عقیق:فرزند صالح سرمایه دنیوی و اخروی والدین است و هر چه در این مسیر قدم بردارند به سود خود آن‌هاست، قرآن کریم درباره فرزند صالح تحت عنوان شجره طیبه نام می‌برد، به گونه‌ای که در اوصاف شجره طیبه در قرآن می‌خوانیم: «أَلَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصلُها ثابِتٌ وَفَرعُها فِی السَّماءِ، تُؤتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإِذنِ رَبِّها ۗ وَیَضرِبُ اللَّهُ الأَمثالَ لِلنّاسِ لَعَلَّهُم یَتَذَکَّرونَ»؛ آیا ندیدی چگونه خداوند «کلمه طیبه» را به درخت پاکیزه‌ای تشبیه کرد که ریشه آن در زمین ثابت و شاخه آن در آسمان است؟! هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش می‌دهد و خداوند برای مردم مثل‌ها می‌زند، شاید متذکر شوند.

«طیب» به هر چیز پاک و پاکیزه گفته می‌شود، به این ترتیب مثالی که در آیه آمده است، هر سنت و دستور و برنامه و وروش و عمل انسان و هر موجود پاک و پر برکتی را شامل می‌شود و همه این‌ها مانند درخت پاکیزه‌ای است، درختی با ویژگی‌های زیر:

1- دائماً در حال رشد و نمو است.

2-پاک و طیب از هر نظر است.

3-دارای نظام حساب‌شده‌ای است.

4- ریشه‌اش در زمین ثابت است.

5- شاخه‌های آن در آسمان، سینه در هوا شکافته.

6-پربار و مولد است.

7- در هر زمان ثمر می‌دهد.

8- طبق سنت الهی ثمره‌اش به همگان می‌رسد.

این ویژگی‌ها و برکات مسلماً در کلمه توحید و محتوای آن و در یک انسان موحد و با معرفت و در یک برنامه سازنده و پاک پیدا می‌شود.

مؤمن دارای ریشه‌های محکم و ثابت است، تغییر عقیده نمی‌دهد و به اصطلاح حزب باد نیست، همیشه در حال رشد و تعالی است، در طوفان غرایز و تندباد شهوات شیطان نمی‌تواند شاخ و برگ آن را کنده و با خود برد، مؤمنان همیشه و در هر حال به دیگران نفع می‌رساند، افق فکرشان محدود به دنیای کوچک نیست، حجاب‌های زمان و مکان را می‌درند و به سوی ابدیت و بی‌نهایت پیش می‌روند، مردان بزرگ و با ایمان این کلمات طیبه پروردگار، حیاتشان مایه برکت و مرگشان موجب حرکت است،‌ آن‌ها آثارشان و کلمات و سخنانشان،‌ شاگردان و کتاب‌هایشان، تاریخ پرافتخارشان،‌ حتی قبرهای خاموششان همگی الهام‌بخش، سازنده و تربیت‌کننده است.

*فرزند ناخلف، شجره خبیثه

«وَ مَثَلُ کَلِمَةٍ خَبیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ، یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ وَ یُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمینَ وَ یَفْعَلُ اللَّهُ ما یَشاءُ»، و کلمه خبیثه را به درخت ناپاکی تشبیه کرده که از زمین ریشه‌کن شده و قرار و ثباتی ندارد، خداوند کسانی را که ایمان آوردند، به سبب گفتار و اعتقاد استوار در  این جهان و در سرای دیگر، ثابت‌ قدم می‌دارد و ستمکاران را گمراه می‌سازد و خداوند هر چه را اراده کند، انجام می‌دهد.

کلمه خبیثه همان کفر و شرک، گفتار زشت و شوم، برنامه‌های گمراه‌کننده و غلط، انسان‌های ناپاک و آلوده و خلاصه هر چیز خبیث و ناپاک است.

بدیهی است درخت زشت و شومی که ریشه آن کنده‌شده، نه نمو و رشد دارد، نه ترقی و تکامل، نه گل و میوه، نه سایه و منظره و نه ثبات و استقرار، قطعه چوبی است که جز به درد سوزاندن و آتش‌زدن نمی‌خورد، بلکه مانع راه است و مزاحم راهروان و گاه گزنده و مجروخ‌کننده و مردم آزار.

آری! اینجاست که می‌توان گفت فرزند صالح گلی از گل‌های بهشت است و فرزند ناخلف نه تنها عذاب‌ خدا را برای خود خریده است، بلکه موجب اذیت و آزار دیگران است.

منبع:فارس