امام باقر علیه السّلام فرمود:
«خورشید و ماه را فراخواند، پس هردو به او جواب می‌دهند (از او اطاعت نمایند) و زمین برای او پیچیده می‌شود.»
در تفسیر آیۀ ۱۵سورۀ ق از امام علیه السّلام آمده است:
«خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم آفریده است تا آن‌جا که می‌فرماید و حجّت آنها هم منم.»
امام باقر (ع) در این‌باره می‌فرماید:
«خدای تبارک و تعالی برتر و والاتر از آنست که اطاعت بنده‌ای را بر همگان واجب کند ولی چیزی از دانشهای زمین و آسمانها را از او پوشیده بدارد.»
«هر که در آسمانها و زمین است خواه ناخواه فرمانبردار اوست و همه به سوی او بازگردانده می‌شوند.»(آیه ۸۳ سوره مبارکه آل عمران)
با این بیان روشن است که مقام عظمای ولایت می‌تواند با قدرت و فضل خداوند تبارک و تعالی در آسمانها و زمین تصرّفاتی داشته باشد، پس حکومت بر کرات دیگر نیز جز همان قلمروهای ولایی هستند؛ چون آنان «ید اللّه» و «خلیفة اللّه» هستند که شکّی در آن نیست.
ابو سعید خدری گوید که رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله فرمود: «ازخلافت او ساکنان زمین و آسمان و پرندگان در هوا خشنود می‌شوند.»
امام سجاد علیه السّلام فرمود:
«آگاه باش! صاحب شما به ابر سوار می‌شود و به هفت آسمان و هفت زمین پنج اقلیم آباد و دو اقلیم ویران بالا رود (سفر کند.)»
امام صادق علیه السلام فرمودند:حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : «برای ستارگانی که در آسمان هستند شهرهایی است همانند شهرهایی که در زمین وجود دارد.»
درروایت دیگری ابوبصیر می گوید:
از امام صادق علیه السلام درباره آسمان‌های هفتگانه
سؤال کردم ، حضرت فرمودند : «هفت آسمان است که در میان آنها آسمانی نیست
مگر آن که در آن مخلوقاتی وجود دارد و بین آن آسمان تا آسمان دیگر در فضا
آفریده‌هایی وجود دارد ، تا به آسمان هفتم منتهی گردد.
پرسیدم : زمین چگونه است ؟
فرمودند : زمین هفت تاست در پنج تا از آنها مخلوقات وجود دارند و در دو تای دیگر هواست و در آن دو چیزی وجود ندارد.»
«گفتۀ امام (ع) نشانگر این است که پنج کرۀ زمین و یا پنج زمین و آسمان آباد و مسکونی است. طبق روایاتی متعدد، کرات زیادی در آسمانها وجود دارد که آباد و دارای جوامعی از مخلوقات خدا هستند که غیر از نوع انسان و فرشته و جن می‌باشند، که علامه مجلسی مجموعه‌ای از آنها را در بحار الانوار آورده است.»