ايام عمره رجبيه يكي از پر ازدحام ترين روزهاي حرم نبوي است كه زائران با مليت هاي مختلف براي عرض ادب و زيارت رسول گرامي اسلام وارد شهر پيامبر مي شوند.
عقیق: مابين
مرقد و منبر رسول گرامي اسلام را روضه مي‌نامند كه در ايام عمره بخصوص
عمره رجبيه و همچنين در موسم حج شاهد ازدحام عمره‌گزاران و حجاج است.
قسمتى
از مسجد النبى كه در ناحيه جنوب شرقى (رو به سمت قبله) قرار دارد، به نام
روضه مطهر شناخته مي‌شود. اين قسمت فضيلت زيادى دارد و در حديثى از رسول
اكرم (ص) به عنوان باغى از باغهاى بهشتى معرفى شده است؛ «مَا بَيْنَ
قَبْرِي وَ مِنْبَرِي رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ»
روضه
شريف 330 متر است كه طول آن 22 متر و عرض آن 15 متر است. در محدوده روضه
مطهّره، سه مكان مقدّس ديگر نيز وجود دارد كه عبارت هستند از مرقد مطهّر
پيامبر اكرم (ص)، منبر و محراب.
يكى
از مكان‌هاى مقدّس در مسجد النبي، محلّ منبر حضرت محمد(ص) است. در روايات
آمده است كه پيامبر در آغاز با تكيه بر درخت خرما، به ايراد خطبه
مىپرداخت، يكى از اصحاب پيشنهاد ساختن منبرى را داد تا رسول الله روى آن
بنشيند تا هم مردم او را ببينند و هم آن حضرت از ايستادن خسته نشود. اين
منبر داراى سه پلّه بوده است. منبر رسول خدا صلى الله عليه و آله هشت بار
نوسازى شده هر بار در جاى پيشين خود قرار داده شده است.
منبرى
كه در حال حاضر وجود دارد منبرى است كه سلطان مراد عثمانى در سال 999ه .
ق. دستور ساخت و نصب آن را داد. اين منبر داراى دوازده پلّه مىباشد و يك
اثر ارزشمند هنرى است.
محراب
نيز در محلّى ساخته شده است كه رسول خدا صلى الله عليه وآله در آنجا نماز
مىگزارد. و در اينكه محلّ نماز آن حضرت همين محراب فعلى است ترديدى نيست.
زمانى كه وليد دستور توسعه مسجد را داد و عمر بن عبدالعزيز آن را اجرا كرد،
بر جايگاه نماز رسول خدا محرابى ساخته شد. محرابهاى ديگرى نيز كه محلّ
نماز برخى خلفا بوده در مسجد ساخته شده است.