تعلیم و تربیت از مسائل بسیار مهمی است که در همه اعصار مورد توجه قرار داشته و به نوعی ریشه و بنیان پیشرفت جامعه تلقی می‌گردد؛ حال در این زمینه باید دانشمندان بدون چشم داشتی و با کمال رغبت، معلومات خود را در اختیار تشنگان علم قرار دهند تا قطار علم با سرعت به حرکت خود ادامه دهد.
حکایت؛ علامه شعرانی تدریس را عمل به وظیفه و ادای امانت می‌شمردند، آیت‌الله سید رضی شیرازی نقل می‌کند: پس از اتمام تدریس طبیعیات، از ایشان خواستم الهیات را تدریس کنند که علامه شعرانی با کمال تواضع و فروتنی برای من به تنهائی الهیات و اشارات را مجدداً تدریس کردند. روزی که برای درس رفته بودم، خدمت ایشان عرض کردم: شما چطور حوصله می‌کنید برای من به تنهائی درس بدهید در حالی که می‌توانستید قبول نکنید؟ این عالم بزرگوار با کمال صفا و آرامش فرمودند: چیزهایی که ما بلد هستیم اماناتی است که از گذشتگان به ما رسیده و ما باید این امانات را به افراد دیگر برسانیم، حال که شما پیداشده‌اید تا این امانات را از ما دریافت کنید، من هم وظیفه‌دارم آن‌ها را در اختیار شما قرار دهم و شما هم در اختیار دیگران قرار دهید.1
پی نوشت: با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل منبع:حوزه