عقیق: مرحوم علامه شیخ محمد علی العمری، رهبر
فقید شیعیان عربستان است که اسفند ماه سال 1389 از دنیا رحلت کرد. این عالم
نستوه با وجود تحمل 45 سال زندان آل سعود، یک قرن از خدا عمر گرفت و وجودش
برای اهل تشیع در عربستان مایه خیر و برکت بود، تا جایی که حسینیه العمری
واقع در شهر مدینه، تنها محلی در سرزمین حجاز است که شیعیان در آن احساس
آرامش می‌کنند.
علامه العمری یکی از رموز موفقیت خود را
داشتن توکل قوی و توسل به مادر ائمه عصمت و طهارت علیهم السلام می‌دانست.
این عالم ربانی توسل ویژه‌ای هم به حضرت زهرا(س) داشته که باعث نجات وی از
اعدام شده است. علامه العمری به دلیل فعالیت در راستای احقاق حقوق شیعیان
عربستانی، توسط وهابي‌ها به زندان افتاد و دادگاه سعودي وي را به اعدام
محكوم كرد اما توسل به حضرت زهرا(س) مانع از موفقیت وهابی‌ها شد.
این عالم ربانی خاطره آن حادثه را چنين
تعريف كرده است: «پس از چندماه زنداني شدن به دلیل انتشار اعلاميه‌هايي در
دفاع از شيعيان روز اجرای حکم اعدام فرا رسيد. عاملان حكومت، مرا مقابل
دیدگان هزاران شيعه پاي چوبه دار بردند و طناب را به گردنم انداختند؛ به
حضرت زهرا سلام الله عليها توسل كردم و زير لب گفتم: يا حضرت زهرا! من فقط
براي دفاع از شما و آبروي شما پاي چوبه دار آمده‌ام، ياري‌ام كنید! وقتي
طناب دار را كشيدند، پس از حدود 30 ثانيه طناب پاره شد و من بيهوش شدم.
وقتي به هوش آمدم 35 روز گذشته بود و در يكي از بيمارستان‌هاي مدينه بستري
بودم و فهميدم نجات يافته‌ام.»
مرحوم علامه العمری خاطره دیگری هم از
خانه مادر سادات دارد. آيت‌الله محمدصادق نجمي، عضو هيئت علمي بعثه مقام
معظم رهبري در این باره می‌گوید: «در ماه رمضان 1426 قمري (حدود هشت سال
پیش) در مدينه با شيخ العمري ديدار كردم. وي گفت: زماني كه ما كودك بوديم،
قبر حضرت زهرا(س) در خانه‌اش مشخص بود و ارتفاع آن به يك متر مي‌رسيد.»
با اندکی تحقیق در جوامع روایی نیز این
نتیجه حاصل می‌شود که از میان سه قول تدفین حضرت زهرا(س) در يكي از سه مكان
«قبرستان بقيع»، «روضه پيامبر» و «خانه حضرت زهرا»، احتمال خاکسپاری ایشان
در منزل خودشان از اقوال دیگری قوی‌تر است. در بيشتر كتاب‌هاي معتبر شيعه
از جمله «كافي»، «تهذيب» و «من لايحضره الفقيه» -كه جزو كتب اربعه شيعه
هستند- اين قول با طرق روايي مختلف از امیرالمؤمنین، امام باقر، امام صادق و
امام رضا عليهم‌السلام نقل شده است.
شیخ صدوق(ره) نقل کرده است که احمد بن
محمد بن ابی نصر می‌گوید: از حضرت ابوالحسن، علی بن موسی الرضا علیه السلام
درباره قبر حضرت فاطمه علیها السلام پرسش کردم، حضرت فرمود: «دفنت فی
بیتها فلما زادت بنو امیه فی المسجد صارت فی المسجد»؛ آن حضرت در خانه خود
به خاک رفت، پس چون بنی امیه مسجد را توسعه دادند، آن خانه هم جزء مسجد شد.
(عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 311)
منبع: وبگاه بنیاد بین‌المللی امام رضا(ع)
211001