عقیق:چندی از رحلت رسول الله(ص) نگذشته بود که دو حادثه مهم و سرنوشت ساز تمام وقایع پس از آن را تحت تاثیر قرار داد. اول تشکیل سقیفه و غصب خلافت مسلمین بود و دیگری غصب فدک؛ قطعه زمین اهدایی پیغمبر گرامی اسلام به دخترش حضرت زهرا(س).همه اینها و حوادث کوچک و بزرگ حول این وقایع حضرت زهرا(س) را بر آن داشت که راهی مسجدالنبی(ص) شود و خطابه ایرد فرماید که پس از آن به خطبه فدک معروف شد. در نظر داریم تا در روزهای پیش رو شرحی مختصر از مضامین عالی این خطبه را ارائه نماییم.مقدمات رفتن حضرت زهرا(س) به مسجدلَمّا اَجمَعَ ابوبَکرٍ وَ عُمَرٍ عَلی مَنعِ فاطِمَةَ فَدَکاً وَ بَلَغَها ذلِکَ.زمانی که ابوبکر و عمر تصمیم گرفتند که مانع رسیدن فدک به حضرت زهرا(س) شوند این خبر که به حضرت زهرا(س) رسیدلاثَت خِمارَها عَلی رَاسِهاخمار(چیزی بزرگتر از روسری فعلی که سر و سینه و گردن را می پوشاند) را بر سر کرد.وَاشتَمَلَت بِجِلبابِهاو جلباب (نوعی پوشش سراسری بوده که بر روی لباسها می پوشیدند شاید چیزی شبیه عبای امروز یا پیراهن بلند عربی)، حضرت آن پوشش سراسری را نیز پوشیدند.وَ اَقبَلَت فی لُمَّةٍ مِن حَفَدَتِها وَ نِساءِ قَومِهاحضرت زهرا(س) در میان گروهی از اعوان و یاران و خویشاوندان حرکت کردندتَطَاُ ذُیُولَهاایشان در راه رفتن پا بر روی لباسشان می گذاشتند که نشانه بلندی لباس حضرت است که زیر پا قرار می گرفته.ما تَخرِمُ مِشیَتُها مِشیَةَ رَسُولِ الله(ص)راه رفتن حضرت هیچ کم از راه رفتن پیغمبر اکرم(ص) نداشت و با همان متانت و وقار حرکت می کردند.ورود حضرت زهرا(س) به مسجدحَتّی دَخَلَت عَلی اَبی بَکرٍ وَ هُوَ فی حَشدٍ مِنَ المُهاجِرینَ وَ الانصارِ وَغَیرِهِمتا اینکه حضرت وارد شدند بر ابی بکر در مسجد درحالیکه گرداگرد او را جمع زیادی از مهاجرین و انصار و دیگر مسلمین گرفته بودند.فَنیطَت دُونَها مُلاءةٌبا ورود حضرت به مسجد میان ایشان و مردهای مهاجر و انصار که گرداگرد ابی بکر بودند پرده ای آویخت شد. این هم از اموری است که برای حفظ حضرت از نگاه مردان و احترامی بوده که به صورت سنت درآمده و امروزه نیز در مجالس مذهبی رعایت می گردد.آه جانسوز حضرت و ناله مردمثُمَّ انَّت اَنَّةً اَجهَشَ القَومُ لَها بِالبُکاءحضرت وقتی نشست آهی کشید و ناله اش آنچنان جانسوز بود که تمام مهاجرین و انصار و زن و مرد شروع به گریه کردند. آنگونه که از ناراحتی به حالت زاری افتاده بودند.فَارتَجَّ المجلِسُسپس مجلس متشنج شد.ثُمَّ امهَلَت هُنَیَّةً حَتّی اذا سَکَنَ نَشیجُ القَومِ وَ هَدَات فَورَتُهُمحضرت مدتی مهلت دادند تا قوم آرامش پیدا کنند و مجلس آرام گیرد.*خطبه فدک برگرفته از درسهای آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانیمنبع:فرهنگ