درگیری‌های کشمیرتقابل شیعه وسنی نیست

عقیق:در پی حوادث خونین علیه مردم مسلمان کشمیر جمعی از طلاب کشمیری حوزه علمیه قم بیانیهای صادر کردند، در بخشی از این بیانیه آمده است: قریب به 10 روز از بلند شدن صدای اعتراض مردم مسلمان کشمیر علیه ظلم حکومت حاکم میگذرد، صدایی که فریادرسی نیافت و درپی بیتوجهی جامعه جهانی، امید مردم مسلمان این منطقه تنها و تنها به خداوند باقی ماند و ماند، درست 85 سال قبل در سال 1931 همین روزهای ماه جولای در کشمیر بود که خون 21 تن از مسلمانان معترض به هتک حرمت از قرآن شریف توسط سربازان حکومت حاکم، بر زمین کشمیر نقش بست و جرقه انقلاب این مردم را علیه حکام نامسلمان آتش زد. این بیانیه میافزاید: از آن زمان تاکنون کشمیر و کشمیری برای دستیابی به حق حاکمیتی مطابق با خواست و میل مردم این منطقه چه قربانیها که نداده است، تقسیم شبهه قاره هند در سال 1947 و تشکیل پاکستان که فرصتی برای دستیابی به این حقٍ از دست رفته بود نیز عملاً اوضاع کشمیر را بدتر از گذشته کرد و بخشی از آن به سیطره پاکستان در آمده و بخشی دیگر در اختیار هند باقی ماند، چهار دهه مبارزات سیاسی تا سال 1988 میلادی نتیجهای نبخشید و بخشی از مردم کشمیر سلاح در دست گرفتند و این بهانهای برای لشکرکشی نیروهای هندی به این منطقه شد و رقم زدن موج گستردهای از کشتارها و دستگیریها و شکنجهها علیه تمام مردم کشمیر. آمارهای تکاندهنده این دوران و فجایعی که رخ داده فراتر از آنی است که قلم توان نگارشش داشته باشد. طلاب کشمیری در این بیانیه ابراز میدارند: منابع هندی آمار کشتگان را 65 هزار تن ذکر کردهاند، در حالی که دیگر منابع این آمار را قریب به 100 هزار تن عنوان کردهاند، بیش از 8 هزار مرد کشمیری در این سالها مفقودالاثر شدهاند، چه نوامیسی که از مسلمین هتک نشد و چه بیگناهانی که به حبس و شکنجه محکوم نشدند و البته هیچ بیدادگاهی در مدعی بزرگترین دموکراسی دنیا ـ هند ـ به این جنایات جنگی رسیدگی نکرد، در سال 2008 میلادی نیز وقتی دولت ایالتی هند در کشمیر تصمیم گرفت قطعه زمینی را به هندوهای غیر ساکن در کشمیر بفروشد تا معبدی بنا کنند، مردم کشمیر برای آنکه سرنوشت فلسطین دچارشان نشود، قیامی بزرگ و کاملاً غیر مسلحانه را رقم زدند که باز با سرکوب خونین مواجه شد، صدها تن کشته و زخمی نتیجه قیامی بود که کاملاً در آرامش و بدور از خشونت رقم خورده بود. در بخشی دیگر از این بیانیه آمده است: در این میان با پیروزی انقلاب اسلامی ایران بارقههای امید در مسلمانان کشمیری اعم از اکثریت سنی مذهب و اقلیت شیعه دمید، مردم کشمیر رهبر بتشکن انقلاب را با اجداد کشمیریاش میشناختند(1)؛ یاران خاص پیرامون امام را «عارفان کشمیری»(2) میدیدند و از زبان آن پیرمرد جهان آشوب صفت «عزیز»(3) را برای کشمیر میشنیدند. اندی نگذشت که رایحه خوش انقلاب با سفر امام جمعه وقت تهران به کشمیر، مردم این سرزمین را سرمست کرد و هزاران هزار کشمیری حدفاصل فرودگاه تا شهر را پیاده و سواره دنبال این مهمان عزیز طی کردند، سیدی که بعدها سکاندار انقلاب شد: آیتالله سیدعلی خامنهای. این بیانیه بیان میدارد: دستگاه دیپلماسی ایران نیز در حمایت از مردم کشمیری چیزی فروگذار نکرد و همه فشارهای بینالمللی را به جان خرید و البته این همه حمایت و پشتیبانی از چشمان مردم کشمیر پنهان نماند، مردمی که میدیدند ایران نه چون برخی کشورها برای مقاصد و منافع خویش بلکه برای دفاع از مظلومیت این منطقه پشتشان ایستاده است، آنچه در کشمیر در جریان است نه دعوای مذهبی و نه اختلافات قومی قبیلهای است، مردم کشمیر برای حقی میجنگند که هم تاریخ بر آن گواه است و هم قطعنامههای سازمان ملل بر آن صحه میگذارد و هم مقامات هندی وقت به آن اعتراف کردهاند: اعطای حق تعیین سرنوشت و توقف پایمال شدن حقوق اولیه بشری! همین و بس. طلاب کشمیری در این بیانیه ابراز میدارند: بحران ده روز اخیر کشمیر که دهها کشته و هزاران مجروح را برجای گذاشته است، نیز همان آتش زیر خاکستری است که یک بار دیگر شعلهور شده و اگر چه شاید تا چند روز آتی به ظاهر فروکش کند، لکن گرمای آتش خود را از دست نخواهد داد، ما طلاب کشمیری حوزه علمیه قم بر خود لازم میدانیم تا به نمایندگی از مردم کشمیر از حمایتهای مردمی صورت گرفته در چند روز اخیر در قالب ارسال تصاویر همبستگی با کشمیر، تشکر و تأکید کنیم که یقین بدانید چنین مواضعی منجر به دلگرمی مردم مسلمان کشمیری و برقرار شدن پیوند مجدد تاریخی میان ایران و کشمیر است. این بیانیه ادامه میدهد: ضمن تشکر از رسانههای جمعی که اقدام به پوشش رخدادهای کشمیر کردهاند، ذکر این نکته را لازم و ضروری میدانیم که حمایت از مظلومین کشمیری نه به معنای حمایت از گروه یا حزب یا مجموعه خاصی بوده بلکه حمایت از مبارزات مردمی برای احقاق حقوقشان است، این روزها صدای اعتراض حتی از خود کشور هندوستان بلند شده است و هیچ توجیهی برای سکوت یا شک و تردید نسبت به پوشش صحیح این اخبار وجود ندارد، همچنین لازم میدانیم به عنوان طلاب حوزه علمیه در مرکز جهان تشیع، بر این نکته پافشاری نماییم که درگیریهای کشمیر بعد مذهبی شیعی – سنی نداشته و مردم کشمیری اعم از شیعیان و اهل تسنن در مقابله با ظلمی که در جریان است متحد و یکپارچهاند، ما حمایت از مظلومین را اعم از شیعه و سنی و غیر مسلمان، هویت تاریخی تشیع ناب میدانیم و اتفاقاً مساله کشمیر را سندی بر وحدت امت اسلامی بر میشماریم. در بخش پایانی این بیانیه آمده است: از دستگاه دیپلماسی کشور جمهوری اسلامی ایران تقاضامندیم تا مانند سابق پشتیبان مردم مظلوم این منطقه باشند و با بهرهگیری از ظرفیتهای دیپلماسی و البته با رعایت مصالحی که همواره میبایست مدنظر قرار گیرد، صدای پشتیبانی خود را به گوش مردم مظلوم کشمیر برسانند. *پینوشتها: 1-برخی اجداد امام خمینی(ره) در طول تاریخ جهت تبلیغ اسلام به کشمیر سفر کرده و در آنجا درگذشتهاند، هنوز مرقدی منتسب به ایشان در منطقه احمدپورا در کشمیر موجود است و حضرت امام خمینی(ره) نیز پیش از انقلاب طی نامهنگاریای با یکی از علمای سرشناس کشمیری جویای اطلاعاتی در این باب بودهاند. 2-اشاره به عارف بنام و یار دیرین امام آیتالله سیدعبدالکریم کشمیری 3-اگر توحید کلمه کنید، چطور هندوی بدبخت میتواند کشمیر «عزیز» را از ما بگیرد و از مسلمین بگیرد و هیچ کاری از آنها نیاید؟»(صحیفه امام خمینی، جلد 2، صفحه 34) منبع:فارس