مسد یعنی ریسمان بافته شده از الیاف و نخ های درخت خرما. این سوره مکی است.
عقیق: این سوره از عاقبت شوم ابولهب و همسرش خبر می دهد. ترجمه آیات آن چنین است:
بریده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد. دارایی او و آنچه اندوخته بود
سودش نکرد. به زودی در آتش پرزبانه درآید؛ و زنش، آن هیزم کش (آتش افروز)
برگردنش طنابی از لیف خرماست. ابولهب که در این سوره مورد نفرین خداوند
قرار گرفته، فرزند عبدالمطلب و عموی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)
است. او از سرسخت ترین دشمنان آن حضرت در آغاز بعثت بود. وی آن حضرت را
دروغگو معرفی می کرد و پیش از تمام مشرکین آن بزرگوار را آزار و اذیت می
کرد. وقتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) او و سایر اقوام و
نزدیکان خود را برای اولین بار به اسلام دعوت کرد، ابولهب با کمال بی شرمی
خطاب به آن حضرت گفت: تباً لک یعنی: هلاکت بر تو باد. این سوره در مقابل سخن ناروای وی نازل شده است و کلام او را به خودش بر می گرداند که: بریده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد.
ابولهب پیوسته به دنبال پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می رفت.
وقتی آن حضرت قبیله ای را به اسلام دعوت می کرد، بلافاصله ابولهب شروع به
تبلیغ بر ضد اسلام می کرد و می گفت: او می خواهد شما لات و عزی و.... را
کنار بگذارید او می خواهد شما را گمراه کند. مبادا به حرفهای او گوش بدهید. کسی که خود شاهد بوده است، نقل می کند:
... جوانی را دیدم که می گفت: ای مردم بگویید: لا اله الا الله تا رستگار
شوید. ناگاه مردی را پشت سر او دیدم که به او سنگ می زد و در حالی که ساق
پای آن جوان را خون آلود کرده بود، می گفت: ای مردم! این مرد دروغ پرداز
است. حرفهایش را قبول نکنید. پرسیدم: اینها کی اند؟ گفتند: این جوان محمد
است، و آن عموی او ابولهب که او را دروغگو می پندارد. زن ابولهب ام
جمیل از بنی امیه و خواهر ابوسفیان بود. گفته اند: این زن برای آزار رسول
خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) ، بوته های خار را با طناب می پیچید و
شبانه حمل می کرد و بر سر راه آن حضرت می ریخت. قرآن کریم می فرماید: او در
روز قیامت نیز به همین صورت یعنی طناب به گردن و هیزم بر پشت وارد آتش
دوزخ می شود.