اگر ما برای تعجیل فرح دعا نکنیم، یا در دعا کردن جدی نباشیم، یا آثار جدیت در ما نباشد، به ضرر دنیای ما هم خواهد بود، چه رسد به آخرت؛ و از شروط استجابت دعا، توبه از معاصی است.
عقیق:حضرت آیت‌الله العظمی بهجت(ره) در کتاب «ورق‌های آسمانی؛ پرسش‌های شما و پاسخ‌های آیت‌الله بهجت(ره) به پرسش‌هایی درباره امام زمان(عج) پاسخ گفته است که بخشی از آن در ادامه می‌آید:
*فرج امام زمان (عج) چقدر می‌تواند مهم و مفید باشد؟ لطفاً در این باره توضیح دهید.
-دعا کردن برای فرج مطلوب است. اگر ما برای تعجیل فرح دعا نکنیم یا در دعا کردن جدی نباشیم یا آثار جدیت در ما نباشد، به ضرر دنیای ما هم خواهد بود، چه رسد به آخرت؛ و از شروط استجابت دعا، توبه از معاصی است.
خلاصه اینکه: اگر در دعا کردن برای فرج قاصر باشیم یا در آن تساهل و تکاسل و سهل‌انگاری و سستی کنیم و این مطلب را جداً نخواهیم، درحقیقت دنیا دنیایی نخواهند داشت، چنانکه می‌بینیم کفار، آن‌ها را مال المصالحه خود و متعدد و متفرق کرده‌اند و هر کدام از آن‌ها که مخالف منافع آن‌ها است، دیگران را به جان او می‌اندازند و خودشان کنار می‌نشینند و سرانجام هر طرف پیروز شد، به سود کفار خواهد بود. 300 سال قبل نوشته‌اند که آب‌های مسلمان‌ها را باید مسموم کرد و مزارع آن‌ها را باید سوزانید تا به اندک هجوم تسلیم شوند.
*برای رفتن به مسجد جمکران آیا شب جمعه بهتر است، یا شب چهارشنبه یا روز دوشنبه؟
-فضیلت اعمال در شب جمعه معلوم است و عده‌ای نیز در شب چهارشنبه به مسجد جمکران می‌رفته‌اند و می‌روند، چنانکه مرحوم آقا شیخ علی زاهد شب‌های چهارشنبه به مسجد سهله می‌رفت و در آنجا اقامه جماعت می‌کرد. بعد از ایشان نیز شیخ آقا بزرگ تهرانی و مرحوم مدرسی می‌رفتند، اما اینکه آیا مدرکی که در نزد این‌ها بوده است، یا خیر؟ به طور صحیح در نظرم نیست. به حسب ظاهر از عمومات استفاده می‌شود و شاید مزیتی هم داشته باشد.
در هر حال، منع بالخصوص ندارد، بلکه به جا آوردن آن به قصد هر جا حاضر و ناظرند، مخصوصاً اینکه اصل بنای جمکران به امام زمان(عج) منسوب است. شاید اگر غیبت آن حضرت طول بکشد، در هر جایی، مسجدی و یا ... برای ارتباط و توسل به آن حضرت درست شود، چنان که در وادی‌السلام نجف، مقام مهدی(عج) وجود دارد و در مسجد سهله که منصوص و ماثور و دارای اعمال و ادعیه و نمازهای مخصوص است، نیز مقام صاحب‌الزمان(عج) وجود دارد و در مسجد جمکران هم به تواتر، کرامت‌های زیادی نقل شده که همه را نمی‌توان محمول بر غرض کرد.