مرحوم والد در آن موقع ۳۶ ساله و ساکن زنجان و آسید ابوالحسن جزء مراجع درجه اول بود. این نامه در جواب نامه مرحوم حاج آقا نوشته شده است.

علی القاعده مرحوم والد هم به آقای آسید ابوالحسن و هم به آقای نائینی نامه نوشته بود. در آن موقع آقای آسید ابوالحسن[اصفهانی]، آقای حاج شیخ[عبدالکریم حائری] و آقای نائینی از مراجع درجه اول بودند.

متن نامه مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی:

بسم الله الرحمن الرحیم

به عرض می‌رساند:

إن شاءالله لازال قرین صحت و عافیت و مؤیَّد به تأییدات خاص خواهید بود.

حقیرهم بحمد لله تعالی سالم و دعاگو هستم. دو سه ماه قبل مکتوب شریف واصل، از جهت کثیر إشغال [کذا] از عرض جواب غفلت شده بود. لهذا معذرت می‌خواهم.

 اگر وضع زندگانی احقر را مستحضر باشید، معذورم خواهید دانست، و کیف کان میل دارم همیشه از مجاری حالات مرقوم دارید و در فاجعه مدینة منوّره که هنوز در سوز و تاب هستیم تا خدا چه خواهد.

همیشه بشارت سلامتی و مراسلات شریفه را مترصّدم، و السلام.

الأحقر: ابوالحسن الموسوي الإصفهاني

پی نوشت:

جرعه ای از دریا، ج3، ص439