دانشجویان با این کتاب در فضایی علمی و پژوهشی قرار می‌گیرند
آیت‌الله دین‌پرور در این آئین با اشاره به ویژگی‌های شاخص این کتاب گفت: «این اثر از نظر ادبی و معارفی، کتابی دسته‌بندی شده است که به عنوان منبعی معتبر برای دانشجویان و دانشگاهیان قابل استفاده است. پیشنهاد می‌دهم با توجه به اینکه دانشجویان با این کتاب در فضایی علمی و پژوهشی قرار می‌گیرند، این اثر به عنوان کتاب درسی دانشگاهی مورد استفاده قرار گیرد».
با دقت‌نظر دکتر احمد احمدی این کتاب قوت دیگری پیدا کرد
دکتر مجید معارف، مؤلف اثر نیز در ادامه درباره روند تألیف این اثر گفت: «انگیزه تألیف این کتاب به ۱۰ سال پیش بازمی‌گردد، زمانی که در دانشکده علوم حدیث درس رابطه قرآن و نهج‌البلاغه به من واگذار شد. پیش از این کتاب دو مقاله وزین علمی از سوی آیت‌الله سیدجواد مصطفوی نوشته شده و در قالب یک کتاب از سوی بنیاد نهج‌البلاغه به چاپ رسیده بود ولی بسیار مختصر بود. بنده نیز بر اساس نیازی که احساس کردم طبق سرفصل‌های آن درس مطالعات وسیعی انجام دادم و با صرف دو ماه وقت همه آن‌ها مستندنگاری و تبدیل به درس‌نامه شد. سه سال قبل به فکر ارتقای این درس‌نامه در حد یک تألیف علمی افتادیم و با همکاری دکتر حامد شریعتی نیاسر، کار تألیف این کتاب آغاز شد و پیش رفت.
وی افزود: در سال ۱۳۹۲ این کتاب از سوی بنیاد نهج‌البلاغه چاپ و در مدت کوتاهی دو هزار نسخه از آن توزیع شد، اما برای چاپ دوم من پیشنهاد سپردن کتاب را به سازمان «سمت» مطرح کردم؛ زیرا می‌خواستم کتاب با دقت‌نظر آیت‌الله دکتر احمد احمدی رئیس این سازمان و ویراستاران قوی ادبی و فنی «سمت» بازبینی شود و کتاب قوت دیگری پیدا کند. دکتر احمدی خودشان شخصاً این کتاب را مطالعه کردند و پیشنهادهای جدیدی نیز به ما به عنوان مؤلفان دادند که منجر به تقویت و قوام کتاب شد و پس از تأیید نهایی، در سال ۹۵ بدین‌شکل عرضه شد».
رئیس دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران گفت: «در این اثر سعی شده است ارتباط نهج‌البلاغه با قرآن در دو ساحت مورد توجه قرار گیرد. نخست، ساحت سبک و اسلوب ظاهری است به این معنی که به سراغ صنایع ادبی و بلاغی رفتیم و جایگاه این صنایع در قرآن و هم‌تراز آن در نهج‌البلاغه را مورد توجه قرار دادیم. دومین ساحت، معنایی و محتوایی است، مثلاً اینکه قرآن خداشناسی را به چه سبکی ارائه می‌دهد؟».
مدیر گروه علوم قرآن و حدیث «سمت» اظهار کرد: «در این کتاب تلاش کردیم مقایسه‌ای بین همانندی‌ها و معارف قرآن و نهج‌البلاغه صورت گیرد، که اگر این کار به درستی انجام شده باشد، نتیجه آن پاسخ به این سؤال خواهد بود که در ارتباط‌شناسی نهج‌البلاغه با قرآن، کدامیک سود می‌برند؟ این کتاب می‌خواهد بگوید قرآن پشتوانه نهج‌البلاغه است و امیرالمومنین (ع) به عنوان شاگرد قرآن بیشترین تأثیر را از قرآن گرفته است و در واقع نفع اصلی را نهج‌البلاغه می‌برد. اگر این کتاب بتواند این پیام را به مخاطب بدهد، به نظر من موفق بوده است».
نهج‌البلاغه بهترین تفسیر معنوی قرآن کریم است
منصور پهلوان به عنوان دیگر سخنران این آئین
با اشاره به ارزش نهج‌البلاغه گفت: «توجه به نقش نهج‌البلاغه در تفسیر و
تدوین قرآن و خدمت نهج‌البلاغه به ساحت قرآن کریم موضوعی است که باید در آن
تأمل کرد؛ چرا که نهج‌البلاغه می‌تواند مفاهیم قرآن را روشن و تفسیر کند.
تمام مطالب و معارف نهج‌البلاغه، تفسیر قرآن کریم است». وی افزود: «اینکه
گفتیم نهج‌البلاغه بهترین تفسیر قرآن است، به این معناست که برای اینکه
بخواهیم کتابی را تفسیر کنیم و این تفسیر، معانی درستی به ما بدهد، باید به
اثر و فرهنگ متعلق به آن دسترسی داشته باشیم. در مورد قرآن هم چه اثری
بهتر از نهج‌البلاغه که از نظر توحیدی، معرفتی، معادی و دیگر جنبه‌ها
بیشترین نزدیکی را با قرآن دارد و به بهترین نحو قرآن را تفسیر کرده است».
استادتمام گروه قرآن و حدیث دانشگاه تهران با اشاره به اینکه نهج‌البلاغه
بهترین تفسیر معنوی قرآن کریم است بیان کرد: «نهج‌البلاغه کتابی است که
ابن‌ابی‌الحدید و دیگر بزرگان آن را برادر قرآن نامیده‌اند. چه کسی بهتر از
امیرالمؤمنین(ع) که در مقام اخوت، دامادی و وصایت و همچنین سایر شئون شبیه
پیامبر (ص) است می‌توانست آیات قرآن را تفسیر کند؟ در نتیجه می‌توان به آن
اعتماد کامل داشت».
پهلوان گفت: از نظر زبان‌شناسی هم اگر کسی بخواهد قرآن را خوب متوجه شود، باید در کلمات و معانی آن عصر تسلط داشته باشد و نهج‌البلاغه شایسته این است که آن را بهترین تفسیر قرآن کریم بدانیم. کتاب «ارتباط نهج‌البلاغه با قرآن»، اثر ارزشمندی در بیان معارف قرآن کریم از دیدگاه نهج‌البلاغه است.
در بخش پایانی این آئین، از کتاب «ارتباط نهج‌البلاغه با قرآن» با حضور اساتید حاضر در جلسه، مؤلفان کتاب و نماینده سازمان «سمت»، رونمایی شد.