زیارت امام حسین (ع) یکی از بزرگترین مستحباتی است که از سوی ائمه اطهار (ع) بسیار بدان تاکید شده است و ثواب‌های عظیم و بیشماری برای آن ذکر گردیده، اما باید دانست که باید در هنگام زیارت شرایطی را مد نظر قرار داد.
عقیق: زیارت ابا عبداللَّه الحسین (ع) باید به گونه‌ای انجام شود که غم و حزن جانکاه آن زمان را در خاطره‌ها زنده کند و زائران را به ادامه راه آن حضرت تشویق نماید. بر این اساس امام صادق (ع) بیان داشته اند: اذا ارَدتَ زِیارَةَ الحُسَین فَزُرهُ وَ أَنتَ کَئِیتٌ حَزینٌ مَکرُوبٌ، شَعثاً مُغبراً جائِعاً عَطشاناً، فَانَّ الحُسَینَ علیه السلام قُتِلَ حَزیناً مَکرُوباً شَعثاً مُغبراً جائِعَاً عَطشاناً، و سَلْهُ الحَوائِجَ وَانصَرِف عَنهُ؛ هر گاه خواستی حسین (ع) را زیارت کنی، آن حضرت را با حالتی غمگین، اندوهناک، ژولیده، پریشان، گرسنه و تشنه زیارت نما، زیرا حسین بن علی (ع) در حالتی غمین، گرد و خاک برصورت نشسته و تشنه و گرسنه به شهادت رسید، آن‌گاه نیازهای خود را بخواه و برگرد. میتوان از ذیل حدیث، دریافت که هدف از زیارت، آمدن زائر به این دیار و آشنایی با مصائب و اهداف حسین بن علی (ع) است، تا پس از آن به وطن خویش بازگشته، برای تحقّق اهداف آن امام همام تلاش کند و راه و رسم آن حضرت را ادامه دهد تا مظلومان احساس امنیت کنند و ظالمان از تجاوز و ستم بازداشته شوند. زیارت سیدالشهدا (ع) همچنین باید شرایط عاشورا و کربلای حسینی و گرسنگی و تشنگی آن حضرت و اهل بیت علیهم السلام و یارانش را در خاطره‌ها زنده کند و الهام بخش برای کسانی باشد که می‌خواهند در مسیر قیام حسینی حرکت نموده، اهداف آن حضرت را محقق سازند. از امامصادق علیه السلام نقل شده که فرمودند: به من خبر داده اند جمعی به قصد زیارت حسین (ع) حرکت نموده، سفره هایی که در آن شیرینی و حلوا و امثال آن هست، با خود برمی‌دارند [تا از آنها استفاده کنند]. این کسان اگر به زیارت قبور آنان که دوستشان دارند بروند، چنین چیزهایی را با خود برنمی‌دارند. همچنین امام صادق (ع) از مردی از اهالی رقّه پرسید: آیا به زیارت قبر ابی عبداللَّه (ع) می‌روید؟ پاسخ داد: آری. امام فرمود: آیا برای این سفر با خود سفره‌هایی برمی‌دارید؟ جواب داد: آری. امام فرمود: شما به زیارت قبور پدران و مادران خود که می‌روید چنین نمی‌کنید. گفتم: یابن رسول‌اللَّه چه چیزی بخوریم؟ پاسخ فرمودند: نان و شیر. روشن است مقصود از سفره غذا، غذاهای لذیذ و گاه تجملی است، نه مطلق و قوت لازم. علاوه بر این روایت شده است که امام صادق (ع) درباره شرایط زائرین سیدالشهدا (ع) فرموده اند: بر تو لازم است با همسفرانت خوش رفتار باشی، کم سخن بگویی و جز خوبی چیزی بر زبان نرانی، فراوان به یاد خدا باشی، لباس‌هایت را پاک و تمیز نگهداری و پیش از آن که به حائر برسی غسل کنی، لازم است خاشع باشی، نماز زیاد بخوانی و بر محمد و آل او فراوان درود فرستی، به اموال دیگران احترام بگذاری، چشمت را از آنچه بر تو حلال نیست فرو بندی و اگر برادر دینی خود را نیازمند یافتی و احساس کردی در اداره زندگی ناتوان است، به دیدار وی شتافته و او را کمک دهی و برادرانه با او عمل کنی، تقیّه را- که قوام دین تو به آن است- مراعات نمایی، از آنچه خداوند نهی فرموده پرهیز کنی و از دشمنی و سوگند خوردن زیاد و جدالی که در آن ناچار به سوگند شوی دوری گزینی.
پی نوشت ها: 1-ابن قولویه، کامل الزیارات: 139-142، 147-148. 2-قاضی عسکر، آداب سفر و زیارت عتبات عالیات: 177-183. منبع:قدس 211008