عقیق: آیت الله جوادی آملی درباره تاثیر نماز شب و سحر خیزی در تعالی معنوی انسان گفت: شرف مؤمن در اين است كه در آن نشئهای كه بسياري از افراد خاموش یا خواب هستند و فضا آرام است، او با خدای خود گفتگو كند و سحرخيز باشد «شَرَفُ الْمُؤْمِنِ قِيَامُ اللَّيْلِ». اين نماز شب خواندن و شبزندهداری راه را برای گفتگو با «الله» باز ميكند؛ اگر انسان در مواجهه با مرگ، مرگ را می ميراند و تنها از پوست به در می آيد ـ نه بپوسد ـ شرف جاودانه می طلبد و شرف جاودانه فقط در كنار سجاده نماز شب به دست می آید که فرمود: «شَرَفُ الْمُؤْمِنِ قِيَامُ اللَّيْلِ». وی در خصوص اهمیت سحرخيزی و شب زنده داری از منظر قرآن كريم افزود: اين مضمون يكی از آيات قرآن كريم است که فرمود گرچه بامداد و شامگاه، نيمروز و آغاز روز و پايان روز فرصت براي عبادت هست؛ امّا نشئه شب، نماز شب و سَحر، حكم خاص خود را دارد که از بامداد بهتر است، از شامگاه بهتر است و از نيمروز بهتر است، فرمود هيچكدام از اين نماز پنجگانه كار نماز شب را نميكند. پاها استوارتر! دلها شفافتر! قلبها گوهربارتر! اگر اشكي هست، بالأخره آن سوزِ دل را اين اشك بايد بنشاند، گرچه بعضی گفتند هرگز ممكن نيست که سوزِ دل با اشك چشم نشانده شود؛ ولي بالأخره كمك ميكند. به قول حافظ: گريه شام و سحر شکر که ضايع نگشت ٭٭٭ قطره باران ما گوهر يک دانه شد لذا حضرت فرمود که شرف مؤمن در سحرخيزي اوست! اگر كسی سحرخيز بود، طرز فكر، گفتار، رفتار، نوشتار و مَنش او همه آموزنده است؛ نه بيراهه می رود و نه راه كسی را می بندد.منبع:مهر