اگرچه ما برای رسیدن به خواسته ها و تمایلاتی که در زندگی داریم تلاش می کنیم اما گاه خود اعمالی داریم که با آنها از آرزوهایمان دور می شویم.
عقیق: دوری از گناه و ترک آن از توصیه های موکد اسلام و نیز از آموزه های قرآنی و روایی ما است و به کسانی که به آن رغبت دارند جاودانگی در جهنم وعده داده شده است. چنانکه خداوند در آیه 81 سوره مبارکه بقره می فرماید: « «آرى، آنان كه مرتكب كارى زشت شوند و گناهشان آنان را در بر گيرد، چنين كسان اهل جهنّمند و جاودانه در آن». پيامبر خدا (ص) فرموده اند: «كسى كه با معصيت خدا به دنبال كارى باشد، از مطلوب خود دورتر و به آنچه از آن مى ترسيده است نزديكتر گردد.» امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «بدانيد كه گناهان، اسبان چموشى هستند كه گناهكاران بر آنها نشسته و لگام هايشان رها شده است، پس سوارانشان را در آتش مى افكنند.» ایشان همچنین می فرمایند: «در شگفتم از مردمى كه از ترس اذيت شدن، از غذا پرهيز مى كنند چگونه از ترس آتش، از گناهان پرهيز نمى كنند؟!» پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: «هر كه گناهى را مرتكب شود عقلى از او جدا شود، كه ديگر هرگز به او باز نگردد.» امام كاظم (ع) نیز می فرمایند: «خردمندان، زيادىِ دنيا را رها كردند چه رسد به گناهان! در حالى كه ترك دنيا فضيلت (ارزش) است و ترك گناهان واجب.» امام صادق فرموده اند: «مردى به حسين صلوات اللّه عليه نوشت: مرا دو كلمه موعظه كن. ايشان در پاسخ او نوشت: «هر كه با نافرمانى خدا كارى را بجويد، مطلوب خود را بيشتر از دست دهد و به آمدنِ آنچه از آن دورى مى كرده است، بيشتر شتاب بخشد.» علاوه بر انذارهایی که در پرهیز از گناه شده است، روایات از تظاهر به گناه و علنی کردن گناه نیز بشدت انذار داده اند. پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «همه امّت من بخشوده مى شوند، مگر پرده دران؛ يعنى كسانى كه در شب، كارى [خلاف] انجام مى دهند و پروردگارشان آن را پرده پوشى مى كند، اما صبح كه مى شود مى گويند: فلانى! من ديشب چنين و چنان كردم.» امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «خداى سبحان را آشكارا نافرمانى كردن، كيفرها را شتاب مى بخشد.» و نیز از ایشان است که: «از آشكار كردن فسق و فجور [خود] بپرهيز، كه آن از بدترين گناهان است.» امام صادق (ع) فرموده اند: «من براى كسانى از اين امّت كه حقّ ما را بشناسند، اميد نجات دارم مگر سه كس: قدرتمند ستمگر، هوا پرست و كسى كه آشكارا فسق كند.» و نیز از امام رضا (ع) است: «كسى كه گناه [خود] را آشكار كند به حال خود وا نهاده شود و كسى كه گناه را پوشيده بدارد، آمرزيده گردد.»
پی نوشت ها: بحارالانوار کنزالعمال میزان الحکمه منبع:قدس 211008