گیاه آویشن که از خانواده نعناع ها به حساب می آید از مهمترین گیاهان دارویی است که خاصیت ضد عفونی کنندگی قوی دارد و مقوی هاضمه است.
عقیق:آویشن را گیاهی از خانواده نعناع ها دانسته اند که در مصر باستان از آن برای مومیایی کردن استفاده می‌شده و به دلیل خواص درمانی از قبیل نقش آن در درمان آکنه و فشارخون بالا شناخته شده است. آویشن مورد تایید سازمان بهداشت جهانی بوده و یک ضد سرفه ( اسپکتورانت گیاهی) قوی می باشد.
کمک به معده در احادیث اسلامی از آویشن به نیکی یاد شده و برای آن خواص و امتیازات مختلفی را بر شمرده اند. از جمله امام صادق عليهالسلام می فرماید: أربَعَةُ أشياءَ تَجلُو البَصَرَ ويَنفَعنَ ولا يَضرُرنَ ، فَسُئِلَ عَنهُنَّ ، فَقالَ : السَّعتَرُ وَالمِلحُ إذَا اجتَمَعا ، وَالنّانَخواهُ وَالجَوزُ إذَا اجتَمَعنَ . فَقيلَ لَهُ : و لِما تَصلُحُ هذِهِ الأَربَعَةُ إذَا اجتَمَعنَ؟ فَقالَ : النّانخواهُ وَالجَوزُ يُحرِقانِ البَواسيرَ ، ويَطرُدانِ الرّيحَ ، ويُحَسِّنانِ اللَّونَ... ؛ چهار چیز است که دیده را جلا میدهد و سود دارد و زیانی نمیآورد. درباره آنها از امام پرسیدند، فرمود: آویشن و نمک، وقتی با هم باشند و نانخواه و گردو، وقتی با هم باشند. . همچنین فرمودند: آویشن و نمک که چون در بر هم قرار گیرند بادها را از دل برون میرانند، انسداد را می گشایند، بلغم را میسوزانند، آب را در بدن به جریان درآورند، بوی دهان را خوش میسازند، معده را نرمی می دهند، بوهای بد را از دهان ببرند و....(1)
داروی امیر المومنین(ع) همچنین امام کاظم عليهالسلام درباره این گیاه پر خاصیت می فرماید: كانَ دَواءُ أميرِالمُؤمِنينَ عليهالسلام السَّعتَرَ ، وكانَ يَقولُ : إنَّهُ يَصيرُ لِلمَعِدَةِ خَملاً ، كَخَملِ القَطيفَةِ . ؛ داروى اميرمؤمنان عليهالسلام ، آويشن بود . او مىفرمود : «آويشن براى معده ، پُرزى همانند پُرز پارچه هاى مخمل مىشود»(2) معجونی اعجاب آور امام رضا علیه السلام هم از ترکیب معجزه آسای آویشن و نمک برای درمان برخی بیماری ها اشاره کرده اند. در همین زمینه روایتی داریم که قافله‌ای از خراسان به کرمان می‌رفت که دچار دزدان شد. مردی را که گمان می‌بردند دولتمند است اسیر کرده. مدتی در دست خود نگهداشته. او را برای گرفتن مال شکنجه می‌کردند. از جمله او را در میان برف‌ها بسته، زنی از آنان به او رحم آورده و آزادش کرده بود. بر اثر شکنجه زبان و دهانش تباه شده بود. رو به خراسان آورد و شنید علی بن موسی در نیشابور است. شبی در خواب به او گفتند: فرزند پیامبر به خراسان وارد شده از بیماری خودت از او بپرس. شاید تو را به داروئی شفا بخش رهنمایی کند. او گفت در خواب: نزد امام رفتم و چاره خواستم. گفت: مقداری کمون (زیره) و سعتر (آویشن) و نمک را بکوب و از آن 2 یا 3 بار در دهانت بریز عافیت می‌یابی. مرد از خواب بیدار شد و اعتنایی به رؤیای خود ننمود تا به دروازه نیشابور رسید. به او گفتند: علی بن موسی الرضا از نیشابور کوچ کرده اینک در رباط سعد است. در دلش افتاد نزد حضرت رفته و از امام چاره بخواهد. نزد امام به رباط سعد رفت و گفت: جریان من چنین است و زبان و دهانم تباه گشته و جز به سختی نمی‌توانم سخن بگویم و به من دوایی راهنمایی کن که چاره کارم باشد. امام فرمود: آیا به تو یاد ندادم. آنچه در خواب دیدی عمل کن. مرد گفت: دوباره برای من تکرار کن. فرمود: زیره و آویشن و نمک را بکوب و 2 یا 3 بار مقداری از آن را در دهانت بریز، به زودی شفا خواهی یافت. مرد گفت: آن را به کار بردم و شفا یافتم(3) اما مطابق نظر پزشکان سنتی مصرف آویشن برای افرادی که از فشارخون بالا رنج می‌برند توصیه نمی‌شود.