عقیق: حضرت زینب (س) نواده گرانقدر پیامبر خاتم(ص)، فرزند علی(ع) و فاطمه(س)، خواهر امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، یادگار قیام کربلا و الگوی صبر و استقامت است. اصالت و شرافت خانوادگی از مسائلی است که در اسلام بدان عنایت بسیار شده است. حضرت زینب (س) مولودی است که در طهارت خاندان، پاکی و اصالت تبار، عظمت و پاکیزگی دودمان همانندی در عالم ندارد. جدش محمد مصطفی(ع)، ختم انبیاء و آخرین حلقه از سلسله نبوت، پدرش حضرت علی، داماد پیامبر(ص) و پسر عم او، مادرش فاطمه سیده نساءالعالمین و مصداق خیر کثیر در قرآن عظیم است.

حضرت زینب(س) را برادرانی معصوم و دارای مقام خلافت و امامت است. برادر ارشدش حسن بن علی، سبط اول و یکی از دو سید جوانان اهل بهشت است. برادر دیگرش حسین بن علی(ع)، همان حسینی که با شهادت انتخابگرانه خود بزرگترین حماسه جاوید را پدید آورد. برادر دیگرش حضرت ابوالفضل العباس(ع) سردار شهید سپاه امام حسین(ع) در واقعه کربلا و دیگر برادرانش از فرزندان ام البنین که هر یک در واقعه عاشورا درخشیدند و دیگر برادرش محمد حنیفه که بدلیل عارضه ای قادر به حضور در عرصه کربلا نبود.

سخن درباره زینب کبری است. وی اولین دختر علی و سومین فرزند اوست. حضرت زینب پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری به دنیا آمد. مادرش حضرت فاطمه از همسر گرانقدر خود حضرت علی(ع) درخواست کرد که برای او نامی معین کند و علی(ع) فرمود، در این کار بر پیامبر(ص) پیشی نمی گیرد و جدش نام او را زینب برگزید. ام الکثوم از معروف ترین کنیه هایش است.

حضرت زینب در خانه ای به دنیا آمد که خانه عصمت است و در محیطی رشد یافت که محیط وحی است. حضرت زینب حدود 6 سال با مادر زندگی کرد. وی پرورش یافته دامان ولایت علی(ع) است. مورد محبت و عنایت پدر است. دوران کودکی زینب گذشت، مصائب و دشواری ها یکی پس از دیگری پدید آمدند، و زینب خردسال با عنایت خداوندی در سایه دلداری های پدر، توانست آنها را پشت سر بگذارد. زینب به سن رشد رسید و خواستگاران بسیاری پیدا کرد که برخی از آنان از اشراف و از رؤسای قبایل عرب بودند. در بین خواستگاران عبدالله بن جعفر بود که در خانه علی آمدوشد داشت و مورد علاقه رسول خدا و امام امیرالمومنین(ع) بود. آرزوی ازدواج با زینب را در دل پروراند ولی حیا داشت و مستقیما خواستگاری کند قاصدی به حضور امام فرستاد و از او خواستگاری کرد. جعفر پسر جعفر طیار بود.

حضرت زینب در واقعه کربلا حضور داشت و نگذاشت که پیام قیام عاشورا در کربلا بماند. زینب پاسدار خون امام حسین(ع) و یارانش است. وی رئیس کاروان اسیران آل محمد بود. حضرت زینب (س) عمر زیادی نکرد، به ویژه پس از واقعه کربلا ولی عمر پربرکتی داشت. شاید بدان خاطر که مصائب بسیاری را متحمل شده بود. شاید هم بدان خاطر که رسالت خود را انجام شده یافته بود. برخی وفات حضرت را 1.5 سال پس از واقعه کربلا، گروهی 2.5 سال و عده ای 4 سال ذکر کرده اند. اما معتبرترین اسناد قابل قبول است که همان 1.5 سال پس از شهادت امام حسین(ع) از دنیا رفته باشد. روز وفاتش نیمه ماه رجب است که بر آن اتفاق نظر وجود دارد. در مورد اینکه حضرت زینب در کجا از دنیا رفت و مزار او اینک در کجاست بحث های بسیاری وجود دارد.

منبع: مهر

211008