بنابر آنچه در روایات آمده است، گاهی یک نگاه می تواند حکم عبادت را برای انسان به همراه داشته باشد.
عقیق:در روایاتی از ائمه اطهار (ع) دسته ای از نگاه ها چون عبادت برشمرده شده اند. این روایات به شرح زیر است:
1. نگاه به قرآن
أَبِی
عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فِی الْمُصْحَفِ مُتِّعَ
بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَیهِ وَ إِنْ كَانَا كَافِرَینِ؛ حضرت
صادق علیه السّلام در حدیث مرفوعی فرمود: هر كه قرآن را از روی آن بخواند
از دیدگان خود بهره مند شود، و سبب سبك شدن عذاب پدر و مادرش گردد اگر چه
آن دو كافر باشند. (1) اگر انسان قرآن را حفظ هم باشد از رو بخواند خوب است!
اسحاق بن
عمار گوید: به حضرت صادق علیه السلام عرض كردم: قربانت گردم من قرآن را
حفظ دارم آن را از حفظ بخوانم بهتر است یا از روی قرآن؟ فرمود: بلكه آن را
بخوان و نگاه به قرآن كن (و از روی آن بخوان) كه بهتر است، آیا ندانسته ای
كه نگاه كردن در قرآن عبادت است؟ (2)
النَّظَرَ فِی الْمُصْحَفِ مِنْ غَیرِ قِرَاءَه عِبَادَه؛ نظر در قرآن حتّی بدون خواندن عبادتست. (3)
رسول خدا (ص) فرمود: چشمانتان را از عبادات بهره مند
سازید، پرسیدند: یا رسول الله! بهره چشم از عبادت چیست؟ فرمود: نگاه به
قرآن و اندیش
ه در آن و پند گرفتن از شگفتی های آن. (4)
2. نگاه به كعبه
قَالَ
الصَّادِقُ ع مَنْ نَظَرَ إِلَی الْكَعْبَه عَارِفاً فَعَرَفَ مِنْ
حَقِّنَا وَ حُرْمَتِنَا مِثْلَ الَّذِی عَرَفَ مِنْ حَقِّهَا وَ
حُرْمَتِهَا غَفَرَ اللَّهُ؛ هر كه نظر به كعبه كند و عارف باشد بحق آنكه
آن را بزرگ دانسته خداوند حق تعالی، گناهان او را بیامرزد و كفایت كند
مهمات او را (5)
و در روایت دیگر آمده : هر كه نظر كند به كعبه و حق
حرمت ما كه ائمه معصومانیم را بداند(اینگونه كه ما را امامان واجب الاطاعه
داند) چنانكه حق و حرمت كعبه را می داند، حق سبحانه و تعالی همه گناهان
او را بیامرزد و كفایت كند از او غم ها یا مهمات دنیا و آخرت را (6)
3. نگاه به سادات
قَالَ الرِّضَا(علیه السلام):النَّظَرُ إِلَی ذُرِّیتِنَا عِبَادَه(7) امام رضا (ع): نگاه به اولاد ما عبادت است.
4. نگاه به عالم
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ:النَّظَرُ إِلَی وَجْهِ الْعَالِمِ عِبَادَه(8) رسول اکرم (ص) : نگاه به صورت عالم عبادت است.
5. نگاه به پدر و مادر
قَالَ
رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ : نَظَرُ الْوَلَدِ
إِلَی وَالِدَیهِ حُبّاً لَهُمَا عِبَادَه؛ نگاه كردن فرزند از روی مهر و
محبّت به پدر و مادر، عبادت محسوب می شود. (9)
پی نوشت ها: [1] کافی ج 2 ص 613 [2] كافی ج2، ص: 614 [3] بحار ج 96 ص 65 [4] مجموعه ورام، ج1 ص: 250 [5] من لا يحضره الفقيه ج2 ص: 204 [6] كافی ج8 ص: 150 [7] وسائل الشیعه ج12 ص311 [8] عوالی الآللی، ج4، ص73 [9] بحار ج 71 ص ۸۴ منبع:باشگاه خبرنگاران