عقیق:حق گویی و حق مداری از سفارشات اکید دین
اسلام و قرآن و روایات است حتی اگر به ضرر انسان تمام شود از این رو است
که خداوند در آیه 135 سوره مبارکه نساء می فرماید: «اى كسانى كه ايمان
آورده ايد ! به عدالت برخيزيد و براى خدا شهادت دهيد هرچند عليه خودتان يا
پدر و مادر و خويشاوندان شما بوده باشد».
پيامبر خدا (ص) در این باره می فرمایند: «باتقواترين مردم كسى است كه حقّ را بگويد، چه به سودش باشد چه به زيانش.»
همچنین،
از ایشان است که فرموده اند: «مؤمن هيچ انفاقى نكرد كه نزد خداوند عزّ و
جلّ محبوبتر از گفتن حق در هنگام خشم و خشنودى باشد.»
امیرمومنان
علی (ع) نیز فرموده اند: «بر قبضه شمشيرى از شمشيرهاى رسول خدا صلى الله
عليه و آله نوشته شده بود ... حقّ را بگو هر چند عليه خودت .»
و
نیز می فرمایند: «برترين مردم نزد خدا كسى است كه عمل به حقّ را از عمل به
باطل بيشتر دوست داشته باشد ـ اگر چه براى او زيانمند و غمبار باشد ـ و
باطل برايش سودمند و فزاينده.»
رسول
خدا (ص) می فرمایند: «هان! مبادا ترس از مردم مانع آن شود كه كسى حق را
بداند و نگويد. بدانيد كه برترين جهاد سخن حقّى است كه در برابر فرمانرواى
ستمگر و منحرف گفته شود.»
علاوه
بر این، امام صادق (ع) می فرمایند: «در روز قيامت سه كس از همه مردمان به
خداوند عزّ و جلّ نزديكترند تا آن گاه كه از حسابرسى فارغ شود: ... و مردى
كه حقّ را ، له يا عليه خود ، بگويد.»
ایشان همچنین فرموده اند: «نشانه ايمان راستين آن است كه حق را هرچند به زيانت باشد بر باطل اگر چه سودت رساند، ترجيح دهى.»
امام
صادق (ع) در این باره می فرمایند: «مؤمن را بر مؤمن هفت حق است ؛ واجبترين
آنها اين است كه آدمى حق را بگويد، هرچند عليه خود يا پدر و مادرش باشد و
به خاطر آنها از حق منحرف نشود.»
پی نوشت:
بحارالانوار
امالی شیخ صدوق
کنزالعمال
منبع:شبستان