گزارش تصویری

عقیق: مراسم جشن ولادت حضرت بقیة الله (عج) با سخنرانی حجت الاسلام سید حمید میر باقری و مداحی حاج سید مجید بنی فاطمه و کربلایی مهدی سلطانی در هیئت مرتضی علی (ع) برگزار شد .

در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الاسلام میرباقری را بخوانید:

در سوره مبارکه انبیاء آیه 105 خداوند متعال می فرمایند: ما در زبور هم گفته ایم که زمین سرانجام به دست بندگان صالح خداوند خواهد افتاد.

از امام باقر(ع) پرسیدند: این بندگان صالح چه کسانی هستند؟ حضرت فرمودند: اصحاب مهدی علیه الاسلام.

یکی از مباحثی که راجع به مساله امام عصر(عج) مطرح است، این است که می گویند: مگر می شود شخصی آنقدر غیبت طولانی داشته باشد و زنده باشد، لذا برای اینکه برایشان بعید بوده است گفته اند نخیر، این آقا قیام می کند اما هنوز متولد نشده است. یک جهت برای این است که قصه غیبت را اینها نتوانسته اند حل کنند. گمان کرده اند همین یک مورد در عالم اتفاق افتاده است. در حالی که مساله غیبت فقط برای حضرت صاحب الزمان(عج) نیست. بین  حضرت موسی(ع) و حضرت یوسف(ع) 400 سال فاصله است در طول این 400 سال تمام خلفا و انبیای الهی همه در پرده غیبت بودند. حضرت یوسف(ع) پیروانش را جمع کرد و فرمودند: بعد از من شما به این قصه غیبت مبتلا می شوید و زندگی بسیار سختی را متحمل می شوید. در مورد حضرت ادریس 20 سال طول کشید. بین حضرت نوح تا حضرت هود یک غیبت طولانی اتفاق افتاد که مردم دچار گرفتاری هایی شدند. در روایت است که مردم دچار یاس و ناامیدی شدند. یعنی همان آثاری که الان است در آن زمان هم بوده است. حتی در دلایل و آثار هم مثل امام زمان(عج) هستند.

مهمترین گرفتاری امروز و آن روز تقریبا یکی است و آن عبارت است از دست دادن ایمان.

در عصر غیبت مهمترین خطر از دست دادن ایمان و اعتقاد است. سدیر صیرفی می گوید من وارد بر امام صادق(ع) شدم و چند نفر با هم بودیم. دیدیم امام صادق(ع) روی خاک نشسته اند، دارد مانند یک مادر بچه از دست داده اشک می ریزد و گریه می کند. خطاب به امام زمان(عج) می فرمایند: غیبت شما خواب را از من گرفته است. بستر و رختخواب را بر من تنگ کرده است. گفتیم امام با چه کسی دارد اینگونه صحبت می کند؟ فرمود: داشتم حوادث آینده تا قیامت را مرور می کردم به زمان غیبت مهدی(عج) که رسیدم و دیدم مردم ایمانشان را از دست داده اند.

باز در روایت دیگری است از امام کاظم(ع): فرمودند: صاحب الامر غیبتی خواهد داشت که وقتی این غیبت شروع می شود حتی بعضی ها که اعتقاد دارند اعتقادشان را از دست می دهند. این از گرفتاری های ما است. آیا این جشن ها واقعا در شان امام زمان(عج) است. فرمودند: امام وقتی قیام می کند که خیلی ها از یاد برده اند امام زمانشان را...

در روایتی دیگر امام کاظم(ع) فرمودند: وقتی آن فرزند پنجم من غیبت می کند در عصر غیبت او مراقب باشید خدا و دینتان را از شما نگیرند. مبادا یک شغلی و کاری را انتخاب کنید که بعد از مدتی دینتان را از شما بگیرد. اینها همه برای هشدار ما است از ائمه علیه السلام.

امام باقر(ع) به شیعیان فرمودند: شما امتحان می شوید همانند کشیدن سرمه در چشم. فرمود سرمه را وقتی می کشید متوجه می شوید ولی خارج شدنش را نمی فهمید، می فرماید: اعتقادات را از دست می دهد ولی نمی فهمد که از دست داده است.

امام رضا(ع) می فرمایند: به حضرت رسول(ص) گفتند که یا رسول الله(ص) می شود مومن بخیل باشد، حضرت فرمود بله می شود، گفتند می شود مومن ترسو باشد، حضرت فرمود: بله می شود، گفتند: یا رسول الله می شود مومن دروغ بگوید: حضرت فرمودند: هرگز، نمی شود، مومن دروغ بگوید. الان در جامعه ما واقعا اینگونه است؟

حدیث آخر را بشنوید، امام صادق(ع) فرمودند: مراقب باشید در عصر غیبت دینتان را از شما نگیرند. مراقب باشید با دیدن یک عکس و فیلم و... لطمه به دین شما نزند.

خب همه این روایات یکی دوتا پیام مهم دارند: پیام اولش این است: در عصر غیبت دین داری کار بسیار دشوار و سختی است. مثل گرفتن آتش در دست است. این روایات پیامش این است که در عصر غیبت مراقب باشید.

پیام دومش این است: چگونه مردم اعتقاداتشان را از دست می دهند؟ سرش در این است که اعتقاداتش قوی نشده است. پایدار و ریشه دار نیست. می فرماید: یاران امام زمان(ع) دل هاشان در برابر مسائل انحرافی مثل آهن می ماند. اینها که اعتقادشان را به راحتی از دست می دهند مشکلشان ضعف شناخت است. یعنی مردم در عصر غیبت شاهنامه بلد هستند اما قرآن نمی دانند. رمان های مختلف را خوانده اند اما نهج البلاغه در زندگی اش یک صفحه هم دیده نشده است. نامه 53 نهج البلاغه سفارشات امیرالمومنین(ع) به مالک اشتر است، این نامه منشور سازمان ملل شده است، کلمه به کلمه این نامه مدیریت است برای زندگی ما، حالا چه شده است که اینها خاک می خورد و بقیه چیزها در اولویت است. پیام این روایات دقیقا همین است که دینداری سخت و اعتقادات ضعیف است.

سوال اینجاست که حالا ما چه کنیم که در این وضعیت نابسامان پایمان سر نخورد؟ راه اعلاج و چاره برای نلغزیدن یک کلمه است، و آن یک کلمه عبارت است از معرفت و شناخت نسبت به دین. شما یک بچه دو الی سه ساله را در خانه امتحان کنید، یک بسته 50 هزار تومانی را بدهید دست این بچه دوساله، ببینید با این چکار می کند، می بینید کلی بلا سر این مقدار پول می آورد چون نمی داند چقدر ارزش دارد، اما همین پول را بدهید دست یک انسان 20 ساله یک جور دیگر است، بعد بدهید دست جوان 30 ساله یک جور دیگر است و بعد دست شخص 50 ساله می بینید جور دیگری با آن رفتار می کند. اینها نسبت به شناختشان رفتار می کنند.

ما هم مانند این کودکان هستیم، ما هم چون خوب نشناختیم اینگونه رفتار می کنیم. اگر شناخت نسبت به دین آمد و انسان فهمید مثلا دروغ چه بلایی سرش می آورد یا فحشا و بی بند و باری چه بلایی سرش می آورد هرگز سمتش نمی رود.

امام باقر(ع) هم یک نسخه بسیار خوبی به ما داده اند، ایشان می فرمایند: 1- نزدیک ترین انسان ها به خدا، 2- عالم ترین انسان ها نسبت به دین خدا 3- مهربان ترین و دلسوزترین مردم نسبت به خود مردم حضرت محمد(ص) و ائمه اطهار(ع) هستند. هرکجا این ها رفتند شما هم بروید. این یک معیار بسیار مهم برای تشخیص در زندگی است. تمام زندگی و دستورات اینها برای ما راه گشا و الگو هستند.