عقیق:استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه پنجاه و پنجم سوره بقره پرداخته است. «وَ إِذْ قُلْتُمْ يا مُوسى لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ» (بقره، 55) ترجمه: و به یاد آرید هنگامى را كه گفتید: اى موسى! ما هرگز به تو ایمان نمى آوریم مگر آن كه خدا را آشكارا ببینیم، پس صاعقه اى شما را فراگرفت در حالی كه شاهد آن بودید. این آیه یكى دیگر از انحراف هاى بنى اسرائیل را بیان مى كند. آنها كه یك بار به گوساله پرستى روى آورده بودند، این بار، براى خداپرستى، تقاضایى نابجا را مطرح كرده و از روى جهل و نادانى، یا لجاجت و بهانه جویى گفتند: مى خواهیم خدا را با چشم خود ببینیم تا به گفته هاى تو ایمان آوریم و تسلیم تو گردیم. خداوند نیز براى آن كه نشان دهد چشم آن ها ناتوان تر از آن است كه حتى بسیارى از مخلوقاتِ خدا را ببیند، صاعقه اى نازل كرد كه رعد و برق وحشتناك آن باعث مرگ آنان شد و همه بى جان بر زمین افتادند. از این آیه مى آموزیم كه: گرچه خداوند دیدنى نیست، ولى آثار قدرت و عظمت او، در وجود انسان و هستى قابل دیدن است.منبع:حوزه