مصطفی محدثی خراسانی گفت: نگاه شعر پس از انقلاب به واقعه عاشورا متفاوت شد و این واقعه عظیم بشری را تنها در حزن و اندوه خلاصه نكرد و نگاه عزت‌مند و حماسی وارد شعر عاشورایی شد.
عقیق:مصطفی محدثی خراسانی، شاعر آئینی و متعهد
كشور با بیان این كه اربعین حسینی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی
از غربت و غفلت بیرون آمده است، اظهار كرد: نگاه جان دار و تازه‌ای در
ادبیات پس از پیروزی انقلاب اسلامی به اربعین حسینی شده است. اربعین در
ادبیات گذشته كشورمان مغفول مانده و كمتر به آن توجه شده است. وی همچنین گفت: به بركت افقی كه
آموزه‌های انقلاب اسلامی فرا روی ما نهاد، نگاه شعر پس از انقلاب نیز به
واقعه عاشورا متفاوت شد و این واقعه عظیم بشری را تنها در حزن و اندوه
خلاصه نكرد و نگاه عزت‌مند و حماسی وارد شعر عاشورایی شد. اربعین حسینی نیز
به ویژه در سال‌های اخیر كه راهپیمایی عظیم شیعیان و دوست داران آن حضرت
به سوی كربلا شكل گرفته است، در شعر و ادبیاتمان رونق گرفته است و خون
تازه‌ای در شعر آئینی كشور تزریق شده است. محدثی خراسانی ادامه داد: شعر انقلاب
اسلامی در مسیر تكاملی خود مراحلی را سپری می‌كند و با موضوعات مختلف مواجه
می‌شود. در دوره ای جنگ تحمیلی و شعر دفاع مقدس، دوره دیگر فلسطین و
مظلومیت مردم این كشور و پس از آن نیز بیداری اسلامی و مدافعان حرم و ...
همگی خون تازه‌ای را به شعر انقلاب تزریق كردند و امروز هم اربعین حسینی
تكمیل كننده این روند است. این شاعر كشورمان برداشت های شاعرانه از
راهپیمایی عظیم اربعین حسینی را وابسته به مرتبه وجودی شاعران دانست و
تصریح كرد: برداشت شاعران از اربعین حسینی متفاوت است و این برداشت به وقوف
شاعر به موضوعات تاریخ اسلام و همچنین نگاه او به بشریت و آینده بشریت باز
می گردد. وی با اشاره به مراسم حج و حضور هر ساله
مسلمانان در مكه كه به نوعی نماد وحدت است، عنوان كرد: راهپیمایی عظیم
اربعین و حضور شیعیان و مسلمانان جهان در حرم امام حسین (ع) نیز می‌تواند
نشانه ای از وحدت باشد. همچنین اربعین حسینی به نوعی نماد حماسه و ظالم
ستیزی شیعیان است. پس از واقعه روز عاشورا، مرثیه و سوگ به پایان می رسد،
هر چند كه در همان واقعه هم حماسه نهفته است. اما پس از آن حتی مرثیه و
سخنرانی های حضرت زینب (س) هم حالتی از حماسه دارد. محدثی‌خراسانی در پایان گفت: در زمینه
شعر اربعین حسینی تا به حال آثار ادبی بسیاری تولید شده است. اما این آثار
پراكنده بودند و خوب است كه نهاد و سازمان فرهنگی این آثار را گردآوری كند و
به صورت یك مجموعه مستقل منتشر كند.