از امير المؤمنين (ع) روايت است که: «كسى كه پى در پى (و در مواقع نمازهاى واجب) به مسجد می رود، يكى از اين هشت موهبت نصيب او خواهد شد...»
عقیق:مسجد به عنوان خانه الهی و محل تجمع مسلمانان فضلیت و عظمتی خاص از نظر مکانی دارد از این رو هم در آیات قران و هم روایات اهل بیت (ع) نسبت به توجه و اهتمام حضور در آن توصیه های فراوانی شده است. كليب صيداوى از امام صادق (ع) روايت كرده كه در تورات آمده است: «مساجد، خانههاى من در روى زميناند، پس خوشا بر احوال آن بندهاى كه در خانه خود وضو بسازد و تطهير كند سپس مرا در خانهام (مسجد) زيارت كند، بهوش باشيد كه احترام ميهمان بر صاحب خانه لازم است.» و در حديث ديگرى آمده است: «مژده باد به كسانى كه در تاريكى شب به مساجد روى آورند، زيرا كه در روز قيامت نور درخشانى (سراپاى) آنان را در بر خواهد گرفت.» و اصبغ بن نباته از امير المؤمنين (ع) روايت كرده است: «كسى كه پى در پى (و در مواقع نمازهاى واجب) به مسجد مىرود، يكى از اين هشت موهبت نصيب او خواهد شد: 1. برادر مؤمنى كه در راه خدا به او فايده رساند؛ 2. دانش مفيدى كه او را به حق رهنمون گردد؛ 3. آيت آشكارى كه او را به كار آيد؛ 4. رحمتى كه از حضرت حق انتظار داشته، مىرسد؛ 5. سخن حكمت آميزى كه او را از كارهاى نكوهيده باز دارد؛ 6. سخن هدايت اثرى كه او را به كارهاى خير راهنمائى كند؛ 7. ترك گناه از بيم الهى؛ 8. ترك گناه بخاطر شرم.» جالب آنکه روایات حتی بر چگونگی رفتن به مسجد نیز اشاره کرده و برای کیفت های مختلف آن ثوابی را برشمرده اند. چنان که محمد بن مروان از امام صادق (ع) درباره ثواب پياده رفتن به مسجد روايت كرده است که فرمودند: «هر كس با پاى پياده به طرف مسجد روانه گردد، پاى خود را بر روى هيچ تر و خشكى نمىگذارد مگر آنكه آن زمين تا زمين هفتم بجاى او خدا را تسبيح كند.» همچنین، سكونى از امام صادق (ع) و آن حضرت (ع) از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا (ص) فرمودند: «هر كس كه قرآن كلام او، و مسجد خانه او باشد، خداوند براى او خانهاى در بهشت بنا سازد.» و عبد اللَّه بن جعفر از امام صادق (ع) روايت كرده است كه رسول خدا (ص) فرمودند: «خداوند متعال به بندگان خود فرموده است كه: «مساجد، خانههاى من در روى زمين هستند، كه در نظر اهل آسمان مىدرخشند بسان درخشش ستارگان براى ساكنان زمين، خوشا به حال آن بنده من كه مساجد (خانههاى من) خانههاى او باشند، خوشا بر آن بندهاى كه در خانه خود وضو بسازد و مرا در خانه خودم (مسجد) زيارت كند كه گرامى داشتن ميهمان بر صاحب خانه لازم و واجب است؛ به آنان كه در تاريكى شب به طرف خانههاى من (مساجد) قدم بر مىدادند بشارت باد كه در روز قيامت با نورى درخشان در صف محشر حضور خواهند يافت.» و از امير المؤمنين (ع) روايت است كه فرمودند: «هنگامى كه ساكنان زمين، معصيت مىكنند و به گناه آلوده مىگردند، اراده خداوند متعال بر عذاب تمامى اهل زمين تعلّق مىگيرد، ولى وقتى ببيند كه پيران آنها براى اداى نماز به طرف خانههاى او (مساجد) روانهاند، و كودكان آنها به فراگيرى كتاب او (قرآن) مشغولند به حال آنان ترحّم مىكند و عذاب خود را به تأخير مىاندازد.»