شيعيان
ما كسانى اند كه در راه ولايت ما بذل و بخشش مى كنند، در راه دوستى ما به
يكديگر محبت مى نمايند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به ديدار هم
مى روند. چون خشميگين شوند، ظلم نمى كنند و چون راضى شوند، زياده روى نمى
كنند، براى همسايگانشان مايه بركت اند و نسبت به هم نشينان خود در صلح و
آرامش اند.
شيعَتُنَا
المُتَباذِلونَ فى وِلايَتِنا، اَلمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا
اَلمُتَزاوِرونَ فى اِحياءِ اَمرِنا اَلَّذينَ اِن غَضِبوا لَم يَظلِموا وَ
اِن رَضوا لَم يُسرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَن جاوَروا سِلمٌ لِمَن خالَطوا؛