گزارش تصویری

عقیق: مراسم گرامیداشت شهدای مدافع حرم با سخنرانی حجت الاسلام علی بخشی و مداحی حاج محمود کریمی ، حاج داود آشتیانی، حاج ابراهیم رحیمی ، حاج محمد کریمی و ذاکرین اهل بیت (ع) در مسجد جامع فاطمیه میدان تسلیحات برگزار شد .

گزیده ای از سخنان حجت الاسلام علی بخش را بخوانید:

اگر انسانی می خواهد از یک خانواده موفق بهره مند شود باید تکالیفی را بعهده بگیرد. اگر انسان می خواهد از ایمان به خدا ، امنیت و سکینه قلبی استفاده کند باید در مقابل پروردگار عالم تعهد داشته باشد و تکالیفی را بر عهده بگیرد. انسان ها در جامعه یا تکلیف گرا هستند یا تکلیف گریز هستند. عده ای از انسان ها خودشان را مکلف می دانند و عده ای از انجام وظایف خودشان را بری می دانند.

جامعه تکلیف گرا چهار ویژگی دارد . خصوصیت اول این است که اصل تکلیف را مسلم می داند. دوم این که افرادی که تکلیف گرا هستند در تشخیص تکلیف هم موفق هستند. . ویژگی سومشان این است که لوازم انجام تکلیف را هم فراهم می آورند و چهارمین ویژگی شان در کنار توکل به پروردگار عالم اهل برنامه ریزی هم هستند.

درباره ویژگی اول باید گفت اگر انسان گرسنه بشود می رود دنبال یک غذای مفصل. اگر این غذا هم نبود می رود دنبال یک لقمه اگر این هم نبود می رود دنبال یک تکه نان. نمی گوید دیگر من چیزی نمی خورم، دقیقا تکلیف هم اینگونه است. امیرالمومنین علی(ع) می فرمایند: در راه خدا با عمل جهاد کنید. اگر نتوانستید با عمل جهاد کنید با زبان این کار را کنید و اگر این هم نبود در قلبتان انزجار داشته باشید. اگر کسی نتوانست یک تکلیف را به طور کامل انجام بدهد نباید بگوید این تکلیف از دوش من برداشته شده است. اگر کامل نتوانستید انجام بدهید به قدری که می توانید باید انجام دهید. عده ای هستند که از امنیت اسلام استفاده می کنند اما قدمی برای این امنیت خرج نمی کنند. عده ای هستند وقتی فقر را می بینند دادشان بلند می شود اما برای اینکه این فقر را از بین ببرند هیچ کاری نمی کنند. این افراد تکلیف گریز هستند. اسلام به ما می گوید تکلیف گرا باشید.

وقتی عمرسعد یک روز بعد از امام حسین(ع) وارد کربلا شد حر و اصحابش هم به او پیوستند. رو کرد به یکی از فرمانده هان که به حسین(ع) بگو برای چه آمده اینجا و چه می خواهد؟ گفت: من نمی روم چون من خودم نامه نوشتم برای حسین (ع) . چند نفر بودند و همه گفتند که ما نامه نوشتیم و نمی رویم. شخصی دیگر که از چیزی هم شرم نداشت بلند شد و رفت. به او گفتند که شمشیرت را بگذار زمین و بعد برو گفت این از شرافت من به دور است و من یک رزمنده هستم. بعد گفتند باشد بگذار ما دستمان را بگذاریم روی قبضه شمشیر و باز هم قبول نکرد و گفتند که پس جمله ات را بگو تا ما بگوییم. باز هم قبول نکرد و به او اجازه ندادند و بعد یک بی احترامی کرد و رفت. عمر سعد نفر بعدی را انتخاب کرد. راه افتاد به سمت خمیه ها و حبیب گفت که من این شخص را می شناسم این شخص در قبیله خوبی است و نمی دانم در لشکر عمرسعد چکار می کند. آمد خدمت امام و گفت برای چه اینجا آمده ای ؟  امام گفتند: اهل کوفه به من نامه نوشتند که بیایم. آمد که برگردد حبیب آمد و گفت: این شخص کسی است که خودش و پدرش شرافت قبیله شما هستند نمی خواهی قدمی برداری گفت می روم فکرهایم را می کنم و بعد جواب می گویم، او  تکلیف را دید ولی سر باز زد.

ویژگی دوم: این است که تشخیص می دهند نوع تکلیف چیست ؟نه تنها تکلیف را مسلم می دانند بلکه اولویت را تشخیص می دهند. گاهی انسان بین دو واجب می ماند کدام را انتخاب کند. این بصیرت می خواهد واقعا. گاهی انسان ها بین مستحب و واجب هم نمی توانند انتخاب کنند. اولویت ها را باید درست انتخاب کنیم. آنجا که تکلیف را سر موقع انجام ندهی و تشخیص ندهی می شود مثل توابین که در موقع تکلیف به آن بها ندادند و بعد دیگر فایده ای نداشت.

ویژگی سوم: اینکه لوازم تکلیف را فراهم می کند.  این که شما 10 سال 20 سال هزینه بکنید و بعد بروید دنبال یک علمی مدرکش را هم بگیرید باید ببینید خسران زده هستید یا برنده اید؟ آیا ارزش داشت یا نه. امام حسین(ع) به ما آموزش دادند که انسان برای رسیدن به خدا باید همه چیزش را بدهد و ارزش دارد. امام حسین(ع)  به خواهرش گفت: باید از مدینه خارج بشوی گفت چشم، ما اینگونه شهید می شویم و باید بچه هایت را بدهی گفت چشم، شما تنها می شوی و به اسارت می روی و... حضرت زینب(س) فقط  گفتند چشم.

ویژگی چهارم: برنامه ریزی در کنار توکل.  اگر بنا شد ما جامعه ای را بسازیم که همه اهل تکلیف باشند یک بالش توکل بر خدا است و یک بالش برنامه ریزی است. روایتی است از وجود نازنین امام باقر(ع) که می فرمایند: امام حسین(ع) وقتی وارد کربلا شدند و خواستند خیمه ها را نصب کنند تا انتها همه اش با برنامه ریزی بوده است.

امام حسین(ع) برنامه نظامی خودشان را قدم به قدم انجام می دانند. یا وقتی می خواهند خطابه بگویند و موعظه بکنند از آیات استفاده می کردند چون اینها خود را مسلمان می خواندند. امام گاهی شمشیر پیغمبر را با خود می بردند . انشاءالله خداوند به همه ما توفیق تکلیف گرایی عنایت فرماید.