در قرآن کریم برخی از آیات بارها تکرار شده اند که خداوند متعال از این کار هدفی داشته است.
عقیق:قرآن کتاب تربيت است و تربيت بر ذکر و يادآوري و تکرار است.اما در قرآن
تکرار به معنايي که در ذهن ما است، وجود ندارد؛زيرا در هر موردي که مثلا
داستان موسي بيان شده، گوشه اي از آن براي بيان پيامي خاص بيان شده و در
جاهاي ديگر از زاويه هاي ديگر براي رساندن پيام هاي ديگر؛ و چون تکرار
معهود و متعارف، در قرآن نيست و هر موردي پيام و نکته خاص خود را دارد و در
هر بار با تامل خواندن هم ، تلاوت کننده به نکته هاي جديدي دست مي يابد،
به همين جهت تلاوت کننده از تلاوت هاي پي در پي خسته نمي شود بلکه قرآن
هميشه براي او جديد و داراي پيام هاي جديد است.
اگر در داستان حضرت
موسي در مواضع مختلف دقت کنيد، مي بينيد در هر موردي يک زاويه روشن و بيان
شده و از آن درس هايي ارائه شده که در موارد ديگر، آن زاويه مدنظر نبوده و
زاويه ديگري مورد نظر واقع شده است.
اگر با تامل به اين نکته به قرآن مراجعه کنيد ، تکرار نمي يابيد و اگر تکرار يافتيد، با ما هم در ميان بگذاريد.
البته
جمله هاي تکراري در قرآن هست ، ولي همين جمله ها، مفهوم ها و مفاد مختلف
دارند . در مواردي هم تاکيد است که تکرار را لازم مي سازد.
بعضى از مفسران بر اين اعتقادند كه يك آيه در هر بار تكرار ، معناى ويژه اى را القا مى كند .
برخي از حكمت هاي تكرار در قرآن به این ترتیب است:
۱.آياتى
كه تكرار شده اند ، هر كدام اهداف خاصى را تعقيب مى كنند . اين گونه نيست
كه آيات تكرارى ، همه يك مسأله را مورد بررسى قرار دهند ; بلكه آيات قرآن
كريم به مناسبت هاى مختلف مكرر شده است .
۲ . تكرار در ارائه انديشه ها و آراى مشخص به مردم ، به استقرار و تثبيت آن ها در ذهن ها مى انجامد .
3
. «تكرار» ، يادگيرى را ـ اعم از اين كه آموخته انسان يك عادت نيك باشد يا
زشت ـ آسان تر مى كند . گاهى متكلم ناچار مى شود كه عين لفظ يا جمله را به
خاطر اهميت يادگيرى تكرار كند .
۴ . در تكرار يك جمله در طول سخن ،
نوعى تأثير خطابى وجود دارد كه عرب ها بيش تر با آن آشنا هستند و اين كار ،
در جريان ايراد خطبه و سرودن شعر در ميان عرب ها مرسوم بوده است و اين
مسأله در آيات قرآن ، به فصاحت و بلاغت قرآن كريم ـ كه در محل خود ثابت شده
ـ بازگشت مى كند .
۵ . ارائه برخى حوادث يا انديشه ها به شكل هاى
گوناگون و عبارت هاى مختلف ، باعث جلب توجه و تنوع مى شود و از خسته شدن
شنونده و يكنواختى كلام جلوگيرى مى كند .
۶ . قرآن كريم ، مسايل
مورد ابتلاى مردم و جريان هاى عبرت انگيز را زياد تكرار كرده ; به طور مثال
: داستان حضرت موسى(عليه السلام) و قومش را در آيات زيادى يادآور شده است .
خداوند مى فرمايد: «و لقد صرّفنا فى هذا القرءَان ليذّكّروا و ما يزيدُهُم
إلاّ نُفُورا ; به راستى ، ما در اين قرآن حقايق را گوناگون بيان كرديم تا
پند گيرند ; ولى ، آنان جز نفرت نمى افزايد .»
۷ . با توجه به اين
كه در بعضى موارد ، بين آيات و سوره ها فاصله وجود دارد ، تكرار ، نقش مهمى
در ايجاد ارتباط با طرح مسايل به وسيله قرآن داشته و براى ناقص نماندن
مفهوم بحث ، تكرار لازم و ضرورى مى شود.
پی نوشت: ۱ . تفسير نمونه،آيت الله مكارم شيرازي و ديگران ، ج ۲۵ ، ص ۴۳۱ ۲ . قرآن و تبليغ ، محسن قرائتى ، ص ۱۹۲ و ۱۹۴ ، مركز فرهنگى درس هايى از قرآن. منبع:باشگاه خبرنگاران