عقیق:عقیق:چشم هایم را باز می کنم و خریدارانه به شهر و زادگاهم قلب صنعت ایران شهر اراک نگاه می کنم ورودی شهر را که رد می کنم به اولین میدان مرکزی شهر می رسم جایی که مصلی نماز جمعه اراک با گنبد فیروزه ای خودنمایی می کند اما مسیرم آن جا نیست کمی آن طرف تر را نگاه می کنم گنبد و بارگاهی در میان قبرستان قدیمی اراک توجهم را جلب می کند مقبره‌ای که 90 سال پیش شخصیتی در آن آرام گرفت که در آن دوران به اویس زمان شهرت یافت؛‌ قطعا هر شهری کوچک یا بزرگ گذشته ای دارد با شکوه و در دل خود مردمانی دارد که روزگاری این کره خاکی به وجود آن غبطه می خورده است.

بی شک در هر سرزمینی مکانی وجود دارد که مردم در آن مکان احساس آرامش می کنند یا به آن مکان افتخار می کنند وقتی به شهر خود نگاه می کنیم چیزهایی را می بینیم که شاید تا به امروز به سادگی از کنار آن رد می شدیم.

استان مرکزی کمتر از ۲ درصد خاک این سرزمین را در خود جای داده و سهم جمعیتش شاید مقداری کمتر از درصد مساحتش باشد ولی در دل خود بزرگانی را پرورش داده که سهم قابل توجهی در سرنوشت کشور داشته اند.

اویس زمان

از قدیمی های شهر و مسن ترها که می پرسم می گویند زیر این گنبد لاجوردی بزرگ شخصیتی از تبار سادات آرام گرفته است که در زمان خود از مراجع بزرگ دینی و فردی با فضیلت و صاحب کرامت بوده است؛ از صحبت هایشان پیداست که بنای اطراف مقبره دچار تغییراتی شده است.

گویا تا دو یا سه سال پیش حجره هایی در اطراف مقبره بوده که به علت بهسازی شهری تخریب شده و احیای فضای پارک شهر که در آن محوطه قرار دارد چهره کنونی مقبره را ایجاد کرده است البته در حرف هایشان گلایه ای به این تخریب هم دارند که دلیلش را ثبت ملی بودن آثار تخریب شده عنوان می کنند اما دیگر کار از کار گذشته است؛ از طرفی هم پراکندگی افراد پرخطر در محدوده پارک با توجه به بحث وجود حجره های قبرستان متروکه امکان استفاده خانواده ها از پارک را تقریبا به صفر رسانده بود و پارک با مشکلاتی مواجه بود که امکان استفاده بهینه از آن را محدود نموده و بعضا به دلیل وجود مخاطرات حضور شهروندان را دچار مشکل شده بود.

از وسط پارک شهر که حالا بعد از بهسازی بیشتر شبیه به پارک شده بود به طرف مقبره می روم و صحن آینه کاری شده توجهم را جلب می کند اینجا مقبره مرجع عالیقدر تشیع آقا نورالدین عراقی معروف به امین و ملقب به اویس زمان است.

در بعضی کتب نوشته اند که اویس لقبی است که امام زمان (عج) به آقا نورالدین اعطاء کرده اند آقا نورالدین عراقی یا اراکی در سال ۱۲۸۷ هجری قمری در اراک به دنیا آمد ولی می گویند از آنجا که اراک مرکزیت ایالت عراق عجم را داشت به عراقی شهرت یافت. آقا نورالدین بعد از گذراندن دروس مقدمات، سطح و مقداری از خارج در ۲۵ سالگی راهی نجف اشرف می شود و ۴ سال بعد یعنی در ۲۹ سالگی با درجه اجتهاد به زادگاه خود اراک بر می گردد.

آقا نورالدین بعد از ورود به اراک امام جماعت مسجد کوچکی جنب بازار مرکزی شهر می شود و در کنار آن مرجعیت مردم شهر را عهده دار می شود.

در مراتب علمی این فقید فرزانه به نقل از آیت الله اراکی آورده اند：مرحوم آقا نورالدین در هیچ مساله ای محتاج به مراجعه به کتاب نبود این همه استفتائات که می آوردند یک مرتبه نشد بگوید کتاب را بیاورید تا ببینم قلمدان حاضر بود و جواب را فوری می نوشت.

آقا نورالدین قبل از آیت الله حائری ریاست حوزه علمیه اراک را عهده دار بوده است و حتی نقل می کنند در جواب عده ای از متدینین قم که وی را برای حضور در قم و ایجاد یک مرکزیت علمی دعوت کردند ضمن عذرخواهی آیت الله حائری را برای این امر به قم رهسپار می کند و حتی سرمایه ی اولیه ایجاد حوزه قم را به آقا نورالدین نسبت می دهند.

از نکات قابل توجه زندگی وی حضور در صف مشروطه خواهان و صدور فرمان جهاد بر علیه انگلیسی ها در جریان جنگ جهانی اول در دفاع از تمامیت ارضی کشور است آقا نورالدین مرجع دینی مردم اراک بود و در باب کرامات و فضیلت این عالم بزرگوار و علاقه مردم به وی سخنان زیادی گفته اند.

طبق اقوال احساساتی که مردم اراک در سوگ این مرجع دینی از خود نشان دادند در ارتحال هیچ شخصی تا آن زمان دیده نشده بود و این عزاداری تا دو ماه بعد از رحلت ایشان ادامه داشت گنبد و بارگاه این مرجع عالیقدر اعتقاد مردم اراک به این شخصیت معنوی را یادآور می شود و از نفوذ معنوی ایشان در بین مردم خبر می دهد.

خاطره علمای دین هیچگاه از خاطر جامعه پاک نمی شود

آیت الله قربانعلی دری نحف آبادی نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اراک درباره شخصیت این مرجع عالیقدر گفت：بیش از ۸۰ سال از وفات آقا نورالدین عراقی می گذرد اما هنوز هم مردم این شهر نسبت به شخصیت برجسته ابراز ارادت می کنند.

امام جمعه اراک افزود：بسیاری از علمای حوزه شاگرد این مرجع تقلید بوده اند و شیخ عبدالکریم حائری نیز قبل عزیمت به قم در اداره حوزه علمیه اراک با آقا نورالدین همکاری داشت.

وی با اشاره به آثار به جا مانده از آقا نورالدین می گوید：نوشته های این عالم ربانی پاسخگویی به شبهات و انحرافات زمانه خویش است که سبب بهره بردن علمای اسلام از این آثار گشته است.

نبوغ فکری آقا نورالدین عراقی بی نظیر است

آیت الله رضا استادی عضو شورای عالی حوزه علمیه با تمجید نبوغ فکری آقا نورالدین عراقی گفت： آقا نورالدین با نبوغی که داشت توانست در ۲۹ سالگی به اجتهاد برسد که از این لحاظ شباهت بسیاری به امام خمینی (ره) دارد.

وی با اشاره به تالیفات و تفسیر قرآن نوشته شده توسط آقا نورالدین گفت：متاسفانه بخش اعظمی از این تفسیر در دسترس نیست در حالی که این تفسیر از بهترین و پر ابتکارترین تفسیرهای قرآن است.

استاد سیاسی امام خمینی(ره)

آقا نورالدین مرجع دینی مردم اراک سالیان دراز به ارشاد مردم و حل مشکلات آنان مشغول بود و سرانجام در روز جمعه هفتم رجب سال 1341 هـ . ق به سوی سرای جاوید شتافت و در جوار قدسیان و عرشیان آرام گرفت. پیکر پاکش با شکوه تشییع و به سوی قبرستان اراک انتقال داده شد تا بر حسب وصیت خودش، در منتهی الیه آن، در زمین‌های بیاض دفن گردد. احساساتی که مردم اراک در سوگ او از خود بروز ‌دادند، در ارتحال هیچ شخصی دیده نشده بود. عزاداری مردم تا دو ماه بعد از رحلت او ادامه یافت، که نشانگر محبوبیت فراوان او نزد مردم است.

مردم اراک از شدت علاقه‌ای که نسبت به وی داشتند، تا مدتها بعد از ارتحالش، تصویرش را در خانه‌های خود نگاه می‌داشتند و پس از نماز صبح بر آن بوسه می‌زدند.

مرحوم آیت الله العظمی آقا نورالدین حسینی عراقی معروف به امین و ملقب به اویس زمان بود که و استاد سیاسی امام راحل بوده که هم اینک کتاب القرآن و العقل وی در حوزه علمیه نجف تدریس می شود.

گزارش از لیلا آجرلی

منبع:شبستان