سی‌وچهارمین روز از بازخوانی صحیفه سجادیه؛
سی و چهارمین بخش از صحیفه سجادیه، به دعایی با موضوع دستگیری بندگان به هنگام ابتلا و رسوایی از گناه اشاره می‌کند.
عقیق:سی‌وچهارمین دعا از صحیفه سجادیه، در ۵ فراز با پرداختن به موضوع دعا در هنگام ابتلا به گناه و رسوایی از گناه، تنظیم شده است.
در این گزارش می‌خوانیم که:
* ستایش خداوندی را که می‌داند، اما می‌پوشاند. بنده زشتی می‌کند، اما او رسوایش نمی‌کند.
* چه بسیار گناهانی که بر نهی خدا از آنها آگاه بودیم اما انجامشان دادیم؛ اما خداوند افشایشان نکرد.
* از خدا بخواهیم آنچه از ما پوشانده، مایه پند و توبه ما گردد.
* خداوند محمد(ص) و اهل‌بیتش را از میان ناب‌ترین مردم برگزید؛ پس به گفته‌های‌شان گوش فرا دهیم و فرمانبردار آنان باشیم.
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام إِذَا ابْتُلِی أَوْ رَأَی مُبْتَلًی بِفَضِیحَةٍ بِذَنْبٍ:
و از جمله دعا های آن حضرت(ع)، به وقتی که گرفتار می‌شدند:
اللَّهُمَّ
لَک الْحَمْدُ عَلَی سِتْرِک بَعْدَ عِلْمِک، وَ مُعَافَاتِک بَعْدَ
خُبْرِک، فَکلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ، وَ
ارْتَکبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ، وَ تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِئِ
فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَیهِ.
خداوندا سپاس تو را که می‌دانی و
پرده می‌پوشی، و آگاهی و در می‌گذری، زیرا هر کدام از ما به ارتکاب زشتی‌ها
برخاسته و رسوایش ننمودی، و به اعمال ناروا دست زده و او را مفتضح نکردی، و
در پنهانی بدی‌ها مرتکب شده و تو سرّش را فاش ننمودی.
کمْ
نَهْی لَک قَدْ أَتَینَاهُ، وَ أَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَیهِ
فَتَعَدَّینَاهُ، وَ سَیئَةٍ اکتَسَبْنَاهَا، وَ خَطِیئَةٍ ارْتَکبْنَاهَا،
کنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَیهَا دُونَ النَّاظِرِینَ، وَ الْقَادِرَ عَلَی
إِعْلَانِهَا فَوْقَ الْقَادِرِینَ، کانَتْ عَافِیتُک لَنَا حِجَاباً دُونَ
أَبْصَارِهِمْ، وَ رَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ
چه بسا
بدی‌ها که مرتکب شدیم، و چه فرمانهایی که ما را بر آنها بازداشتی و ما از
آنها تجاوز کردیم، و چه زشتی‌ها که کسب کردیم، و چه گناهان که به انجامش
برخاستیم، در حالی که تو از بین بینندگان بر آن آگاه بودی، و در افشای آن
بیش از توان داران توان داشتی، اما عفو و چشم‌پوشی تو برای ما در برابر
دیدگان ایشان پرده‌ای، و در مقابل گوششان سدّی بود.
فَاجْعَلْ
مَا سَتَرْتَ مِنَ الْعَوْرَةِ، وَ أَخْفَیتَ مِنَ الدَّخِیلَةِ، وَاعِظاً
لَنَا، وَ زَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلُقِ، وَ اقْتِرَافِ الْخَطِیئَةِ، وَ
سَعْیاً إِلَی التَّوْبَةِ الْمَاحِیةِ، وَ الطَّرِیقِ الْمَحْمُودَةِ
پس
این پوشاندن عیب‌ها، و پنهان نگاه‌داشتن فسادها را برای ما پنددهنده و
بازدارنده‌ای از بدخویی و ارتکاب معصیت، و وسیله پیمودن راه توبه‌ای که
گناه را می‌زداید، و آن راهی که پسندیده است قرار ده،
وَ قَرِّبِ الْوَقْتَ فِیهِ، وَ لَا تَسُمْنَا الْغَفْلَةَ عَنْک، إِنَّا إِلَیک رَاغِبُونَ، وَ مِنَ الذُّنُوبِ تَائِبُونَ.
و زمان پیمودن این راه را نزدیک ساز، و ما را گرفتار غفلت از خود مکن، زیرا که ما به سوی تو مایل، و از معصیت تائبیم.
وَ
صَلِّ عَلَی خِیرَتِک اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِک: مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ
الصِّفْوَةِ مِنْ بَرِیتِک الطَّاهِرِینَ، وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِینَ
وَ مُطِیعِینَ کمَا أَمَرْتَ.
الهی بر انتخاب شده از
آفریدگانت: محمد و آلش که از سایر بندگان ممتاز و پاکیزه‌اند درود فرست، و
ما را مطیع و گوش به فرمان آنان همان طور که فرمان دادی قرار ده.
منبع:باشگاه خبرنگاران