* سه عمل منفور در نزد خداوند

عَنْ أَبِي الْحَسَنِ (ع): إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُبْغِضُ الْقِيلَ وَ الْقَالَ وَ إِضَاعَةَ الْمَالِ وَ كَثْرَةَ السُّؤَالِ. (1)

امام رضا عليه السلام فرمود: خداوند از قيل و قال و بر باد دادن مال و خواهش بسيار نفرت دارد.

* خسارتِ جاه طلبی بیشتر از خسارت دو گرگ به گوسفندان است

عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع أَنَّهُ ذَكَرَ رَجُلًا فَقَالَ إِنَّهُ يُحِبُّ الرِّئَاسَةَ فَقَالَ مَا ذِئْبَانِ ضَارِيَانِ فِي غَنَمٍ قَدْ تَفَرَّقَ رِعَاؤُهَا بِأَضَرَّ فِي دِينِ الْمُسْلِمِ مِنَ الرِّئَاسَةِ. (2)

امام رضا عليه السلام فرمود: اگر دو گرگ درّنده به يك رمه بى شبان حمله كنند، خسارتى كه مى زنند كمتر است از خسارتى كه جاه طلبى به دين مسلمان وارد مى كند.

* نقش نگين انگشترى عيسى (ع) چه بود؟

أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا (ع)‏: كَانَ نَقْشُ خَاتَمِ عِيسَى ع حَرْفَيْنِ اشْتَقَّهُمَا مِنَ الْإِنْجِيلِ طُوبَى لِعَبْدٍ ذُكِرَ اللَّهُ مِنْ أَجْلِهِ وَ وَيْلٌ لِعَبْدٍ نُسِيَ اللَّهُ مِنْ أَجْلِهِ. (3)

امام رضا عليه السلام فرمود: نقش نگين انگشترى عيسى عليه السلام دو جمله بود كه آنها را از انجيل برگرفته بود: «خوشا بنده اى كه به واسطه او خدا يادآورى شود و واى بر بنده اى كه به واسطه او خدا فراموش گردد».

* این شخص غیبت ندارد

قَالَ الرِّضَا (ع): مَنْ أَلْقَى جِلْبَابَ الْحَيَاءِ فَلَا غَيْبَةَ لَه. (4)

‏ امام رضا عليه السلام فرمود: هر كه پرده حيا را دور افكند، غيبت ندارد.

* تعریف فقیه از منظر امام رضا (ع)

قَالَ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا (ع): أَلَا إِنَّ الْفَقِيهَ مَنْ أَفَاضَ عَلَى النَّاسِ خَيْرَهُ وَ أَنْقَذَهُمْ مِنْ أَعْدَائِهِمْ وَ وَفَّرَ عَلَيْهِمْ نِعَمَ جِنَانِ اللَّهِ تَعَالَى وَ حَصَّلَ لَهُمْ رِضْوَانَ اللَّهِ تَعَالَى. (5)

امام رضا عليه السلام فرمود: بدانيد، فقيه كسى است كه خير خود را بر مردم فرو ريزد و آنان را از دشمنانشان نجات دهد و نعمت های بهشتی را بر آنها افزونی بخشد و خشنودی خدا را برایشان تحصیل نماید.

* دو علتی که امام باید معصوم باشد

(قال امام رضا علیه السلام): فَهُوَ مَعْصُومٌ مُؤَيَّدٌ مُوَفَّقٌ مُسَدَّدٌ قَدْ أَمِنَ مِنَ الْخَطَايَا وَ الزَّلَلِ وَ الْعِثَارِ يَخُصُّهُ اللَّهُ بِذَلِكَ لِيَكُونَ حُجَّتَهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ شَاهِدَهُ عَلَى خَلْقِهِ. (6)

امام رضا عليه السلام فرمود: پس او (امام) معصوم است و (از جانب خدا) تأييد و تقويت شده و توفيق يافته و استوار گشته است. از هرگونه خطا و لغزش و اشتباه در امان است. خداوند اين خصوصيات را به او مى بخشد تا حجت او بر بندگانش و گواه او بر آفريدگانش باشد.

* پیروزی با کدام طرف است؟

قَالَ أَبَا الْحَسَنِ (ع): مَا الْتَقَتْ فِئَتَانِ قَطُّ إِلَّا نُصِرَ أَعْظَمُهُمَا عَفْواً. (7)

امام رضا عليه السلام فرمود: هرگز دو گروه با هم رويارویی نکردند مگر اين كه با گذشت ترينِ آنها پيروز شد.

* تعریف صفت «لطیف» خداوند از نگاه ثامن الحجج (ع)

(قال امام رضا علیه السلام): أَمَّا اللَّطِيفُ فَلَيْسَ عَلَى قِلَّةٍ وَ قَضَافَةٍ وَ صِغَرٍ وَ لَكِنْ ذَلِكَ عَلَى النَّفَاذِ فِي الْأَشْيَاءِ وَ الِامْتِنَاعِ مِنْ أَنْ يُدْرَكَ. (8)

امام رضا عليه السلام فرمود: لطيف بودن خدا به معناى كمى و باريكى و خُردى نيست بلكه به معناى نفوذ [علم و قدرت او] در اشياء و غيرقابل درك بودن است.

پاورقی:

(1)- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 301.

(2)- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 297.

(3)- الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 458.

(4)- الإختصاص للمفید، النص، ص: 242.

(5)- الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي)، ج‏1، ص: 17.

(6)- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص: 203.

(7)- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 108.

(8)- الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص: 122.