عقیق: این نخستین
باری نیست که خبر تعطیلی هیئتی سر زبان‌ها می‌افتد. همین چند وقت پیش بود که یکی از
هیئت‌های فعال شهر تهران به دلیل مسائل مالی و نداشتن مکان مجبور شد به مخاطبین و مستمعین
خود اعلام کند تا اطلاع ثانوی تعطیل است. حالا نوبت هیئت‌الرضا(ع) رسیده که مهر تعطیلی
بر پیشانی آن بخورد؛ هیئتی که هر هفته میزبان جوانان بسیاری بود تا با مداحی عبدالرضا
هلالی به فیض برسند. به بهانه تعطیلی این هیئت سراغ مهدی رمضانی از دست اندرکاران
هیئت‌الرضا(ع) رفتیم و عوامل ایجاد این اتفاق را بررسی کردیم.
آغاز فعالیت در محله مجیدیه
پایه و اساس هیئت‌الرضا(ع) با چند جوان و از یک جلسه محلی شکل گرفت و با افزایش استقبال مخاطبان از روضه خانگی خارج شد. مهدی رمضانی درباره فعالیت‌های روز‌های نخست این هیئت می‌گوید: «بعد از اینکه مخاطبان ما بیشتر شدند به مسجد ابوذر رفتیم اما از آنجا که جلسات هيئت‌الرضا به ذائقه جوانان نزديك بود روزبه‌روز بر تعداد افرادی که به هیئت می‌آمدند اضافه شد و خیلی‌ها هیئت‌الرضا(ع) را شناختند. همین زمان بود که این هیئت به حسینیه قهرودی‌ها نقل مکان کرد و به تعبیر بسیاری از همین مکان بود که به نقطه اوج جذب مخاطب رسید. تا آنجا که حاج منصور ارضی و دیگر مداحان برجسته و واعظان زبده کشور به این هیئت آمدند و از این همه استقبال جوانان ابراز خرسندی کردند».
آن طور که اين عضو هيئت‌الرضا تعریف می‌کند درست در زمانی که آوازه مداح جوان پیچیده بود هیئت تعطیل شد و مدتی بعد پرچم هیئت بر فراز حسینیه شهیدان صباغچی به اهتزاز درآمد اما خبری از نوای مداح پرآوازه‌اش نبود و مداحان دیگر در این هیئت می‌خواندند. با این حال مخاطبان قدیمی همچنان به هیئت می‌آمدند. رمضانی در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «بعد از یکی دو سال دوباره مکان هیئت تغییر کرد و این بار به امامزاده حسن(ع) رفت ولی این برنامه به دلیل مخالفت سازمان اوقاف دوام نیاورد و هیئت‌الرضا(ع) به حسینیه کربلایی‌ها نقل مکان کرد و دوباره تعطیل شد. حسینیه موسی بن جعفر(ع) واقع در میدان خراسان آخرین جایی بود که وسایل و تجهیزات هیئت‌الرضا(ع) را در خود جا داد. سال ۹۰ بود که خمینی‌شهری‌ها تصمیم گرفتند مکان خود را در اختیار این هیئت بزرگ قرار دهند تا هزاران جوان جمعه‌های هر هفته و در مناسبت‌های مختلف ساعتی را به هیئت مورد علاقه‌شان بیایند و پای روضه مداح مورد علاقه‌شان بنشینند».
مهدی رمضانی که در این سال‌ها از اعضای فعال هیئت‌الرضا(ع) بوده درباره مشکلات این هیئت می‌گوید: «گاهی اوقات بهانه‌هایی مطرح می‌شد که اصلا با افرادی که دست‌اندرکار هیئت بودند یا در مراسم آن شرکت می‌کردند همخوانی نداشت. به عنوان مثال به هیئت‌الرضا(ع) که محفل بسیجیان و رهروان شهدا بود می‌گفتند شما انقلابی نیستید یا شئونات اسلامی را رعایت نمی‌کنید! این مانع‌تراشی‌ها گریبان مجریان هیئت را در شب دوم محرم امسال گرفت؛ جایی که در‌های ورزشگاه شهداي هفتم تير بسته شد و اعلام کردند به دستور مسئولان مربوطه نمی‌توانید دیگر از فضای ورزشگاه استفاده کنید. با رایزنی‌هایی که انجام شد دهه اول محرم به پایان رسید. واقعا این جا به جایی‌ها هزینه‌های بسیار سنگینی به ما تحمیل می‌کند. به هر حال آماده کردن یک ورزشگاه که راحت بتوان همچون حسینیه در آن عزاداری کرد کار بسیار سختی است. در این راه تنها شهرداری تهران در داربست و دیگر تجهیزات تبلیغاتی ما را یاری کرد. سازمان تبلیغات اسلامی هم ۱۰ میلیون تومان بودجه برای ما در کل سال تصویب کرده که هنوز پرداخت نشده. ما توقع خدمت نداریم اما انتظار نداریم در مسیر حرکت هیئتی که برنامه‌هایش گسترده‌تر از عزاداری است سنگ‌اندازی کنند.
«بدرقه فاطمه»
برنامه منظم و منسجمی بود که پای عزاداران را به میادین شهر کشاند و بر شکوه فرهنگ
اهل بیت افزود. اصلا عنوان مدافعان حرم از هیئت‌الرضا(ع) آغاز شد که در تسلی خاطر خانواده‌های
معظم شهدای مدافع حرم تاثیر بسیاری داشت. اجتماع بیست و یکم ماه مبارک رمضان کار بزرگ‌تری
بود که جمعیت باشکوهی را در فضای باز به عزاداری با زبان روزه دعوت می‌کرد».
توقع از مسئولان دولتی، هیئتی‌ها و مردم
مهدی رمضانی درباره اینکه انتظار دست‌اندرکاران این هیئت از مسئولان چیست، می‌گوید: «اکنون این هیئت به دلیل فعالیت‌هایش با مشکل مالی و نداشتن مکان دست و پنجه نرم می‌کند. از مسئولان انتظار داریم حداقل به خاطر مستمعین هم که شده اجازه ندهند هیئت تعطیل شود. البته روی سخن ما فقط با مسؤولان دولتی نیست. از مردم و افرادی که دست‌اندرکار امور هیئت هستند توقع داریم برای رفع مشکلات ما تلاش کنند. واقعا نمی‌دانیم چرا جامعه مذهبی کشور نسبت به تعطیل شدن هیئت‌های بزرگ و پرمخاطب کشور هیچ جدیتی نشان نمی‌دهد! جالب است که سازمان اوقاف قبلا یک دفتر کار برای تدوین فیلم‌ها و امور اداري در اختیار ما گذاشته بود اما قبل از محرم همان مکان هم پلمب شد. هیئتی که کنگره بین‌المللی امام علی‌النقی(ع) را برگزار می‌کند و به تعبیری یک نماد فرهنگی محسوب میشود چرا باید گریبان آن را این غفلت‌ها، بی‌توجهی‌ها و سیاسی‌کاری‌ها بگیرد؟! آیا هیئتی که به تقویت و توسعه جریان مدافعان حرم و فرهنگ دفاع از مقاومت کمک کرده و در پشتيباني جبهه مقاومت با جمع‌آوري و ارسال كمك‌هاي مردمي فعاليت داشته نمی‌تواند یک نهاد و دستگاه فرهنگی باشد؟ البته ما با تمام توان و بضاعت تلاش خود را براي برطرف كردن مشكلات و برقراري مجدد جلسات انشاءالله انجام خواهيم داد».
اگر این مداحان با اخلاص اجتماع کنند و ادغام هم شمار مستماعانشان بیشتر میشود هم هزینه ها نصف میشود و خیلی مزایای دیگر
اگر کسی با این مداحان ویا مسولین این هیات رابطه داشت لطفا نظر بنده حقیر را برساند
هیئت الرضا یکی از معدود هیئت هايي هستش که بچه های حزب اللهی و غیر حزب اللهی کنار هم سینه میزنن
خدا کنه مسئولین فرهنگی سر عقل بیان