03 خرداد 1401 23 شوال 1443 - 40 : 00
کد خبر : ۶۸۶۷
تاریخ انتشار : ۲۹ فروردين ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۰
عقيقبراي شناخت اهل بيت و مقامات آنان سه راه اصلي وجود دارد كه عبارت است از: قرآن كريم، احاديث پيامبر و اهل بيت و سيره قولي و عملي، و توسل و تشرف. مجموعه سيره متعالي انبيا و اوليا در قرآن، تصوير روشني از بسياري از شؤونات اهل بيت(ع) نبوت و رسالت را به ما ارائه مي دهد؛ برگزيدگي آدم(ع)، نبوت و رسالت و استقامت نوح(ع)، خلت و امامت و حلم ابراهيم(ع)، تكليم و صولت الهي موسي(ع)، روح الهي و رأفت عيسي(ع)، صبر ايوب و... اينها و غير آن، هرآنچه در قرآن آمده است، هركدام وجهي از وجوه شخصيت اهل بيت(ع) را به ما معرفي مي كند. البته شؤونات چهارده معصوم(ع) فراتر از اين همه توصيفاتي است كه از انبياي الهي در قرآن مطرح شده است. در احاديث بسياري از اهل بيت(ع) تبيين شأن آنان وارد شده است كه جنبه روايات تفسيري را ندارد و به طور مستقل نكته يا نكته هايي از شؤونات اهل بيت(ع) را مطرح مي كند كه بسياري از آن، در هيچ منبع غير شيعي يافت نميشود و اين ذخيره غني الهي است كه بايد به جدّ بدان اعتنا كرد. 1 ـ پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله : هر که خداوند با شناخت اهل بیت من و ولایت ایشان ، بر او منّت نهاده باشد ، خداوند همه خیر را براى او گرد آورده است.در ذیل به احادیثی از اهل بیت(ع) در مورد ارزش شناخت اهل بیت(ع) اشاره شده است:

1 ـ پیامبر(ص) : هر که خداوند با شناخت اهل بیت من و ولایت ایشان ، بر او منّت نهاده باشد ، خداوند همه خیر را براى او گرد آورده است.

2 ـ پیامبر خدا(ص) : شناخت آل محمّد، برات رهایى از آتش است و دوست داشتن خاندان محمّد، پروانه عبور از صراط است و ولایت آل محمّد ، (موجب) امان از عذاب است.

3 ـ سلمان فارسى: روزى بر(ص) وارد شدم . چون مرا دید ، فرمود: «اى سلمان! خداوندـ عزوجل ـ پیامبر و رسولى را بر نیانگیخت ، مگر آنکه براى او دوازده نقیب قرارداد». عرض کردم: یارسول الله! پدرومادرم فداى تو باد ! چیست براى آنکه ایشان را شناخته ؟ پیامبر(ص) فرمود: «اى سلمان! کسى که ایشان را آنچنان که باید ، بشناسد و بدانان اقتدا کند و دوست آنها را دوست بدارد و از دشمنشان بیزارى جوید، ـ به خدا سوگند ! ـ چنین کسى از ماست و هر جا ما فرود آییم ، او فرود خواهد آمد و در جایى سکونت خواهد داشت که ما هستیم».

4 ـ امام على(ع) : نیک بخت ترین مردم کسى است که فضل ما را شناخت و با ما به خدا تقرّب جست و محبّت ما را خالص گرداند و بدان چیزى پرداخت که ما بر آن مى خوانیم و از آنچه ما باز مى داریم ، دست شست. چنین کسى از ماست و در فردوس برین با ما خواهد بود.

5 ـ امام صادق(ع) : حسین بن على به سوى اصحابش آمد و گفت: «اى مردم! خداوند والا نام، بندگان را نیافرید ، مگر آنکه او را بشناسند . پس هر گاه او را شناختند ، خواهند پرستیدش و هر گاه او را بپرستند ، با پرستش او از پرستش جز او بى نیاز خواهند گشت». مردى به ایشان عرض کرد: اى فرزند رسول الله! پدر و مادرم فداى تو باد ! شناخت خدا چیست؟ امام (ع) فرمود: «اینکه مردم هر زمان امامشان را که فرمانبرى از او واجب است ، بشناسند».

6 ـ امام باقر(ع) : کسى خداوند ـ عزوجل ـ را شناخته و پرستش کرده که خدا و امام او را که از ما اهل بیت است ، بشناسد.

7 ـ زراره: به حضرت باقر(ع) عرض کردم: بفرمایید که آیا شناخت امام از خاندان شما بر همه خلایق واجب است؟ امام(ع) فرمود: «همانا خداوند ـ ـ عزوجل ـ ـ محمّد را رسول و حجّت الهى براى همه خلایقش در زمین برانگیخت . پس هر که به خدا و محمّد ، رسول الله ایمان آورَد و از او پیروى کند و تصدیقش نماید ، شناخت امامِ خاندان ما بر او واجب خواهد بود».

8 ـ سالم: از امام باقر(ع) درباره آیه شریف : ثُمَّ اَوْرَثْنَا الْکِتابَ الّذینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِاِذْنِ اللهِ پرسش کردم. حضرت(ع) فرمود: «آنکه در کارهاى نیک پیشى گیرد ، امام است و آنکه راه میانه را برگزیند ، شناسنده امام است ؛ و ستمگرِ بر خویش کسى است که امام را نشناسد».

9 ـ زرعة: به امام صادق(ع) عرض کردم: پس از شناختِ (خدا) کدام اعمال فضیلت بیشترى دارد؟ امام(ع) فرمود: «پس از شناخت، هیچ چیز ، همسنگ همین نماز نیست و پَس از شناخت و نماز ، هیچ چیز با زکات همسنگ نیست و پس از اینها چیزى با روزه برابر نیست و پس از اینها چیزى با حجّ یکسان نیست و آغاز و پایان همه اینها شناخت ماست».

10 ـ امام صادق(ع) : ما کسانى هستیم که خداوند ، فرمانبرى از ما را واجب کرده است .مردم را نرسد ، مگر شناختن ما و مردم در نشناختن ما معذور نیستند... . هر که ما را نشناسد و انکارمان هم نکند ، گمراه است تا به هدایتى ـ یعنى وجوب اطاعت از ما ـ که خداوند بر او واجب فرموده است ، باز گردد و اگر بر گمراهى خویش ، بمیرد خداوند با او هر چه خواهد ، کند.

11 ـ امام صادق(ع)  درباره آیه شریف : وَمَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ اُوتِىَ خَیْراً کَثیراً ـ : مقصود ، فرمانبرى از خدا و شناخت امام است.

12 ـ امام صادق(ع) در دعایى که به زراره آموخت ـ : خدایا! خود را به من بشناسان ؛ زیرا اگر تو خود را به من نشناسانى ، پیامبرت را نخواهم شناخت . خدایا! پیامبرت را به من بشناسان که اگر پیامبرت را به من نشناسانى ، حجّت تو را نخواهم شناخت . خدایا ! حجّت خود را به من بشناسان که اگر حجّت خود را به من نشناسانى ، از دینت به کژ راهه خواهم افتاد.

13 ـ امام رضا(ع) در زیارت قبور ائمّه : سلام بر جایگاههاى شناخت الهى... ! هر که ایشان رابشناسد ، خداى را شناخته است و هر که ایشان را نشناسد ، خداى را نشناخته است.

14_ امام رضا(ع) فرمودند، امامان، جانشینان خداوند عزوجل در زمین هستند.

15_ امام کاظم(ع) فرمودند: هر که بمیرد و امامش را نشناسد، مرده است چونان در جاهلیت و عملکردش در دوران اسلام، مورد بازپرسی قرار می گیرد.

211008

 

 

 

گزارش خطا

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: