عقیق: مسجد "تاسكوپرو" دومين مسجد بزرگ بلغارستان است كه در قرن شانزدهم در شهر
"پلوديو" ساخته شد. اين مسجد به دليل پل سنگي كه در نزديكي آن قرار دارد،
به مسجد پل سنگي معروف است.ماجراي مصيبت بار اين مسجد از آنجايي شروع شد كه
در زلزله سال 1928 خرابي بسياري به اين بناي تاريخي وارد شد و به مناره
هاي آن خسارت هاي زيادي وارد شد.مردم براي تعمير مسجد، به دليل اينكه از
توان مالي برخوردار نبودند، به ناچار بخشي از زمين اين مسجد را فروختند.
اما فروش اين زمين نيز گرهاي از مشكلات مردم باز نكرد و به دليل عدم
جمعآوري مبلغ مورد نياز، تعميرات مسجد نيمهكاره ماند.
شايان
ذكر است منطقه بلغارستان حدود پانصد سال ـ از ۱۳۹۶ تا ۱۸۷۸ میلادی ـ در
تصرف عثمانیان قرار داشت. در اواخر سده نوزدهم، مداخله روسیه در سرزمین‌های
امپراتوری عثمانی در بالکان منجر به تشکیل کشور خودمختار بلغاری در سال
۱۸۷۸ شد. به نوعي ميتوان گفت كه بلغارستان مستعمره شوروي سابق بود.تا
اينكه پس از شكست شوروي در سال 1989، دولت بلغارستان اموال كشور را به
صاحبان آنها بازگرداند. در اين بين، درحالي كه انتظار ميرفت مسجد
"تاسكوپرو" به امام جمعه به نيابت از مسلمانان آن منطقه تحويل داده شود؛ به
دليل تصميم گيري دادگاه وقت، در اقدامي عجيب، اين مسجد به دو بلغاري
واگذار شد.
اين
دو نفر كه به دليل حكم دادگاه، مسجد "تاسكوپرو" را تصرف كرده بودند؛ آن را
به اشخاصي اجاره دادند كه از آن مسجد به عنوان "شراب فروشي و ميكده" و
"رستوران" استفاده كردند.با مشاهده اين موضوع، خشم مسلمانان شهر "پلوديو"،
بلغارستان را فرا گرفت و مسلمانان اين كشور به همراه «مصطفي الياس حاجي»
امام جماعت مسجد "تاسكوپرو"، شكايتنامهاي را تنظيم و به دادگاه
فرستادند.بر اين اساس، شكايتنامه مورد تفحص قاضي قرار گرفت. اما از سوي
دادگاه اعلام شد كه مسلمانان ميبايست 600 هزار يورو پرداخت كنند تا مسجد
را پس بگيرند.مردم نيز به دليل ناتواني در پرداخت اين هزينه هنگفت، از حق
خود صرف نظر كردند و اين مسجد كماكان محل رفت و آمد مطربان و شراب خواران
شده است.
منبع: ابنا
211001
به عنوان یک مسلمان ضمن ابراز ناراحتی از این موضوع،درجواب دوستانی که گفتن چرا ایرانیها در امر بازپس گیری این مسجد پول نمیدن یا ندادن بگم که هموطن عزیز اگه یک سر به مساجد خودمون بزنید مخصوصاً در جاده های بین شهری ،وضعیت اسفباری رو مشاهده میکنید که صدبرابر از این مسجد بیشتر نیاز به توجه و تعمیرات داره!پس چراغی که به خونه رواست به مسجد دیگری حرامست!از طرفی تویه این نابسامانی اقتصادی واقعاً میشه از مردم نجیب ایران اینچنین توقعاتی داشت؟؟کسانیکه چون ندارن بچه هاشون رو از علم آموزی منع میکنن!یا شب سر گرسنه بر بالین میزارن!البته منم دوست دارم خانه خدا در همه دنیا طوری آباد باشه که موجبات فخر همه مسلمونها بشه اما در واقع همش آیا باید ملت ایران تاوان بده؟؟آیا در دنیا مسلمونی جزء مسلمانانی ایران نیست؟؟بیایید کمی بر اساس منطق فکر کنیم و حرف بزنیم چون منطق همواره ماندگاره!نه از روی احساس که گذراست و زود آثارش از بین میره!!
امیدوارم دوستان از این سخنان بنده مکدر نشده باشند