قال الصَّادِقِ(ع)‏ إِنَّمَا هِيَ الْمِدْحَةُ ثُمَّ الثَّنَاءُ ثُمَّ الْإِقْرَارُ بِالذَّنْبِ ثُمَّ الْمَسْأَلَةُ إِنَّهُ وَ اللَّهِ مَا خَرَجَ عَبْدٌ مِنَ الذَّنْبِ إِلَّا بِالْإِقْرَارِ.

صاحب عده الداعی در شرح این روایت گهربار می گوید؛

فكان في الإقرار بالذنب خمس فوائد:

* الأول الانقطاع إلى الله تعالى.

*الثاني انكسار القلب     

*الثالث ربما يحصل عنده الرقة و هي دليل الإخلاص و عنده تكون الإجابة.

 *الرابع ربما كان سبب البكاء و هو سيد الآداب.

* الخامس موافقة أمر الصادق(ع)

امام صادق عليه السلام فرمود: آداب دعا عبارتند از مدح خدا، ثناى الهى، اقرار به گناهان سپس درخواست از خدا. به خدا قسم هيچ كس از گناه جز با اقرار به آن بيرون نرفته است و در اقرار به گناه پنج فايده وجود دارد:

اوّل- منقطع شدن به سوى خداوند متعال.

دوّم- شكسته شدن قلب  

سوّم- گاهی دعا هنگام رقّت قلب صورت می گیرد كه دليل بر اخلاص است و در نتيجه موجب اجابت دعا مى‏گردد.

چهارم- موجب گريه نيز می گردد و گريه كردن، خود سيد الآداب است.

پنجم- موافقت نمودن با فرمان حضرت صادق- عليه السّلام-

پی نوشت:

عدة الداعی ص180