اما
هر نصیحت کننده‌ای نمی‌تواند برای جان تشنه ما قابل اعتماد باشد تا حرف‌هایش را با
جان و دل بپذیریم. چه کسی بیشتر از امام معصوم حال ما را خواهد فهمید و راهنماییِ
همه جانبه را به ما عرضه خواهد داشت؟
اما
متاسفانه کتاب‌های حدیثی کمتر به این نیاز پاسخ می‌دهند، زیرا نوع ترجمه، سنگینی
لحن و ارجاعات و توضیحات و تفاسیر نویسنده، خواننده‌ای که مشتاق به سوی آن شتافته
را هرچه بیشتر از کلام امام دور می‌کند.
اگر
به دنبال جرعه‌ای آرامش و هدایت هستید مطالعه کتاب «نامه‌های امام صادق علیه
السلام به شیعیان» را به شما پیشنهاد می‌کنیم. این کتاب شامل سه نامه و توصیه خطاب
به شیعیان در چگونگی تفکر و رفتار و تعاملات اجتماعی است. به علاوه فصل چهارم کتاب
که در برگیرنده گفتارهای کوتاه امام و تکمیل کننده توصیه‌ها است.
کتاب
«نامه‌های امام صادق علیه السلام به شیعیان» با ترجمه و گردآوری زینب مهاجری سال
1393 توسط نشر معارف در 96 صفحه در قطع پالتویی به چاپ رسیده است.
کتابچه
ای مختصر و مفید که مترجم و گردآورنده برای برداشتن مرز این فاصله و ایجاد رابطه‌ای
همدلانه بین امام و خواننده فارسی زبان، تنها به آوردن متن فارسی نامه‌ها اکتفا کرده
و از قرار دادن متن عربی و عبارات و اصطلاحات تخصصی و عربی در متن و هرگونه تحلیل
و توصیه و حاشیه‌نگاری خطابه‌ای خودداری کرده و با ادبیات شیوا و بدون تکلف متن
ناب کلام امام را در اختیار خوانندگان قرار داده است. به گونه‌ای که در حین مطالعه
خویشتن را مخاطب بی‌واسطه امام در می‌یابید و صد‌ها سال فاصله از میان برداشته می‌شود.
چاپ
اول کتاب «نامه‌های امام صادق(ع) به شیعیان» با شمارگان 6هزار نسخه در سال 1393
توسط دفتر نشر معارف و چاپ دوم آن در بهار 1395 در شمارگان 3هزارنسخه
در
مراکز پخش پاتوق کتاب در تمامی استان‌ها و سایت اینترنتی پاتوق کتاب قابل تهیه و
خریداری است.
در
ادامه بخش‌هایی از فصل‌های مختلف کتاب را با هم می‌خوانیم: «ای شیعیان؛ هرگز به
این سو و آن سو نروید و به راه‌های گوناگون دست نیاویزید. به خدا سوگند که تنها از
طریق پارسایی و سخت کوشی و تلاش در دنیا و کمک به یکدیگر در راه رضایت خدا به
دوستی ما دست خواهید یافت و هرکس به مردم ستم کند شیعه ما نیست.»
***
«از
پروردگار خویش سلامت جسم و جان را درخواست کنید و آرامش و وقار خود را حفظ نموده و
حیا داشته باشید، و از چیزهایی که نیکان پیش از شما دورى جستند شما هم دورى کنید،
و با اهل باطل مدارا کنید، ستمی را که بر شما روا می‌دارند نادیده گیرید، مبادا با
آنها ستیزه‌جوئى کنید، هنگام رفت و آمد و گفت‌وگوی با آنها -چون از مبادله و تعامل
با آنها چاره‌ای ندارید -راه تقیه را پیشه کنید همان راهى که خداوند دستور داده تا
هنگام تعامل با ایشان آنگونه رفتار کنید، زمانی که مجبور به معاشرت با آنها می‌شوید
ایشان موجب رنجش‌تان خواهند شد و تلخی را در چهره‌هایشان به خوبى مشاهده خواهید
کرد، و اگر خواست خدا اینگونه نبود که شرّ آنها را از شما دور کند آنان به شما می‌تاختند
زیرا خشم و نفرتی که از شما در دل دارند بیش از آن است که به ظاهر نشان می‌دهند،
شما و آنها باهم در جمعی گرد می‌آیید اما جان‌های تان با آنها یکی نیست و دل و
اندیشه‌تان از هم دور است، هرگز شما آنان را دوست ندارید و آنها نیز شما را دوست ندارند،
جز آنکه خداى بلند مرتبه شما را به راه درست هدایت و راهنمایی کرده و اینگونه
گرامی‌تان داشته است و آنان را شایستۀ آن ندانسته، پس با آنها سازش داشته باشید و
به رفتاری که نسبت به شما دارند صبور باشید زیرا آنها اهل سازگاری نیستند و بر هیچ
چیز شکیبائی ندارند و یکدیگر را به دشمنی و فریبکاری با شما ترغیب می‌کنند، زیرا
نیت قلبی‌شان این است که اگر بتوانند شما را از پیروی حق بازدارند و البته خواست
خداست که شما از بدخواهی آنان نجات یابید، پس از نا فرمانی خدا بترسید و تنها
سخنان خیر و نیک بر زبان آورید، مبادا زبانتان را با گفتاری گناه آلود و تهمت و
بدگویی از دیگران آلوده سازید. اگر زبان خود را از آنچه خدا راضی به گفتنش نیست
بازدارید در نزد خداوند جایگاه‌تان بهتر است از آنکه زبان خویش را با گفتن هر حرفی
آلوده سازید...»
***
«احترام
خود را در مقابل اهل باطل حفظ کنید و خویشتن و خدای بلند مرتبه و امامان و پیشوایان
و دین تان را که به آن ایمان دارید، در معرض بد گویی اهل باطل قرار ندهید زیرا خدا
را ناراحت می‌کنید و بد سرانجام می‌شوید.»
***
«اگر
شیعیان ما پیروانی راستین باشند و به راه خود صبر و استقامت ورزند، فرشتگان دست در
دستانشان می‌گذارند و ابر رحمت الهی بر سرشان سایه می‌افکند و روزهای تابان و روشن
در پیش خواهند داشت و از آسمان و زمین برکت و روزی فراوان به آنها خواهد رسید و
هرچه از خداوند بخواهند به ایشان می‌بخشد.»