بیست و چهارمین روز از بازخوانی صحیفه سجادیه؛
امام سجاد(ع) در بیست و چهارمین دعا از صحیفه سجادیه، در وصف پدر و مادر و سپاس از آنان می فرمایند.
عقیق:در بیست و چهارمین دعا، از صحیفه سجادیه، امام زن العابدین(ع) در ۱۵ فراز
به موضوع اصلی دعا برای پدر و مادر می پردازد و در آن به بخش های مهمی چون؛
بیم از پدر و مادر، نیکوست و از خدا بخواهیم آزار و اذیتی که به پدر و
مادر رسانده‌ایم، مایه آمرزش گناهانشان و بلندی مرتبه‌شان گردد، اشاره می
کنند و همچنین بعد از هر نماز، بلکه در هر زمانی از شب و بلکه در هر لحظه
از روز به یاد پدر و مادرمان باشیم.
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام لِأَبَوَیهِ عَلَیهِمَا السَّلَامُ:
و از سفارش های آن حضرت در بحث دعا برای پدر و مادرش علیهما السلام:
اللَّهُمَّ
صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَ رَسُولِک، وَ أَهْلِ بَیتِهِ
الطَّاهِرِینَ، وَ اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِک وَ رَحْمَتِک وَ
بَرَکاتِک وَ سَلَامِک. وَ اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَی بِالْکرَامَةِ
لَدَیک، وَ الصَّلَاةِ مِنْک، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
خداوندا
بر محمّد بنده و فرستاده‌ات و بر خاندان پاکش درود فرست، و آنان را به
بهترین درودها و رحمت و برکات و سلام خود مخصوص گردان، الهی پدر و مادر
مرا به کرامت نزد خود و درود از سوی خود اختصاص ده، ای مهربان‌ترین
مهربانان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی
مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَلْهِمْنِی عِلْمَ مَا یجِبُ لَهُمَا عَلَی
إِلْهَاماً، وَ اجْمَعْ لِی عِلْمَ ذَلِک کلِّهِ تَمَاماً، ثُمَّ
اسْتَعْمِلْنِی بِمَا تُلْهِمُنِی مِنْهُ، وَ وَفِّقْنِی لِلنُّفُوذِ
فِیمَا تُبَصِّرُنِی مِنْ عِلْمِهِ حَتَّی لَا یفُوتَنِی اسْتِعْمَالُ
شَیءٍ عَلَّمْتَنِیهِ، وَ لَا تَثْقُلَ أَرْکانِی عَنِ الْحَفُوفِ فِیمَا
أَلْهَمْتَنِیهِ
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و دانش
آنچه از حقوق ایشان که بر من لازم است به من الهام کن، و دانش تمام آن
واجبات را بدون کم و زیاد برایم فراهم نما، آنگاه مرا به آنچه در این زمینه
به من الهام کرده‌ای به کار گیر، و توفیقم ده تا نسبت به آنچه به من بصیرت
می‌دهی اقدام کنم، تا به کار بستن چیزی از آنچه به من تعلیم داده‌ای از
دستم نرود، و ارکان بدنم از خدمتی که مرا به آن ملهم فرموده‌ای احساس گرانی
ننماید.
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی
أَهَابُهُمَا هَیبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ، وَ أَبَرُّهُمَا بِرَّ
الْأُمِّ الرَّءُوفِ، وَ اجْعَلْ طَاعَتِی لِوَالِدَی وَ بِرِّی بِهِمَا
أَقَرَّ لِعَینِی مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ، وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِی مِنْ
شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّی أُوثِرَ عَلَی هَوَای هَوَاهُمَا، وَ أُقَدِّمَ
عَلَی رِضَای رِضَاهُمَا وَ أَسْتَکثِرَ بِرَّهُمَا بی‌وَ إِنْ قَلَّ، وَ
أَسْتَقِلَّ بِرِّی بِهِمَا وَ إِنْ کثُرَ.
خداوندا چنان کن
که از هیبت پدر و مادرم چون از هیبت سلطان خودکامه بیمناک باشم، و به هر دو
چون مادری مهربان نیکی نمایم، و اطاعت از آنان و نیکی به هر دوی آنان را
در نظرم از لذّت خواب در چشم خواب آلوده شیرین تر، و برای سوز سینه‌ام از
شربت گوارا در ذائقه تشنه خنک‌تر گردان، تا خواسته ایشان را بر خواسته خود
ترجیح دهم، و خرسندی آن دو را بر خرسندی خود مقدّم دارم، و خوبی ایشان را
در حق خود هرچند اندک باشد زیاد بینم، و نیکویی خود را درباره ایشان گرچه
بسیار باشد کم شمارم.
اللَّهُمَّ
خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِی، وَ أَطِبْ لَهُمَا کلَامِی، وَ أَلِنْ لَهُمَا
عَرِیکتِی، وَ اعْطِفْ عَلَیهِمَا قَلْبِی، وَ صَیرْنِی بِهِمَا رَفِیقاً،
وَ عَلَیهِمَا شَفِیقاً. اللَّهُمَّ اشْکرْ لَهُمَا تَرْبِیتِی، وَ
أَثِبْهُمَا عَلَی تَکرِمَتِی، وَ احْفَظْ لَهُمَا مَا حَفِظَاهُ مِنِّی
فِی صِغَرِی.
خداوندا صدایم را در محضر آنان ملایم کن، و
گفتارم را بر آنان دلنشین فرما، و خویم را نسبت به آنان نرمی عنایت کن، و
قلبم را بر هر دو مهربان ساز، و مرا نسبت به هر دو خوشرفتار و دلسوز قرار
ده. خداوندا هر دو را به پاس تربیت من جزای نیکو ده، و در مقابل آنکه مرا
گرامی داشتند جزای خیر عطا فرما، و هرچه را در کودکی نسبت به من منظور
داشته‌اند در حق ایشان - منظور کن.
اللَّهُمَّ
وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّی مِنْ أَذًی، أَوْ خَلَصَ إِلَیهِمَا عَنِّی مِنْ
مَکرُوهٍ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِی لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً
لِذُنُوبِهِمَا، وَ عُلُوّاً فِی دَرَجَاتِهِمَا، وَ زِیادَةً فِی
حَسَنَاتِهِمَا، یا مُبَدِّلَ السَّیئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ
الْحَسَنَاتِ.
خداوندا اگر از جانب من آزاری به آنان رسیده،
یا از من کار ناخوشایندی دیده‌اند، یا حقی از آنان به وسیله من از بین
رفته، همه را موجب پاک شدن آنان از گناهانشان و مایه رفعت مقامشان و افزونی
حسناتشان قرار ده،ای که بدی‌ها را به چندین برابر به خوبی تبدیل
می‌نمایی.
اللَّهُمَّ وَ مَا
تَعَدَّیا عَلَی فِیهِ مِنْ قَوْلٍ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَی فِیهِ مِنْ
فِعْلٍ، أَوْ ضَیعَاهُ لِی مِنْ حَقٍّ، أَوْ قَصَّرَا بی‌عَنْهُ مِنْ
وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَیهِمَا وَ رَغِبْتُ
إِلَیک فِی وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا، فَإِنِّی لَا أَتَّهِمُهُمَا
عَلَی نَفْسِی، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِی بِرِّی، وَ لَا أَکرَهُ مَا
تَوَلَّیاهُ مِنْ أَمْرِی یا رَبِّ.
الهی اگر در گفتار با من
از اندازه بیرون رفته‌اند، یا در عملی نسبت به من زیاده‌روی نموده‌اند، یا
حقی از من ضایع کرده‌اند، یا از وظیفه پدر و مادری در حق من کوتاهی
نموده‌اند، حق خود را به آنان بخشیدم، و آن را برایشان نثار کردم، و از تو
می‌خواهم که وزر و وبال آن را از دوش آنان برداری، زیرا که من نسبت به خود
آنان را در کوتاهی حق متهم نمی‌کنم، و آنان را در مهربانی در حق خودم سهل
انگار نمی‌دانم، و از آنچه درباره‌ام انجام داده‌اند ناراضی نیستم ای
پروردگار من؛
فَهُمَا أَوْجَبُ
حَقّاً عَلَی، وَ أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَی، وَ أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَی
مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ، أَوْ أُجَازِیهُمَا عَلَی مِثْلٍ، أَینَ
إِذاً- یا إِلَهِی- طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِیتِی! وَ أَینَ شِدَّةُ
تَعَبِهِمَا فِی حِرَاسَتِی! وَ أَینَ إِقْتَارُهُمَا عَلَی أَنْفُسِهِمَا
لِلتَّوْسِعَةِ عَلَی!
زیرا رعایت حق آنان بر من واجب تر، و
احسانشان نسبت به من دیرینه‌تر، و منّتشان بر من بیشتر از آن است که از
آنان از روی عدل تقاص بکشم، یا نسبت به ایشان معامله به مثل کنم، الهی اگر
چنین کنم پس روزگار مدیدی که در تربیت من سپری کرده‌اند، و رنج‌های زیادی
که در نگاهداری من تحمّل نموده‌اند، و آن همه که بر خود تنگ گرفتند تا
زندگی مرا گشایشی باشد چه می‌شود؟
هَیهَاتَ
مَا یسْتَوْفِیانِ مِنِّی حَقَّهُمَا، وَ لَا أُدْرِک مَا یجِبُ عَلَی
لَهُمَا، وَ لَا أَنَا بِقَاضٍ وَظِیفَةَ خِدْمَتِهِمَا، فَصَلِّ عَلَی
مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِنِّی یا خَیرَ مَنِ اسْتُعِینَ بِهِ، وَ
وَفِّقْنِی یا أَهْدَی مَنْ رُغِبَ إِلَیهِ، وَ لَا تَجْعَلْنِی فِی أَهْلِ
الْعُقُوقِ لِلْآبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ یوْمَ تُجْزی کلُّ نَفْسٍ بِما
کسَبَتْ وَ هُمْ لا یظْلَمُونَ.
بدون شک بعید است که بتوانند
حق خود را از من دریافت دارند، و من نمی‌توانم حقوقی را که بر عهده‌ام
دارند تدارک نمایم، و وظیفه خدمت آنان را بجای آورم، پس بر محمد و آلش درود
فرست، و‌ای بهترین کسی که از تو یاری جویند مرا یاری ده، و‌ای راهنماینده
ترکسی که به او روی آورده می‌شود مرا توفیق ده، و در آن روزکه همه بدون
آنکه برآنان ستم رود جزا می‌بینند مرا در زمره آنان که عاق پدر و مادرند
قرار مده.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی
مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذُرِّیتِهِ، وَ اخْصُصْ أَبَوَی بِأَفْضَلِ مَا
خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِک الْمُؤْمِنِینَ وَ أُمَّهَاتِهِمْ، یا
أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِی ذِکرَهُمَا فِی
أَدْبَارِ صَلَوَاتِی، وَ فِی إِنًی مِنْ آنَاءِ لَیلِی، وَ فِی کلِّ
سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِی. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ
آلِهِ، وَ اغْفِرْ لِی بِدُعَائِی لَهُمَا، وَ اغْفِرْ لَهُمَا
بِبِرِّهِمَا بی‌مَغْفِرَةً حَتْماً، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِی
لَهُمَا رِضًی عَزْماً، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْکرَامَةِ مَوَاطِنَ
السَّلَامَةِ.
خداوندا یاد آنان را در پس نمازهایم، و در هیچ
وقتی از اوقات شبم، و ساعتی از ساعات روزم از صفحه قلبم مزدای. خداوندا بر
محمد و آلش درود فرست، و مرا به برکات دعایی که برای آنان دارم بیامرز، و
آن دو را به سبب خوبی‌هایی که در حق من داشته‌اند مشمول غفران حتمی قرار
ده، و از آنان به شفاعت من از آنان به طور مسلّم خشنود شو، و آنان را با
کرامت به سر منزل سلامت برسان.
اللَّهُمَّ
وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُک لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِی، وَ إِنْ
سَبَقَتْ مَغْفِرَتُک لِی فَشَفِّعْنِی فِیهِمَا حَتَّی نَجْتَمِعَ
بِرَأْفَتِک فِی‌دار کرَامَتِک وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِک وَ رَحْمَتِک،
إِنَّک ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ، وَ الْمَنِّ الْقَدِیمِ، وَ أَنْتَ
أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ.
خداوندا اگر پدر و مادرم را پیش از
من آمرزیده‌ای پس ایشان را شفیع من قرار ده، و اگر مرا پیش از آنان مورد
آمرزش قرار داده‌ای پس مرا شفیع ایشان کن، تا در پرتو مهربانی‌ات در سرای
کرامت، و جایگاه مغفرت و رحمتت گرد آییم؛ زیرا که تو صاحب فضل بزرگ و نعمت
قدیمی، و تو مهربان‌ترین مهربانانی.
منبع:باشگاه خبرنگاران