وی با اشاره به جشنواره فرهنگی امام رضا(ع) افزود: این جشنواره هر سال با انتشار فراخوانی، از شاعران می‌خواهد تا آثار خود را درباره امام رضا(ع) ارسال کنند که در این راستا شاهد رشد کمی و کیفی آثار بوده‌ایم و این جشنواره تا حد زیادی به رونق شعر رضوی کمک کرده است.

از مدح و منقبت صِرف گذر کنیم

اسماعیلی درباره اینکه در سرودن شعر رضوی باید چه نکاتی مورد توجه قرار گیرد، عنوان کرد: آنچه در این حوزه باید مورد توجه باشد، سیره عملی علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) به عنوان «عالم آل محمد(ص)» است؛ سیره عملی آن حضرت را باید به تصویر بکشیم، یعنی از مدح و منقبت صِرف گذر کنیم و به منزل سیرت برسیم و فضائل، کرامات، حکمت‌های معنوی و سیره عملی آن حضرت را در اولویت قرار دهیم تا برای جامعه امروز درس‌آموز و راهگشا باشد.

این شاعر ادامه داد: در حوزه شعر رضوی علاوه بر مدح و منقبت که در جای خود ارزشمند است، باید به زندگی و شیوه آن حضرت نیز بپردازیم و تاریخ زندگی امام رضا(ع) را مطالعه کنیم تا با شناخت بیشتر در این حوزه قلم بزنیم.


تاریخ زندگی امام رضا(ع) را دقیق‌تر مطالعه کنیم

وی تصریح کرد: در این حوزه شعرهای فاخر زیادی داریم، اما شعرهای کمی هم وجود دارد که جنبه احساسی آنها بر سایر جنبه‌های آن غالب است و شاعران آنها براساس ارادتی که داشته‌اند، عاطفه دینی خود را به تصویر کشیده‌اند، اما این گونه شعرها نتوانسته و نمی‌تواند برای جامعه پند و پیامی ارزشمند داشته باشد تا جامعه را به حرکت درآورد و به رستگاری هدایت کند.

اسماعیلی با تأکید بر شناسایی ابعاد مغفول درباره سیره رضوی بیان کرد: در حال حاضر جامعه ما نیازمند شعرهایی درباره سلوک اخلاقی، سیاسی و تربیتی در حوزه خانواده و ... است؛ از این رو باید زندگی امام رضا(ع) را مطالعه و ابعاد مغفول را شناسایی کنیم تا این سروده‌ها آئینه تمام‌نمای سبک زندگی اسلامی باشد. البته در کنار بحث احساسات و عواطف باید به عنصر اندیشه و مؤلفه‌های زیباشناختی هم توجه کنیم.

تبیین احادیث رضوی به زبان شعر

وی درباره آینده شعر رضوی گفت: آینده شعر رضوی را روشن می‌بینم؛ چرا که در جامعه ما همه مردم به امام رضا(ع) ارادت دارند و شاعران هم تلاش می‌کنند تا گامی رو به جلو بردارند، به همین دلیل به نظر می‌رسد که در آینده شعرهای فاخرتری را شاهد خواهیم بود.

شاعر «ملکوت کلمات» بر شناسایی شخصیت علمی امام رضا(ع) تأکید و اظهار کرد: «عالم آل محمد(ص)» یکی از القاب آن حضرت است که نشان می‌دهد ایشان، دارای شخصیت علمی بوده‌ و کمتر مورد توجه شاعران قرار گرفته‌اند؛ از این رو شاعران باید سیمای علمی، اندیشمندانه و فرزانگی امام(ع) را به تصویر بکشند و از سوی دیگر، احادیثی که از آن حضرت به یادگار مانده است را به صورت شعر برای مردم تبیین کنند.

رضا اسماعیلی به مناسبت دهه کرامت و میلاد امام رضا(ع) رباعیات رضوی خود درباره حدیثی از آن حضرت که می‌فرماید؛ «علم، گنجينه‌های كمال است و كليد‌های آن گنجينه‌ها «پرسش» ‌كردن است» را به محبان آن امام همام تقدیم کرد که در ادامه از نظر می‌گذرد؛

«همواره در اندیشه پرسیدن باش
دلباخته بصیرت و دیدن باش
با لهجه معرفت از «او» صحبت کن
عالِم به حقیقت پرستیدن باش
***
عارف نشدی، کمالِ پرسیدن را
شاعر نشدی، خیالِ پرسیدن را
در جان تو نور پرسشی روشن نیست
پیداست عزیز! حالِ پرسیدن را ... ؟!
***
نورانی و رو سپید بر می‌خیزی
چون خنده صبح عید بر می‌خیزی
امروز اگر خردنشینی، فردا
در محضر «او»، شهید بر می‌خیزی
***
حیف است ز نور عقل، غافل ماندن
در خواب عمیق جهل، در گِل ماندن
با لهجه روشن خِرد، هستی را
عیب است نپرسیدن و جاهل ماندن
***
حیف است به شاخه، سیب نارَس باشی
همسایه خار و همدم خس باشی
طاووس هزار جلوه‌ای، انسانی
حیف است که همنشین کرکس باشی !
***
گر در صف اهل طاعتی، اندیشه
گر مشتری سعادتی، اندیشه

منبع:ایکنا