(قال امیرالمؤمنین علیه السلام): فَلَوْ رَخَّصَ اللَّهُ فِي الْكِبْرِ لِأَحَدٍ مِنْ عِبَادِهِ لَرَخَّصَ فِيهِ لِخَاصَّةِ أَنْبِيَائِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ وَ لَكِنَّهُ سُبْحَانَهُ كَرَّهَ إِلَيْهِمُ التَّكَابُرَ.

حضرت علی علیه السلام فرمود: اگر خداوند تكبر ورزيدن را به كسى اجازه مى داد، حتماً در مرحله نخست، آن را مخصوص پيامبران و اولياى خود مى ساخت؛ اما خداوند تكبر و خودبرتربينى را براى همه آنها منفور شمرده است.

پی نوشت:

نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 290.