عقیق:سید محمد حسن بن سید محمد، معروف به آقانجفی قوچانی در حدود سال 1256 ش (1295 ق) در روستای خسرویه از توابع قوچان در استان خراسان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را در قوچان، سبزوار و مشهد به پایان رساند و در بیست سالگی راهی اصفهان شد. آقانجفی قوچانی پس از اقامت چهار ساله در اصفهان و استفاده از محضر استادان آن دیار از قبیل آخوند کاشانی، میرزاجهانگیر خان قشقایی، شیخ عبدالکریم گزی و سید محمد باقر درچهای، به نجف رفت و نزد آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی شاگردی کرد. وی در سی سالگی به درجه اجتهاد رسید و پس از بیست سال توقف در نجف اشرف، به زادگاه خود بازگشت. آقانجفی، از آن پس متجاوز از بیست و پنج سال از عمر خود را در مقام فقاهت و حاکمیت شرع در قوچان گذراند و به اداره حوزه علوم دینی شهر پرداخت. از این شخصیت دانشمند، آثار برجسته ای به جای مانده که سیاحت غرب در کیفیت عالم برزخ و سیر ارواح پس از مرگ؛ سیاحت شرق که مهمترین اثر او و در شرح حال خود او از کودکی تا مقام اجتهاد است، اثبات رجعت و نیز شرح و ترجمه رساله تُفّاحیه ارسطو از آن جمله است. این عالم ربانی سرانجام در 31 فروردین 1323 ش (26 ربیع الثانی 1363ق) در 67 سالگی درگذشت و در حسینیه خود در قوچان به خاک سپرده شد. آرامگاه او اکنون زیارتگاه مردم است. آیتالله آقا نجفی قوجانی آیتالله آقانجفی قوچانی و جمعی از شاگردان، از راست: شیخ ابراهیم عماد، ذبیح الله هاشمیزاده، آیتالله آقانجفی قوچانی، میرزا ذبیحالله موسوی ، شیخ محمد باقر و شیخ علی تاریخ عکس مشخص نیست مراسمی در محل مدرسه عوضیه(مسجد جامع کنونی) قوچان، نفر سمت سوم چپ داخل هشتی آیتالله آقا نجفی قوجانی، سمت راست نفر سوم سوم میرزا هاشم زرگر تاریخ قبل از سال 1320 شمسی است در یکی از اعیاد مذهبی در منزل آیتالله آقا قوچانی آیتالله آقا نجفی قوچانی نشسته بر صندلیمنبع:فارس