عقیق:حجت الاسلام محمد محمدیان رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها در سلسله نشستهای هیئتهای انقلابی که در حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان برگزار می شود با بیان اینکه دوسالی است، که مطرح می کنند کربلا درس مذاکره است گفت: می گویندامام حسین (ع) به دنبال مذاکره بایزید بود و به شکل استناد تاریخی این را موضوعی مسلم در تاریخ فرض می کنند که امام در چارچوب منطق می خواست مذاکره کنند ولی طرف مقابل زیر بار نرفت و ناچار به جنگیدن شدند. وی با اشاره به اینکه ادعا می کنند در دهه های اخیر و بعد از انقلاب است که علما از گفتن اینکه امام حسین (ع) قصد مذاکره داشت خجالت می کشند افزود: می گویند امام میدانست یزید انعطاف بیشتری نسبت به ابن زیاد دارد و به دنبال دیدار با یزید و به تفاهم رسیدن با او بود. حجت الاسلام والمسلمین محمدیان ادامه داد: بیان می کنند امام سه پیشنهاد به عمر سعد داد؛ که یا قبول کنید برگردم به همانجایی که بودم یا من را تبعید کنید و یا اجازه ملاقات با یزید بدهید.ملاقات امام با عمر سعد برای مذاکره بر سه این موضوعات بوده و نه موعظه او و دعوت کردنش به سمت خود! رئیس نهاد نمایندگی ولیفقیه در دانشگاه ها معنای لغوی مذاکره را گفتگو خواند و معنی اصطلاحی و عرفی آن معلامه کردن و داد و ستد کردن برشمرد و گفت: مذاکره ای که امروز در عرف سیاسی مطرح می شود گفتگوی صرف نیست بلکه داد و ستد است و می گویند امام در مذاکره با عمر سعد میخواست در ازای دادن چیزهایی، چیزهایی را بگیرد. وی اظهار داشت: نقل شده در شب عاشورا امام حسین (ع) خواستند با عمر سعد صحبتی کنند، عمر سعد نامه ای به زیاد نوشته و ادعا کرده با حسین مذاکره کردیم و ایشان یکی از سه شرط را پذیرفته که یا برگردد یا تبعید شود و یا بیعت با یزید را بپذیرد؛ این نقلی است که عمر سعد از این جلسه برای ابن زیاد نوشته و به فرموده قرآن اگر فاسقی خبری داد به راحتی نباید پذیرفت بلکه باید درباره صحت آن تحقیق کرد. نماینده ولی فقیه در دانشگاه ها با اشاره به اینکه همه می دانند عمر سعد از فرماندهی این جنگ اجتناب می کرد و نزدیک ترین فرد از نظر قبیله ای به امام بود و مسلم هم به عمر سعد وصیت کرد ادامه داد: عمر سعد با اکراه به کربلا آمد و طبیعی بود به دنبال فرار از این رویارویی بود ولی وعده حکومت ری را نمی توانست فراموش کند و بنابراین امام میخواست تلاش کند تا او را به سمت خود بکشد. حجت الاسلام والمسلمین محمدیان بیان کرد: در قضیه عمر سعد امام عمر سعد را خواست و حضرت فرمود آیا از خدایی که بناست به سویش برگردی نمیترسی درحالی که میدانی من کی هستم و چه جایگاهی دارم؟ میخواهی با من بجنگی؟ اینکه از حالات عمر بن سعد نقل کردند شب تا صبح قدم میزد و فکر می کرد که حکم یزید را اجرا کند یا نه و به فرزندش گفت خودم را بین بهشت و جهنم میبینم، میدانست جنگ با حسین جهنم است؛ و امام گفت عمر سعد اینها را رها کن و بیا با من و این برای تو بهتر است و وقتی عمر سعد بی اعتنا جلسه را ترک کرد؛ حضرت خطاب به وی فرمود مطمئنم از گندم ری نخواهی خورد. رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها در رابطه با وقایع نهضت عاشورا گفت: در اولین گزارش از ماجرای کربلا آمده است که بعد از مرگ معاویه، یزید به استاندار کوفه نامه زد و نوشت، اگر حسین بیعت نکرد سرش را ببرید، ولید به امام پیغام رساند که به دیدارش برود، حضرت در دیدار با ولید فرمود یزید فاسق علنی است؛ ما اهل بیت پیامبرهستیم و مانند منی با یزید بیعت نمی کند و صریح نظرش را بیان کرد و از جلسه خارج شد، این در کتاب لهوف آمده است که از معتبر ترین منبع های واقعه کربلاست. وی ادامه داد: مروان فردای آن روز با امام ملاقات کرد و گفت یا اباعبدلله من خیرخواه شما هستم و اگر با یزید بیعت کنید هم دینتان حفظ می شود و هم دنیایتان، امام گفت باید با اسلام خداحافظی کرد زمانی که امت گرفتار حاکمی مثل یزید شدند و به مروان گفت از من دور شو؛ تو پلیدی و ما اهل بیت طهارت هستیم و سنخیتی بین ما نیست. حجت الاسلام والمسلمین محمدیان اظهار کرد: بعد از این امام از مدینه خارج و وارد مکه شدند و در ماه رجب تا ذی الحجه در آنجا تلاش می کردند ناشایستگی یزید را برای مردم روشن کنند؛ تا خبر آمد یزید قصد دارد در ایام حج حضرت را ترور کند و امام به سمت کوفه می روند ودر این مسیر طولانی هیچ نشانه ای از تمایل حضرت به مذاکره با یزید نیست و حضرت استناد می کنند که مردم کوفه از ما برای مقابله با یزید دعوت کردند. نماینده ولی فقیه در دانشگاه ها، با بیان اینکه در کربلا بین امام حسین (ع) و لشگر یزید چه اتفاقاتی رخ می دهد گفت: در کربلا نامه زیاد به امام می رسد که یزید به من نامه نوشته سر بر بالشت نگذارم و از نان سیر نخورم مگر یا تو را بکشم یا تسلیم حکم من و حکم یزید شوی، امام پس از خواندن نامه ، آن را پرت کردند و گفت امکان ندارد تا ابد حسین حکم یزید زنازاده را بپذیرد و به خدا سوگند مرگ خیلی شیرین تر از این است؛ حالا این امام را می گویند میخواست با یزید به تفاهم برسد! حجت الاسلام والمسلمین محمدیان گفت: این همه نقل برای ما معتبر نیست که نقل قاتل امام حسین که فاسق پست بوده را بپذیریم و بگوییم امام دنبال مذاکره بود، مذاکره با آمریکا اینقدر بزرگ است که امام حسین را به خاطرش اینقدر کوچک کنیم؟ وی در رابطه با صلح امام حسن نیز گفت: امام حسن با دلی پر از خون صلح کرد و اگر یاران بی عرضه امام حسن استوار بودند این اتفاق نمی افتاد، به خاطر بی عرضگی و سستی یاران بود؛ امام علی هم راضی به حکمیت نبود، امام می گفتند این ها قرآن را قبول ندارند و ناچار شد، این صلح از روی اضطرار بود، امام حسین با چه کسی صلح کند؟ کسی که صراحتا میگوید یا باید کشته شوی یا بیعت کنی. وی ادامه داد: عجیب است آمریکایی ها قرآن هم سر نیزه نگذاشته اند و فقط یک لبخند زده اند و برای یک لبخند مسئولان ما اینگونه از امام حسین خرج می کنند. حجت الاسلام والمسلمین محمدیان تصریح کرد: کجای عاشورا درس مذاکره می دهد؟ این سخن تحریف عاشورا است، تاریخ عاشورا وجود دارد اگر چه امام وظیفه هدایتی خود را در هر شرایطی انجام می دهد، این نگاه به واقعه عاشورا جفا و ظلم به امام حسین (ع) است و افرادی که این مطالب را بیان می کنند برای جبران ضعف خویش است. رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها گفت: روز عاشورا امام برای لشکر یزید سخنرانی کرد و فرمود این آدم پست مرا بین شمشیر و ذلت قرار داده و ممکن نیست چنین ذلتی را بپذیریم و با همین تعداد کم به سمت شمشیر می رویم، امام گفت به خدا سوگند با دست ذلت حاضر نمی شوم با این ها بیعت کنم و حاضر هم نیستم مثل ادم های پست فرار کنم؛ بلکه می ایستم و مردانه میجنگم. حجت الاسلام والمسلمین محمدیان ادامه داد: یک شاهد نمی توانیم پیدا کنیم که امام می گوید حاضریم سراغ یزید برویم و بیعت کنیم، یک مورد نامه عمر سعد است که فاسق است و قابل اعتماد نیست و کسانی که با امام بودند این شایعات را نفی کردند، در هیچکدام از خطابه های حضرت زینب و سجاد نیامده که امام حسین برای صلح آمده اسنت. و اگر امام حسین همچین درخواستی داشت حداقل می گفتند شما انقدر قصی القلب بودید که حسینی را که خواهان صلح با شما بود کشتید. وی در رابطه با تحریف عاشورا افزود: حالا این که می گویند عاشورا درس مذاکره می دهد؛ این تحریف عاشورا نیست؛ بلکه نابود کردن آن است، امام می خواست عمرسعد را به سوی خود بکشاند نه اینکه از این طریق با یزید به تفاهم برسد. حجت الاسلام والمسلمین محمدیان در پایان گفت: اگر امام حسین در مدینه می گفت بیعت نمی کنم ولی سکوت می کنم راضی می شدند و دست امام را هم میبوسیدند، این طور به حادثه عاشورا نگاه کردن ظلم مضاعفی بر امام حسین است آن هم در کشوری که مردمش با تمام وجود امام حسین را دوست دارند بیایم چهره ای از امام ترسیم کنیم که وجود خارجی ندارد برای اینکه ضعف خودمان را جبران کنیم.منبع:مهر