اربعین؛ از حیثی بلوغ اعمال و اخلاق توحیدی و الهی است که از آن به‌نوعی فرهنگ و یا راهبرد فرهنگی یاد می‌شود چه آن‌که عدد چهل در آموزه‌های تربیتی و دینی و اخلاقی اسلام جایگاه ویژهای دارد. از میقات حضرت موسی(علیه‌السلام) در کوه طور تا چله‌نشینی اهل سیر و سلوک در عرصه خودسازی و جهاد اکبر و از حقوق همسایگان نسبت به یکدیگر در محدوده 40 منزل پیرامون خودگرفته تا دعا برای 40 مؤمن در قنوت نماز شب(وتر) و از خلقت طینت آدمی در 40 روز تا کمال عقل او در40 سالگی و از بعثت نبی مکرم اسلام(ص) در سن 40 سالگی تا شرکت 40 مؤمن در تشییع جنازه برادر و خواهر مؤمن و دعا در حق او که دستش از دنیا کوتاه و راهی دیار عقبی گردیده است و...
و اما از حیث دیگر، اربعین نماد حرکت است و شور، به‌دور از وقفه و بن‌بست، جریانی رو به جلو که همواره تعالی و کمال و رشد را نوید می‌دهد. اربعین؛ مسیر و نقشه راهی است هدفمند که سرآغاز آن نهضت حسینی(علیه‌السلام) و پایان‌بخش آن، نهضت جهانی مهدوی(عج) است.
اربعین؛ رمز جاودانگی و ماندگاری آرمانها و تفکر عاشورایی امام حسین(علیه‌السلام) است.
اربعین؛ راهبرد جبهه مستضعفان و مظلومان و ستمدیدگان همه جهان در همه عصرها و زمانهاست.
اربعین؛ نماد افشاگری و بصیرت‌افزایی، نماد مبارزه با استکبار و جبهه کفر و الحاد و نفاق، نماد وحدت و انسجام موحدان علیه مستکبران و ظالمان تاریخ.
اربعین؛ ترجمانی از مشعر و عرفات و منا و سعی صفا و مروه.
اربعین؛ آوردگاه بازماندگان عرصه خون و شهادت.
اربعین؛ چشمه خروشان تفکر ناب و فرهنگ زلال انقلابی و عاشورایی است که هرگز سکوت و سکون نمی‌شناسد و همواره در حال حرکت و جوش و خروش است.
اربعین؛ محل تلاقی و گره خوردن دلهای پاک موحدان و آزادی‌خواهان و رادمردان روشن‌ضمیر و بالاخره اربعین گذرگاه راه قدس شریف است که البته راه قدس از کربلا میگذرد!
آن روز که پس از حادثه خونبار کربلا در ادامه ظلم‌ها و ستمهای یزیدی، اربعین جریان یافت، کسی هرگز فکر نمی‌کرد که پس از قرنها تبدیل بشود به حرکتی کم‌نظیر و بلکه بی‌نظیر تحت عنوان پیاده‌روی ده‌ها میلیونی اربعین.
در نگاه به این اتفاق عظیم و بی‌بدیل از دو جهت می‌توان توجه نمود. یکی نگاه درازمدت و آن این‌که پیاده‌روی اربعین هرگز نباید روند کاهنده پیدا کرده و به‌عبارتی خسته‌کننده و تکراری شود، چه برای مردم شریف عراق که همه‌ساله با عشق و ایمان در استقبال از زوار کوی حسین‌بن علی(علیه‌السلام) جانانه به‌پا می‌خیزند و چه مردم انقلابی ایران و دیگر عاشقان مکتب سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین(علیه‌السلام) از کشورهای مختلف که در میان امواج خروشان پیاده‌روی اربعین علاوه بر شیعیان انقلابی و با انگیزه، از دیگر ملیتها و مذاهب اسلامی و حتی غیراسلامی اعم از سنی و مسیحی و... نیز با شناختی که نسبت به ماهیت تفکر و آرمانهای نهضت امام حسین(علیه‌السلام) پیدا کرده‌اند، با کمال ادب و احترام حضور پیدا می‌کنند و به‌جاست که راهپیمایی اربعین را مختص همه موحدان عدالت‌خواه و آزاده عالم بدانیم.
کم نیستند عزیزان اهل سنت که ارادتمند به اهل بیت پیامبر(ص) هستند و در این راهپیمایی عظیم عاشورایی و حسینی(علیه‌السلام) با نهایت علاقه و احترام به فرزند پیامبر خدا حسین‌بن علی(علیه‌السلام) شرکت می‌نمایند.
و اما در جهت دوم یعنی نگاه کوتاه‌مدت به اربعین سال جاری است؛ علاوه بر آن‌که گفتمان امام راحل و رهبری فرزانه انقلاب امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) و مراجع تقلید و علما و اندیشمندان با بصیرت و شجاع باید مورد توجه قرار گیرد که در رأس آن امور توجه به نماز است که سرآمد همه دستورات اسلام می‌باشد از اهمیت ویژهای برخوردار است و لذا جهت‌گیری ایمانی و معنوی حرکت اربعین به‌تبع مهم‌ترین هدف قیام حسینی(علیه‌السلام) که اقامه نماز و طاعت و بندگی خالصانه خدای متعال بوده است رقم خواهد خورد. از این‌روی تأکید بر اقامه نماز در اول وقت و همراه با شکوه وحدت‌آفرین جماعت در جای‌جای مسیر راهپیمایی، تجلی‌بخش جلوه توحیدی این حرکت است و پس از آن، آنچه نباید از نظرها دور نگهداشته شود، قبله اول مسلمین «قدس شریف» و مسأله اول جهان اسلام یعنی فلسطین و غده سرطانی اسرائیل است. شهید پرافتخار علامه مرتضی مطهری که رضوان خدا بر او و همه شهیدان راه فضیلت باد، در سال 1342 یعنی دوران قیام پانزدهم خرداد جمله فوق‌العاده ارزشمند و الهام‌بخشی را مطرح نمودند و آن این‌که: «اگر امروز امام حسین(علیه‌السلام) زنده بود، دغدغه‌اش فلسطین بود.»
بنابراین روح حاکم بر جریان ماندگار پیاده‌روی اربعین، باید سه عنصر اساسی که نشأت‌گرفته از تفکر انقلابی و عاشورایی امام حسین(علیه‌السلام) است، باشد و آن: 1. متعبدانه؛ 2. مجاهدانه؛ 3. صبورانه، یعنی: ایمان، جهاد و مقاومت است.
و البته در این دوران فتنه‌گون بدون این سه مؤلفه و سه عنصر، هیچ ملتی نمی‌تواند ادامه حیات عزتمندانه بدهد و بلکه بدون این‌ها جز ذلت و خواری و حقارت و پستی در مقابل قدرتهای زورگو و سلطه‌طلب دنیا راه دیگری پیش‌روی ملت‌ها نخواهد بود.
لذا با توجه به فتنه‌های جاری و حوادث مرموزی که با هدایت دشمنان اسلام به‌ویژه رژیم صهیونیستی و آمریکا و اذنابشان در حوزه جهان اسلام در حال وقوع است، به نظر می‌رسد رسالت زائران اربعین حسینی(علیه‌السلام) بیش از هر زمان دیگر سنگین‌تر و البته اثرگذارتر خواهد بود و لذا باید در کنار همه احتیاطهای لازم، با هوشمندی و سعه‌صدر و پرهیز از موضوعات اختلاف‌برانگیز و حساسیت‌زا، هم به رزمندگان سلحشور مقاومت و هم به ملتهای مظلوم تحت ستم، امید و نوید پیروزی داد، هم در برابر جبهه استکبار عمیق‌ترین تنفرها و برائت‌ها را فریاد کرد و خواب و خیال و امنیت را از حامیان و پرورش‌دهندگان عوامل تروریستی در منطقه و کشورهای اسلامی از دشمنان اسلام و مسلمین گرفت و با روشنگری و افشاگری دستهای پشت پرده حمایت از تروریزم را برای همگان عیان ساخت، ازجمله رژیم سعودی که خود تولیدکننده و حامی اصلی عناصر تکفیری و داعشی بوده و هست و چه بی‌شرمانه از طرف سازمانهای بین‌المللی، به‌عنوان عضو شورای حقوق بشر پذیرفته می‌شود.
انتخاب عربستان برای عضویت در شورای حقوق بشر، بهترین نشانه بر این است که باور کنیم ابزار و فرصت‌های بین‌المللی به‌اصطلاح حقوق بشری صرفاً در جهت منافع سیاسی قدرتهای زورگو و عامل ناامنی در سطح دنیا می‌باشد و از واژگان و عناوینی همچون حقوق بشر، دمکراسی و ائتلاف مبارزه با تروریزم بیشتر برای سرکوب ملت‌ها و ایجاد اختلاف و ناامنی و رشد و گستراندن تروریزم در جهان اسلام بهره می‌گیرند چنان‌که برای تأمین امنیت رژیم غاصب اسرائیل حاضر شدند تا با تشدید اختلافات قومی و مذهبی، فضا را برای حاکمیت داعش و جریانهای تکفیری فراهم نمایند، هرچند به فضل خدا تاکنون عکس نتیجه گرفته‌اند. بنابراین در هر دو نگاه درازمدت و کوتاه‌مدت نسبت به اربعین، باید جهت‌گیری اصلی این حرکت متعبدانه و مجاهدانه و صبورانه، فریاد علیه کاخهای ظلم و ستم و جبهه استکبار و صهیونیزم باشد تا با تأسی از فرمایشات سالار شهیدان(علیه‌السلام) و ابوالفضل العباس(علیه‌السلام) «موت فی عزّ خیرٌ من حیات فی ذلّ» و «و الله ان قطعتموا یمینی انی احامی ابدا عن دینی» و «هیهات من الذله» راهبرد راه قدس از کربلا میگذرد را با تمرین در گذرگاه اربعین به رخ جهانیان بکشیم. ان‌شاءالله.
منبع:تسنیم