حجت الاسلام مهدی شریف با حضور در نمایشگاه مطبوعات، میهمان غرفه عقیق شد. این منبری شناخته شده با اشاره به فضای کلی منابر در محرم سال جاری گفت: « بنده فضای کلی منبرها را رصد می کردم و به طور کلی می توانم بگویم که عزیزان روحانی توانستند محتوای مناسبی را به مخاطبان منتقل کنند. اما اگر بخواهیم مقایسه کنیم حداقل با 5 سال پیش اوضاع خیلی تفاوت پیدا کرده است. ما در بحث منبر چند مشکل در کشور داریم. مشکل اول کمبود سخنران خوب است. ما متناسب با تقاضا سخنران نداریم، یا اگر داریم استعدادهایشان کشف نشده و در مسیر قرار نگرفته اند. استعدادهای خوبی داریم که الان کشف نشده اند. شما می دانید واقعیت مساله این است که حوزه علمیه برای محقق شدن و سخنران شدن طلبه کاری نمی کند. طلبه خودش باید برود استعداد خود را پیدا کند.» وی افزود:«یک مشکل اساسی در منبر این است که عرضه و تقاضا برابر نیست، در چنین شرایطی، یک منبری شناخته شده در تهران مجبور می شود که روزی چندین و چند بار منبر برود. از سوی دیگر، مردم هم سخن هر فردی را نمی پذیرند.» حجت الاسلام شریف اضافه کرد: «مشکل بعدی ما برمیگردد به خود جلسات. متاسفانه خیلی ها منبر را رکن اصلی جلسه نمی دانند. یعنی اعتقاد ندارند به منبر، ولی چون همه جا منبر است، می گویند ما هم باید منبر داشته باشیم!» شیخ مهدی شریف در ادامه خطاب به هم صنف های خود چند نکته را بیان کرد:« علمای عزیز و منبری های شناخته شده به نظرم نباید زیربار این کثرت جلسات بروند. از سوی دیگر، باید خیلی دقیق مخاطب شناسی کنند. من هر مطلبی در این هیئت می گویم نمی توانم در هیئت دیگر بگویم، شخصیت آدم ها بسیار متفاوت است. شما نوع رفتارت در بالاشهر و پایین شهر باید متفاوت باشد. مخاطب شناسی بسیار مهم است. من حس می کنم که موضوع شناسی منبرها نیز ضعیف شده است. شما ببینید بسیاری از منبرهایی این روزها در هیات ها انجام می شود، به موضوع «احترام به پدرومادر» و «نماز» مربوط می شود، آیا واقعا موضوع شناسی مناسب انجام شده؟ طوری شده که انسان فکر می کند مخاطب هیاتی اهل احترام به پدرومادر نیست و با نماز بیگانه است. قطعا می توان سراغ موضوع های مهم دیگر نیز رفت.» این استاد حوزه در ادامه نکته ای را نیز درخصوص برخی ذاکران اهل بیت بیان کرد:« من با بسیاری از مداحان شناخته شده سراسر کشور رفاقت دارم، ولی می خواهم عرض کنم که اهمیت منبر را باید در رفتار مداح نیز مشاهده کرد. مداحان بزرگوار خوب است با تمام مشغله هایی که در جلسه دارند و ما هم با آنها آشنا هستیم، ولی خودشان را ملزم کنند که بخشی از زمان منبر را پای منبر بنشینند. قطعا این رفتار، می تواند در نگاه مستمع به منبر تاثیر گذار باشد.»