زمان و پدران بزرگوارش علیهم السلام واسطه رساندن فیض های الهی به سایر مخلوقات هستند و به همین معنی در دعای ندبه اشاره شده «أَیْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الْأَرْضِ وَ السَّماءِ؛ کجاست آن وسیله ای که فیوضات آسمان را به اهل زمین می رساند؟»

وجه دوم این که مقصود از آفرینش تمام آنچه خداوند متعال آفریده، آن حضرت و پدران طاهرینش علیهم السلام اند یعنی اینها علت غایی و هدف اصلی آفرینش هستند و آنچه هست به خاطر اینها آفریده شده است.

موید این وجه روایتی است از امیرالمومنین علی علیه السلام که فرمودند: « فانا صنایع ربنا و الناس بعد صنایع لنا؛ همانا ما ساخته شده پروردگارمان هستیم و مردم برای ما ساخته شه اند.»(2)

پی نوشت:

1-الاحتجاج:2/278

2- نهج البلاغه، نامه 28

مکیال المکارم؛ ص 32- 31