وی افزود: اگر ما بتوانیم علاقه‌های خوب همچون محبت الهی را در دورن خود پرورش دهیم اشخاص زیادی از همین طریق جذب دینداری شده و بسیاری از مشکلات را می‌توان حل کرد.

استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه ما باید در ماه رمضان تلاش کنیم که محبت الهی را به دست آوریم، عنوان کرد: ما باید یک سلسله‌ محبت‌ها را به دست بیاوریم و مراقب باشیم که آن را از دست ندهیم که راه‌های به دست آوردن آن نیز تقویت و محافظت است.

حجت‌الاسلام پناهیان، اظهار داشت: محبت کم می‌تواند مقدمه رسیدن به محبت زیاد شود اما باقی ماندن در محبت کم سودی ندارد، اگر برخی از دین ما دینداران به علت محبت کم ما بدشان بیاید به نوعی حق دارند.

وی افزود: محبت می‌تواند بیماری های جسمی و روحی انسان را علاج کرده و اخلاق انسان را تغییر دهد، کسانی که مشکلات اخلاقی دارند و قدرت مقابله با آن را ندارند اگر به محبت روی آورند به راحتی درمان خواهند شد.

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه برخی می‌خواهند با موضوع محبت‌های عاشقانه مردم را استعمار و استثمار کند، بیان داشت: این موارد نیاز شدید بشریت را نسبت به محبت و قدرت آن نشان می‌دهد، محبت زبان ارتباط انسان‌ها با حقایق عالم است اما متاسفانه این مساله نهادینه نشده است که در دین رابطه‌های عاشقانه درست اتفاق می‌افتد.

حجت‌الاسلام پناهیان با اشاره به طریق اخذ محبت، ابراز کرد: موضوع دوام محبت مانند اخذ آن باید برای انسان اهمیت داشته باشد، اشخاصی که مقداری از محبت را کسب کرده باشند به دوام آن هم فکر می‌کنند اما کسانی که هیچ گونه محبتی را دریافت نکرده باشند صرفا به دریافت آن فکر می کنند و به فکر دوام نمی‌افتند.

وی افزود: برخی فکر می کنند اگر تمام محبت خود را در ظرفیت همسری قرار دهند موفق خواهند بود در حالیکه اینگونه نیست، انسان‌های اهل دنیا محبتشان قطع می شود اما محبت انسان های اهل آخرت دوام دارد.

استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به حدیثی، خاطرنشان کرد: امیرمومنان علی(ع) فرمودند: هر مودتی که برای خدا نباشد در آن گمراهی است و نمی شود به آن تکیه کرد، در روایت است که مودت اهل دنیا به کمترین عارضه دنیا از بین می رود، وقتی روز قیامت می شود مودت های پدر و مادر نسبت به فرزندان که زیباترین مودت در این دنیا است از بین می روند.

 منبع:شبستان