بنابر تعبیر روایات در آخرالزمان همه شئون زندگی مردم دستخوش تغییرات بنیادین می شود از جمله این امور وضعیت دینی مردم است.
عقیق: بنابر تعبیر روایات وضعیت دینی مردم هم قبل از ظهور حضرت حجت (عج) نیز دستخوش تغییر می شود به گونه ای که در آن روزگار از اسلام و قرآن جز نامی بر جای نمی ماند، مسلمانان تنها به نام مسلمان هستند، مساجد دیگری جای ارشاد و موعظه مردم نیست. فقهای ان زمان بدترین فقهای روز زمین اند و دین با کالای کم ارزش و بهای اندکی معاوضه می شود. یعنی از اسلام جز نامی بر جای نمی ماند. قرآن در جامعه حضور دارد ولی تنها خطوطی است که بر برگ ها نقش بسته است و مسلمانان تنها از نام مسلمانی برخوردارند و از اسلام نشانی ندارند. پیامبر اسلام (ص) می فرمایند: «دورانی بر امت من می آید که در آن از اسلام جز نامی نماند و از قرآن اثری جز نقش و تصویری نباشدو مسلمانان به نام مسلمان خوانده می شوند، ولی نسبت به اسلام هر کس بیگانه ترند.» امام صادق (ع) نیز در این باره می فرمایند: «به زودی دورانی فرا رسد که مردم خدا را نشناسند و معنای توحید را ندانند تا اینکه دجال خروج کند.» جالب آنکه اگرچه مسجد جای پرستش خداوند و تبلیغات دین و ارشاد و هدایت مردم است اما در آخرالزمان مساجد از مومنان تهی است. رسول خدا (ص) می فرمایند: «مسجدهای ان زمان آباد و زیبا است، ولی ازه دایت و ارشاد در آن خبری نیست.» جالب آنکه علی رغم اینکه فقها و عالمان حافظان دین خدا روی زمین اند و راهنمایی و ارشاد مردم در دست آنان است اما در آخرالزمان بدترین عالمان خواهند بود. رسول خدا (ص) در این باره می فرمایند: «فقیهان آن روزگار بدترین فقیهانی اند که در زیر آسمان به سر می برند. فتنه و آشوب، از انان آغاز می شود و به انان نیز باز می گردد. علاوه بر این، یکی دیگر از علائم آخرالزمان این است که مردم از دین خارج می شوند. روزی امام حسین (ع) به نزد امیرمومنان (ع) آمد. گروهی گرداگرد حضرت (ع) نشسته بودند. ایشان به انان فرمودند: «حسین (ع) پیشوای شماست چنانکه رسول خدا (ص) او را سید و سرور نامیده است. از نسل او مردی ظهور خواهد کرد که در اخلاق و چهره شبیه من است. او دنیا را پر از عدل و داد می کند چنان که[پیش از آن] پر از ستم و جور شده است.» سوال شد: این قیام در چه زمانی خواهد بود؟ فرمودند: «افسوس! هنگامی که از دین خارج شوید...» دین فروشی نیز در آخرالزمان آنهم به بهای اندک رخ می دهد به گونه ای که انسان هایی که صبح مومن بوده اند, بعد ازظهر کافر می شوند. رسول خدا (ص) در این باره فرموده اند: «وای بر عرب از شری که به آنان نزدیک شده است. فتنه هایی چون پاره های شب تاریک و ظلمانی. صبحگاهان مرد مومن است و به هنگام غروب کافر. گروهی دین خود را بهای ناچیز و متاع اندک می فروشند. کسی که در ان روز به دین خود چنگ زده و پایبند است همانند کسی است که گلوله ای از آتش را در دست گرفته یا بوته ای از خار را در دست می فشرد.» این روایت به ضعف آگاهی مردم آن دوران دلالت دارد. پی نوشت ها: ثواب الاعمال تفسیر فرات بحارالانوار ملاحم نشانه هایی از دولت موعود منبع:قدس 211008