حوزه/ اگر سیری در فضایل نمازهای مستحبی کنیم، در بین آن‌ها نماز شب مانند مرواریدی درخشان، می‌درخشد و شاید میانبری باشد تا یک شخص مؤمن را به درجه والای بندگی و عبودیت در درگاه پروردگار متعال برساند. خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:
حکایت؛ آیت‌الله صدوقی می‌فرمود: مسافرت‌های زیادی با امام خمینی رفتیم، خدا می‌داند در مسافرت مشهد یک اخلاق پدرانه‌ای نسبت به ما مبذول داشتند ، هر وقت یادمان می‌آید، شرمنده آن روزگار می‌شویم در خدمتشان به زیارت مشرف بودیم . در آن زمان قسمت‌هایی از ایران، زیر نظر دولت‌های شوروی و آمریکا و انگلستان بود . وقتی از مشهد برمی‌گشتیم، در بین راه روس‌ها برای بازرسی جلوی ماشین ما را گرفتند، همگی پیاده شدیم و چون امام از اول تکلیف مراقب تهجد و نماز شب بودند و این عمل از ایشان ترک نشده بود، بعد از پیاده شدن خواستند که نماز شب بخوانند اما آنجا وسط بیابان بود و آبی وجود نداشت .
یک وقت نگاه کردیم دیدیم آبی جاری شد، ایشان هم آستین بالا زدند و وضو گرفتند و مانند هر شب با خضوع و خشوع خاصی به خواندن نماز شب پرداختند، ما نفهمیدیم که این آب از کجا و چگونه آمده بود! 1
شب خيز که عاشقان به شب راز کنند گرد در و بام دوست پرواز کنند 2
پی نوشت: 1.با اقتباس و ویراست از کتاب کرامات الاولیاء 2.ابوسعید ابوالخیر منبع:حوزه