1. امام سجاد(ع) به یکی از اصحاب خود فرمود: برای فرزند خواستن این دعا را هفتاد مرتبه بگو: «پروردگارا؛ مرا تنها مگذار و تو بهترین وارثین هستی، و برای من جانشینی معین کن که در زمان زندگی‌ام به من خوبی نماید و بعد از مرگم برایم طلب آمرزش کند، و به او خلقتی سالم عطا کن و شیطان را بر او شریک و نصیب مگردان، بارالها! از تو آمرزش می‌طلبم و به سوی تو برمی‌گردم چرا که تو بخشنده و مهربان هستی». و کسی که این دعا را زیاد بخواند، خداوند عزوجل آن چه را که از مال و فرزند و خیر دنیا و آخرت آرزو دارد به او عطا می‌فرماید چرا که خداوند عزوجل فرموده است: «پس می‌گویم که خداوندا! از تو آمرزش می‌‌طلبم چرا که او آمرزنده است و او برای شما آب گوارا از آسمان نازل فرمود و با مال و فرزندان، شما را یاری فرمود و باغ‌هایی برای شما قرار داد و نهرهایی را جاری است».

2. سلیمان جوزی از زراره نقل کرد: نزد هشام بن‌عبدالملک رفته بودم که برای اجازه ملاقات دادن معطل نمود و من ناراحت شدم، هشام نگهبان پولداری داشت که فرزندی نداشت، امام باقر (ع) به او نزدیک شد و فرمود: مرا به نزد هشام ببر تا دعایی به تو آموزش دهم که دارای فرزند شوی؟

نگهبان قبول کرد و ایشان را نزد هشام برد و کارش را انجام داد و زمانی که بیرون آمد، نگهبان گفت: جانم فدای شما! آن دعا را به من بیاموز.

ایشان فرمود: هر روز صبح و عصر هفتاد مرتبه بگو: سبحان‌الله، ده مرتبه استغفرالله و نه مرتبه تسبیح و آن را با استغفار تمام کن که خدواند عزوجل می‌فرماید که از خداوند عزوجل آمرزش بطلبید، چرا که او آمرزنده است. از آسمان آب گوارا برایتان نازل کرد و به وسیله مال و فرزند به شما کمک کرد و برایتان باغ‌ها و نهرهایی قرار داد، نگهبان این ذکر را گفت و دارای فرزندان بسیاری شد و بعد از این همیشه به دیدار امام باقر و امام صادق (ع) می‌رفت.

سلیمان گفت: با دختر عمه‌ام ازدواج نمودم و این‌ها را خواندم ولی فرزنددار نشدیم، آن را به همسرم یاد دادم او خواند و ما بچه‌دار شدیم و فهمیدم که اگر زن بخواند بچه‌دار می شود، و این دعا را به کسانی که بچه‌ار نمی‌شدند آموزش دادم و آنها هم دارای فرزندان زیادی شدند.

3. ابن‌بکر بن حرث بصری گفت: به امام صادق‌(ع) گفتم: من از خانواده‌ای هستم که تمامی آنها از بین رفته‌اند و من نیز فرزندی ندارم. ایشان فرمود: این دعا را در حالی که در سجده هستی بخوان: «پروردگارا! نسیلی پاک به من عطا فرما که تو شنوا و پاسخ‌گو هستی»، «پروردگارا! مرا تک و تنها قرار مده و تو بهترین وارثان هستی». می‌گوید: من این را خواندم و دارای دو پسر به نام علی و حسین شدم.

4. آن حضرت(ع) پیرامون فرزند خواستن، فرمود: هنگامی که خواستی مجامعت کنی این آیه را سه مرتبه بخوان «و ذا النون اذ ذهب مغاضبا»

و نیز ایشان فرمود: هر گاه یکی از شما همسرش حامله شد و جنین او چهار ماهه گشت؛ رو به قبله بایستد و آیة‌الکرسی را بخواند و دست خود را بر پهلوی او بگذارد. بگو: «بارالها!ر من نام این فرزند را محمد گذاشتم». پس خداوند عزوجل آن را پسر قرار می‌دهد و اگر به اسم گذاردن آن وفا کند خداوند عزوجل آن را سبب برکت برای او قرار می‌دهد و اگر این کار را انجام ندهد اختیارش دیگر با خداوند عزوجل است که او را نگاهدارد و یا این که ببرد.

5. مردی خدمت امام صادق(ع) شرفیاب شد و گفت: ای پسر رسول خدا (ص)! هشت دختر پشت سر هم دارم ولی هیچ پسری ندارم، پس از خداوند عزوجل بخواهید که به من پسری عنایت بفرماید. ایشان فرمود: هر گاه که خواستی با همسرت مجامعت نمایی و در دامان او قرار گرفتی، دست راستت را بر روی ران راست او قرار بده و هفت مرتبه سوره قدر را خوان و بعد از آن مجامعت کن که هر آن چه دوست داری می‌بینی.

و زمانی که آثار باردار بودن مشخص شد، هر گاه زن در شب پهلو به پهلو شد دست خود را بر روی ران راست او بگذار و هفت مرتبه سوره قدر را بخوان. آن مرد گوید: این عمل را انجام دادم و هفت پسر، پشت سر هم به دنیا آمدند و این عمل را دیگران نیز انجام دادند و دارای پسر شدند.

6. امام سجاد(ع) از پیش معاویه خارج شد، یکی از دربانان او، به نزد ایشان آمد و گفت: من مردی ثروتمند هستم ولی فرزنددار نمی‌شوم، پس چیزی به من یاد بدهید که اگر خداوند عزوجل بخواهد به من فرزندی عنایت فرماید. ایشان فرمود: بر توست که استغفار نمایی، پس آن مرد زیاد استغفار می‌کرد به حدی که گاهی اوقات هفتصد مرتبه در روز این کار را انجام می‌د‌اد و برای او ده پسر متولد شد. این خبر به گوش معاویه رسید. او هم به آن مرد گفت: چرا از او سوال نکردی که این گفته را از کجا آورده؟ مجددا آن حضرت (ع) نزد معاویه آمد، آن مرد پرسید و ایشان در جواب فرمود: مگرنشنیده‌ای که خداوند عزوجل در داستان «هود» فرموده است: «بر نیرو و قدرت شما بیفزاید» و در داستان «نوح» فرموده است: «شما را به اموال و فرزندها یاری می‌کند».