زمان پیوستن عمرو(عُمَر) به ابا عبدالّله به درستی روشن نیست. احتمالاً در همان روزهای آغازین ورود امام به کربلا (سوم یا چهارم محّرم) به امام پیوسته است.

عمرو(عُمَر) در نبرد تن به تن و پس از جنگی سخت و کشتن تعدادی از دشمنان، پس از شهادت مالک ابن انس کاهلی و به قولی پس از شهادت جون، غلام ابوذر به شهادت رسید. او در زمان شهادت حدود ۴۵ سال داشت. در ویژگی اخلاقی او بر اساس اسناد تاریخی شجاع، عارف و عاشق فرهنگ و آرمان ابا عبدالّله الحسین بود.

هر چند نامش در زیارت‌نامه‌ها نیامده است. امّا در کتب و مقاتلی مانند: انصارالحسین: ص ۱۰۵،ریاض الشهاده:ج۲، ص ۱۴۱، عشره کامله: ص ۳۹۴، مناقب: ج ۴، ص ۱۰۲، ناسخ التواریخ: ج ۲، صص ۳۰۰ و ۳۷۷، موسوعه کلمات الامام الحسین: ص ۴۸۴ به او اشاره شده است.

پی نوشت:
تاریخ اسلام سید هاشم رسولی محلاتی ۲۱۳
آینه‌داران آفتاب دکتر محمدرضا سنگری ۷۳۱ تا ۷۳۵
شهدای صدر اسلام و شهدای کربلا سید علی‌اکبر قرشی ۱۶۴
زندگانی امام حسین(ع) محمدباقر بهبهانی ۳۸۸
ناسخ‌التواریخ میرزا محمدتقی سپهر ۴۵۳
واقعه‌ی کربلا شیخ عباس قمی ۲۲۵
فیض‌الدموع محمدابراهیم نواب تهرانی ۱۸۴
منبع:فارس