زبان عمومی مردم عراق، زبان محلی است و استفاده از زبان فصیح در محاورات روزمره مرسوم نیست لذا بهتر است جهت برقراری ارتباط با ایشان، ضمن فراگیری زبان فصیح، برخی لغات و اصطلاحات محلی را نیز فرا بگیریم.
عقیق: زبان عمومی مردم عراق، زبان محلی است و استفاده از زبان فصیح در محاورات روزمره مرسوم نیست لذا بهتر است جهت برقراری ارتباط با ایشان، ضمن فراگیری زبان فصیح، برخی لغات و اصطلاحات محلی را نیز فرا بگیریم.
جهت آشنایی و ادای بهتر تلفظ اصطلاحات رایج عربی(لهجه عراقی)، تعدادی از واژگان پر کاربرد عربی را در ادامه می خوانید:
فارسی : گذرنامه - پاسپورت العربية : جَواز - باسبورت
فارسی : گذرنامه ها العربية : جَوازات
فارسی : گذرنامه ات رو بده العربية : إنْطِني جَوازَك
فارسی : بگذار ببینم - نگاه کنم العربية : خلّي أشُوف
فارسی : ويزا العربية : فيزَة
فارسی : كجاست؟ العربية : وِين
فارسی : سرويس بهداشتی کجاست؟ العربية : وِينِ المَرافِق الصَّحيَّة (بدون کلمه صحیه بکار ببرید، چون اینگونه عامیانه تر است.)
فارسی : میخواهم العربية : أريد
فارسی : بروم العربية : أرُوح
فارسی : به نجف العربية : إلْنَجف (در اصل الی النجف بوده) نحوه تلفظ : أريد أروحِلْنَجف
فارسی : اتوبوس میخوای یا ون العربية : تِريدِ الباص لُو كَيّة؟
فارسی : کرایه اش چنده - چقدر میشه العربية : إشگَد؟ - إشگد الأجرة
فارسی : ده هزار - 10000 دینار - 10 العربية : عَشِر - عَشَرتالاف
فارسی : خوبه العربية : زِيَن
فارسی : نه گرونه! العربية : لا، باهِظ
فارسی : خيلی - گرونه العربية : إهوَاي، كِلَّش - باهظ
فارسی : گروهتون، چند نفر هستید؟ العربية : جَماعَتْكُم، چَم نفرات؟
فارسی : بیا بالا - سوار شو - بپر بالا العربية : صْعَد - يا أللّه صْعد
فارسی : تمام شديد؟ همه سوار شدید؟ - تکمیل شد - تمام شد. العربية : خَلاص؟ - *يا به صورت خبري* :خلاص!
فارسی : چمدان - ساک العربية : جُنطَة - جمع : جُنَط فارسی : راننده العربية : سايِق
فارسی : ایستگاه پلیس العربية : سِیطَرَة
فارسی : گیت - دروازه - ورودی العربية : بَوّابَة
فارسی : افسر - مامور - مسؤول العربية : ضابُط
فارسی : گاری - ارابه العربية : عَرَبانة
فارسی : گاری چی - ارابه کش العربية : عَرَبَنچي
فارسی : (بردار! بلند کن!) - چمدون رو بردار! العربية : (شيل) - شيلِ الجُنطَة!