بدانکه در حلال مال دنیا حساب، در حرام آن کیفر و عقاب و در شبهه ناکهای آن، عتاب و سرزنش وجود دارد.
عقیق:جناده گوید از امام حسن مجتبی(ع) درخواست موعظه کردم.
فرمودند:خود را برای سفری که در پیش داری آماده کن و توشه خود را تهیه کن
پیش از آنکه اجل تو فرا رسد. و بدانکه تو دنیا را می طلبی در حالی که مرگ
تو را طلب می کند.
و اندوه آن روزت را که نرسیده بر آن روزی که در
آن هستی، بار مکن و بدانکه تو چیزی از مال را که بیش از روزی تو است به دست
نمی آوری جز آنکه نسبت به آن (مال اضافی) خزینه دار دیگری هستی.و بدانکه
در حلال مال دنیا حساب، در حرام آن کیفر و عقاب و در شبهه ناکهای آن، عتاب و
سرزنش وجود دارد.
پس دنیا را به منزله گوشت مرداری (که فقط در مورد
اضطرار و ناچاری از آن برگیری) و از آن به مقداری که تو را کفایت کند،
برگیر.پس اگر آن مقدار حلال بود، تو در آن زهد ورزیده ای.و اگر حرام بود،
وِزر و گناهی در آن مقدار بر تو نیست، چون همانند آن است که (در وقت
اضطرار) از مردار گرفته ای و اگر عتابی هم باشد، اندک است.و برای دنیای خود
به گونه ای کار کن که گویا همیشه زندگی می کنی و برای آخرتت به گونه ای
کار کن که گویا فردا خواهی مُرد.